انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران

در دوره‌های مختلف، عملکرد مدیریت پرتفوی چگونه است؟

Your access to this site has been limited by the site owner

If you think you have been blocked in error, contact the owner of this site for assistance.

If you are a WordPress user with administrative privileges on this site, please enter your email address in the box below and click "Send". You will then receive an email that helps you regain access.

Block Technical Data

Block Reason:	Access from your area has been temporarily limited for security reasons.
Time:	Fri, 28 Oct 2022 14:36:41 GMT

About Wordfence

Wordfence is a security plugin installed on over 4 million WordPress sites. The owner of this site is using Wordfence to manage access to their site.

You can also read the documentation to learn about Wordfence's blocking tools, or visit wordfence.com to learn more about Wordfence.

Click here to learn more: Documentation

Generated by Wordfence انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران at Fri, 28 Oct 2022 14:36:41 GMT.
Your computer's time: .

پرتفوی چیست؟

گروهی از دارایی های مالی مثل سهام، اوراق مشارکت و اوراق قرضه و معادل‌های پول نقد نظیر سپرده های بانکی، همچنین سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک و صندوق های قابل معامله، پرتفوی یا سبد دارایی ها (به فرانسوی: Portfolio) گفته می‌شود. پـرتفوی به صورت مستقیم توسط سرمایه گذاران نگه‌داری شده و یا به وسیله حرفه‌ای‌های عرصه مالی مدیریت می‌شود.

توضیحاتی در مورد پرتفوی

احتیاط حکم می‌کند که سرمایه گذاران باید یک پرتفوی سرمایه گذاری بر حسب میزان تحمل ریسک و اهداف سرمایه گذاری خود تشکیل دهند. به پرتـفوی سرمایه گذاری به شکل یک کیک که به چند قسمت با اندازه‌های مختلف تقسیم شده و برای تهیه هر قسمت از مواد و طعم‌دهنده‌های مختلف استفاده شده، نگاه کنید.
به طور مثال، یک سرمایه گذار ریسک گریز و محافظه کار ممکن است پرتفوی‌ای با سهام شرکت‌های بزرگ، صندوق های سرمایه گذاری در شاخص، اوراق قرضه یا مشارکت و همین‌طور سپرده بلندمدت بانکی با نقد شوندگی بالا داشته باشد. در مقابل، یک سرمایه گذار ریسک پذیر ممکن است سهام چند شرکت کوچک را به سهام یک شرکت رو به رشد با سرمایه بزرگ بیفزاید و در اوراقی با ریسک و بازده بالا سرمایه گذاری کند، همین‌طور به دنبال املاک، فرصت‌های سرمایه گذاری بین‌المللی و سایر فرصت‌های برای بزرگ‌تر کردن پرتفوی خود باشد.معمولاً در زبان فارسی از نام‌های دیگری نظیر پورتفولیو، سبد سهام و سبد دارایی ها به جای پرتـفوی استفاده می‌شود.

معنای پرتفوی در بورس چیست؟

وقتی شما در بازار بورس و در سهام مختلف سرمایه گذاری می کنید، در واقع یک پرتفوی بورسی برای خود ایجاد کرده اید که در آن سهام چندین شرکت مختلف قرار دارد. وقتی هم در مورد مدیریت ریسک و خرید سبد سهام در بورس صحبت میشود دقیقا منظور همین است که از خرید تک سهم و سرمایه گذاری تمام پول خود در یک سهم خودداری کنید و به جای آن کل سرمایه خود را به سه، چهار یا پنج بخش تقسیم کنید و هر قسمت را در یک شرکت سرمایه گذاری کنید. در تشکیل پرتفو شما باید از دانش تحلیلی شامل تحلیل بنیادی سهام و همینطور تحلیل تکنیکال آن آگاهی داشته باشید. به علاوه وقتی می خواهید هر بخش از سرمایه خود را به یک شرکت اختصاص دهید برای اینکه اصول متنوع سازی را رعایت کنید لازم است شرکتهایی را که انتخاب میکنید در چند صنعت مختلف بورسی باشند. همینطور میتوانید بخشی از سهام خود را به شرکتهای بزرگ بازار و بخشی دیگر را به شرکتهای کوچک و پرنوسان اختصاص دهید.

مفهوم پرتفوی بهینه سهام و مرز کارایی چیست؟

مفهوم پرتفوی بهینه سهام از شاخه‌های نظریه پرتفوی مدرن است. این نظریه فرض می‌کند که سرمایه گذاران در حالی دیوانه‌وار به دنبال حداقل کردن ریسک خود هستند که برای بیشترین بازده ممکن هم تلاش می‌کنند. مبنای این نظریه آن است که سرمایه گذاران به شکل عقلایی عمل خواهند کرد و همیشه تصمیماتی می‌گیرند که ضمن پذیریش مقدار قابل قبولی ریسک، بازده سرمایه گذاری آن‌ها را بیشینه می‌کند.هری مارکویتز در سال ۱۹۵۲ مفهوم پرتفوی بهینه را مطرح کرد و به ما نشان داد که این امکان وجود دارد تا در عین واحد هزاران پرتفوی مختلف با سطوح متفاوت ریسک و بازده تشکیل داد. این به عهده سرمایه گذار است که تصمیم بگیرد چه مقدار ریسک را می‌تواند تحمل کند و در قبال آن میزان ریسک پرتفوی خود را به‌گونه‌ای متنوع سازی کند که بیشترین بازده ممکن را به دست آورد. اینجاست که مفاهیمی چون متنوع سازی و تخصیص دارایی‌ها اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند.
اگر به موضوع پرتفوی بهینه سهام علاقه دارید پیشنهاد میکنیم حتماً مقاله پرتفوی بهینه سهام: روی مرز کارایی حرکت کنید را مطالعه کنید.

تنوع بخشی پرتفوی یعنی چه؟

تنوع بخشی سبد سهام یک تکنیک برای مدیریت ریسک است. برای استفاده از این تکنیک شما باید انواع مختلفی از ابزارهای سرمایه گذاری را در یک پرتفوی با هم ترکیب کنید تا تأثیری را که هر یک از این ابزارها بر عملکرد کل پرتفوی خواهد داشت به حداقل برسانید. ابزارهای سرمایه گذاری شامل سهام، صندوق های سرمایه گذاری، اوراق مشارکت، سپرده‌های بانکی، طلا و ارز می‌شود. تنوع بخشی ریسک پرتفوی شما را کاهش می‌دهد. مدیران مالی می‌توانند با فرمول‌های پیچیده‌ای به شما نشان دهند که انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران تنوع بخشی چگونه می‌تواند ریسک سرمایه گذاری را کاهش دهد.

چرا تنوع بخشی پرتفوی مهم است؟

یکی از خطراتی که همواره سرمایه گذاران و فعالان بازار بورس را تهدید می‌کند، نوسانات قیمت سهام است. ازآنجایی‌که بسیاری از سرمایه گذاران بورسی نمی‌توانند نوسانات کوتاه‌مدت بازار سهام را پیش‌بینی و با استراتژی‌های سرمایه گذاری مختلف خطرات نوسان پذیری قیمت را کنترل کنند، همواره متخصصان پیشنهاد می‌کنند که سرمایه گذاران از تنوع بخشی پرتفوی خود به عنوان بهترین راه برای تسهیل این مسیر استفاده کنند. توصیه‌ای که احتمالاً آن را با عبارتی نظیر «همه تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد نگذارید» شنیده‌اید.
ما در مقاله تنوع بخشی پرتفوی: دستورالعملی کاربردی برای تنوع بخشی سه گام مهم برای تنوع بخشی به پرتفو را توضیح داده ایم.
برای تشکیل پرتفوی باید به چه نکاتی توجه کرد؟

قبل از تشکیل پرتفو باید بررسی کنید چه انگیزه هایی باعث میشود تا در دارایی های مالی گوناگون سرمایه گذاری کنید. اساسا ما به طور خودآگاه یا اغلب ناخودآگاه بر اساس سه مولفه انواع مختلف دارایی ها را در پرتفوی خود قرار میدهیم:

• میزان پذیرش و تحمل ریسک
  
• افق زمانی سرمایه گذاری
• هدف از سرمایه گذاری

مثلا فرد ریسک پذیر بخش اصلی پرتفو خود را به سهام تخصیص میدهد یا فردی که به زودی به سرمایه اش برای خرید خانه نیاز دارد، ترجیح میدهد که ریسک کمتری کند و در دارایی کم نوسانی مثل اوراق با درآمد ثابت یا سپرده های بانکی سرمایه گذاری کند و در نهایت فردی که هدفش به دست آوردن یک جریان درآمدی ثابت است تا با آن بخشی از مخارج خود را پرداخت کند به سراغ صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت می رود و فردی که هدفش اندوخته کافی برای دوران بازنشستگی است به سراغ صندوقهای سرمایه گذاری در سهام میرود.
بنابراین با توجه به این سه مولفه بایستی ابتدا ببنید حاضرید چقدر ریسک کنید، همینطور تا چه مدت به سرمایه ی خود احتیاج ندارید و در نهایت هدف خود را از تشکیل پرتفو مشخص کنید. وقتی این سه مورد مشخص میشود، شما به سادگی میتوانید پرتفویی تشکیل دهید که هم نوسانات آن متناسب با سطح پذیرش ریسک شما باشد و هم بالاترین بازدهی را متناسب با افق و اهداف سرمایه گذاری شما ارائه کند.

مفهوم تخصیص داراییها در متنوع سازی چیست؟

تخصیص دارایی یک تکنیک برای تشکیل پرتفوی سرمایه گذاری است که به دنبال برقراری توازن میان ریسک و بازده پرتفوی و ایجاد تنوع بخشی با تقسیم کل سرمایه بین دارایی هایی نظیر اوراق مشارکت، سهام، ملک، طلا، ارز و پول نقد است. هر دسته از این دارایی ها سطوح مختلفی از ریسک و بازده را دارا هستند. پس هر یک از آن‌ها در طول زمان به شکل متفاوتی رفتار خواهند کرد. به صورتی که وقتی ارزش یک دارایی رو به افزایش است، دارایی دیگری ممکن است کاهش یافته یا اینکه به اندازه اولی افزایش نداشته باشد. به عبارتی تخصیص دارایی کمک می‌کند تا عملکرد ضعیف یک گروه از سرمایه گذاری توسط سایر گروه‌ها به‌خوبی پوشش داده شود. برای تخصیص دارایی ها شما باید به سه مولفه ای که در بالا ذکر شد توجه کنید و با توجه به این سه مولفه در دارایی های مختلف سرمایه گذاری کنید.
ما در درسی تحت عنوان تخصیص داراییها: تکنیک اصلی برای تشکیل سبد سهام این موضوع را مفصل شرح داده ایم.
ریسک سرمایه گذاری چیست؟

در مبحث سرمایه گذاری، ریسک به شانس از بین رفتن ارزش یک دارایی اشاره دارد یعنی اینکه دارایی که در آن سرمایه گذاری کرده‌اید، ارزش خود را از دست بدهد. انواع مختلفی از ریسک ها وجود دارد که سرمایه گذاران در معرض آن‌ها قرار دارند و به طبع آن راه‌های زیادی هم برای مدیریت ریسک سرمایه گذاری وجود دارد، مثل تخصیص دارایی و متنوع سازی، ولی هیچ راهی برای از بین بردن کامل ریسک وجود ندارد. دانستن منابع مختلف ریسک به شما کمک می‌کند تا بهتر بتوانید همچنان که پرتفوی خود را می‌سازید، دارایی های مالی خود را نیز ارزیابی کنید. ریسک هایی که معمولا دارایی های مالی شما را تهدید میکنند عبارتند از:

• ریسک بازار
  
• ریسک صنعت
  
• ریسک توقف نماد
  
• ریسک نرخ بهره
  
• ریسک نرخ سرمایه گذاری مجدد
  
• ریسک نرخ ارز

موارد بالا فهرستی از منابع اصلی ریسک معمول کلاس‌های دارایی مختلف است. شما با انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران دانستن اینکه پرتفوی چیست و چطور میتوانید ریسک سرمایه گذاری های خود را با تشکیل پرتفوی کاهش دهید، میتوانید انواع ریسک ها مدیریت کنید. اگر می‌خواهید تا راجع به هر یک از آنها بیشتر اطلاعات کسب کنید، توضیحات کامل‌تر آن‌ها را در درس ریسک سرمایه گذاری چیست و چرا باید به آن توجه کرد؟ بخوانید.

صندوقهای سرمایه گذاری در سهام و متنوع سازی پرتفولیو

اگر شما دانش کافی برای سرمایه گذاری در بورس ندارید و همین‌طور زمان لازم را هم برای فعالیت‌های روزانه در بورس ندارید، بنابراین احتمال موفقیت شما در این بازار از طریق سرمایه گذاری در صندوقهای سهامی بیشتر است. شما با سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری در سهام از مزایایی زیادی برخوردار می‌شوید. ازجمله:

از خدمات کارشناسان استفاده می‌کنید
سبد دارایی های خود را به‌خوبی تنوع بخشی می‌کنید.
دارایی شما نقدشوندگی مناسبی دارد.
هزینه معاملات شما کاهش می‌یابد.
انتخاب برای شما آسان است.

صندوقهای سرمایه گذاری در سهام بخش اصلی و عمده منابع خود را در سهام شرکت ها سرمایه گذاری می‌کنند؛ بنابراین از همان ریسکی که شما هنگام سرمایه گذاری در سهام با آن مواجهید، برخوردار هستند؛ اما عاملی که سرمایه گذاری در این نوع صندوقها را جذاب کرده است، مدیران متخصص و حرفه‌ای در حوزه سرمایه گذاری هستند که به‌طور فعالانه دارایی های موجود در صندوق را موردبررسی قرار می‌دهند و با تنوع بخشی و اجرای اصول سرمایه گذاری موفق، عملکرد بالای صندوق ها را تضمین می‌کنند.
.

اوراق بدهی؛ از پیاده سازی طرح‌ها تا ایمنی پرتفوی سرمایه‌گذاران

اوراق بدهی تأمین کننده بودجه لازم برای پیاده‌سازی طرح‌های شرکت‌ها و نهادها و روشی برای کاهش ریسک سرمایه گذاری و ایمن کردن پرتفوی سرمایه‌گذاران در بازار سرمایه است.

به گزارش بیداربورس، یک کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این سوال که دولت‌ها از چه طریقی از بورس تامین مالی می‌کنند، گفت: زمانی که راجع به بازار سرمایه صحبت به میان می آید، ذهن افراد به سمت بازار سهام، معاملات سهام، عرضه‌های اولیه، نمادهای باز و متوقف کشیده می شود درصورتی که این بخشی از بازار یعنی بازار ثانویه است (البته به دلیل آنکه حجم معاملات ثانویه حجم بزرگی از بازار بوده و بیشتر مردم هم با این بخش از بازار درگیر هستند).

مهسا رادفر در این باره توضیح داد: بازار بخش دیگری هم دارد که به آن بازار اولیه گفته می‌شود و تامین مالی در آنجا اتفاق می‌افتد و این مختص کشور ما نیست بلکه در سایر کشورهای دنیا هم بازار اولیه، بازار بزرگی است که برای شرکت‌ها جذاب بوده و می‌تواند منابع مالی را تامین کند.

وی در ادامه افزد: به طور کلی دولت برای تامین مالی خود وارد بازار اولیه شده و از روش‌های مختلف به این منظور بهره‌مند می‌شود.

رادفر افزود: فروش مستقیم سهم در بازار، فروش غیر مستقیم سهم از طریق صندوق‌های پالایش یکم و انتشار اوراق بهادار از جمله روش‌های تامین مالی دولت به شمار می‌رود.

وی در ادامه توضیح داد: در بازار اوراق بدهی که دولت از آن تامین مالی می‌کند وجوه خرد مردم جمع آوری شده و به صورت هدفمند صرف سرمایه‌گذاری در اجرای پروژه‌ها و طرح‌ها می‌شود.

وی اظهار کرد: از جمله ویژگی‌ها و خصوصیات بازار اوراق بدهی آن است که چون اوراق در آن منتشر می‌شود هر کدام سر رسیدی دارند و با انتشار تدریجی اوراق، سررسید می‌شوند.

به گفته این کارشناس بازار سرمایه؛ میزان تامین مالی دولت از طریق اوراق، سالانه در قوانین بودجه مشخص می‌شود که براساس قانون بودجه ۱۴۰۰، این مقدار برای امسال ۱۳۵ هزار میلیارد تومان است که بخش کوچکی از آن از ابتدای سال تاکنون انجام شده و حجم بزرگی از آن باقی مانده که تا انتهای سال جاری می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

وی تاکید کرد: با توجه به اینکه ما با دو گروه از سرمایه‌گذاران مواجه هستیم، به افراد و سرمایه‌گذاران ریسک‌گریز و سنتی توصیه می‌کنیم که برای ورود به بازار سرمایه می‌توانند سودهای ثابتی را از طریق خرید این اوراق به دست بیاورند و هر زمان که بخواهند می‌توانند اوراق را واگذار کنند.

رادفر اضافه کرد: در خرید اوراق این اتفاق نمی‌افتد و سرمایه گذار می‌تواند اوراق را خریده و هر زمان که خواست آن را فروخته و سود را به دست بیاورد اما به دلیل آنکه معاملات از طریق بورس انجام شده، با تاخیر یک روزه، اصل پول دریافت می‌شود.

وی خاطر نشان کرد: افراد درگیر معاملات، بر فرض آنکه سهمی را بفروشند تا زمان خرید بعدی می توانند از فاصله زمانی استفاده کرده و پول را صرف خرید اوراق کنند.

وی تاکید کرد: افراد و سرمایه گذاران می‌توانند وجه نقد خود را به بهترین شکل مدیریت کنند و با استفاده از فواصل زمانی و وجوهی که متوقف مانده، اوراق خریداری و از آن نگهداری کنند.

این کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این سوال که سهامداران چند درصد پرتفوی خود را به اوراق با درآمد ثابت اختصاص دهند، گفت: به طور معمول پرتفویی که تشکیل می‌شود به طور متوسط حداقل ۱۰ تا ۳۰ درصد آن باید نقد شونده باشد به این معنا که شما هر زمان که نیاز به نقدینگی داشتید می‌توانید آن بخش از پرتفوی خود را نقد کنید.

وی یادآور شد؛ اوراق بدهی از یک سو تأمین کننده بودجه لازم برای پیاده‌سازی طرح‌های شرکت‌ها و نهادها و از سوی دیگر روشی برای کاهش ریسک سرمایه‌گذاری و ایمن کردن پرتفوی سرمایه‌گذاران در بازار سرمایه است و از آنجا که اوراق بدهی نظیر انواع اوراق مشارکت، اوراق خزانه اسلامی و … دارای سود ثابت است، می‌تواند ریسک سرمایه‌گذاری را تا حد قابل توجهی کاهش دهد.

بورس با شهبازی

مدیریت پرتفوی چیست؟ انواع استراتژی مدیریت سبد سهام چیست؟

دارایی به منابع مالی گفته می‌شود که برای فرد دارای ارزش اقتصادی باشد و مدیریت دارایی عبارت است از مجموعه فعالیت‌هایی که برای نگه‌داری، به‌کارگیری و توسعه دارایی‌های یک نهاد، شرکت یا گروه انجام می‌گیرد. لازمه‌ی تصمیم‌گیری‌ در فرآیند مدیریت دارایی، مواردی همچون دانش، تجربه کافی و به‌‌کارگیری اصول تنوع‌بخشی است. شرکت‌ مدیریت دارایی، نهادی است که به نمایندگی از مشتریان خود به سرمایه‌گذاری می‌پردازد و از مهم‌ترین مزایای این شرکت‌ها، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• دراختیار داشتن منابع مالی بیشتر
• سرمایه‌گذاری در چند حوزه و مجموعه بزرگتری از اوراق
• امکان تنوع‌بخشی در سبد مشتریان

استراتژی این شرکت‌ها در سرمایه‌گذاری می‌تواند متفاوت باشد؛ برخی با توجه به تمایلات مشتریان، سبد سهام را تشکیل می‌دهند و برخی دیگر با توجه به استراتژی صندوق‌های شاخصی، استراتژی سبد را انتخاب می‌کنند؛ امروزه مدیریت دارایی می‌تواند به وسیله صندوق سرمایه‌گذاری مشترک، صندوق بازنشستگی، سبدگردانی اختصاصی و صندوق پوشش ریسک انجام شود. منابع درآمدی در این شرکت‌ها، هزینه کمیسیون و خدماتی است که از مشتریان خود دریافت می‌کنند.

آشنایی با شرکت‌های سبدگردانی

همانطور که در مطلب “سبدگردانی اوراق بهادار در کارگزاری آگاه ” ذکر شد، سبدگردانی به خرید، فروش یا نگه‌داری اوراق بهادار، بنام سرمایه‌گذار معین و توسط سبدگردان گفته می‌شود که در قالب قراردادی مشخص و به‌منظور کسب انتفاع برای سرمایه‌گذار انجام می‌گیرد. از مزیت‌ این شرکت‌ها، می‌توان به اداره آن‌ها توسط مدیران و کارشناسانی خبره در زمینه سرمایه‌گذاری اشاره کرد. از دیگر نهادهای سرمایه‌گذار، می‌توان به صندوق‌های سرمایه‌گذاری اشاره کرد که در شیوه‌ی سرمایه‌گذاری توسط آنها و سبد‌گردان‌ها، تفاوت‌هایی وجود دارد. از جمله این تفاوت‌ها می‌توان به این موضوع اشاره کرد که در سبدگردانی، پورتفو به‌ صورت خاص برای هر فرد تهیه می‌شود در نتیجه اهداف فرد سرمایه‌گذار، میزان ریسک گریزی و افق زمانی وی در سبد، در نظر گرفته خواهد شد. در این سبدها، فرد سرمایه‌گذار مالکیت مستقیم سرمایه خود را دارد و در واقع سرمایه‌گذاری بانام او انجام می‌شود؛ این در حالی است که مالکیت در صندوق‌ها به‌صورت مشاع است و افراد با خرید هر واحد به همان میزان در سود و زیان صندوق سهیم می‌شوند. مدیران صندوق‌ها با فروش این واحدها، وجه لازم برای سرمایه‌گذاری در انواع اوراق را به‌دست می‌آورند. شرکت‌های سبد­گردان علاوه بر تشکیل سبدهای سرمایه‌گذاری برای افراد حقیقی و حقوقی، می‌توانند نقش انواع ارکان صندوق‌های سرمایه‌گذاری را نیز بر عهده داشته باشند.

آشنایی با مدیریت پرتفوی

یکی از وظایف مهم شرکت‌های مدیریت دارایی، مدیریت پرتفوی است. پرتفوی به معنای مجموعه‌ای از دارایی‌ها و مدیریت پرتفوی، هنر و علم تصمیم‌گیری در مورد سیاست و ترکیب سرمایه‌گذاری، متناسب‌سازی سرمایه‌گذاری با اهداف، تخصیص دارایی برای افراد و مؤسسات و کنترل ریسک است. به بیانی دیگر می‌توان گفت مدیریت پرتفوی به معنای تعیین نقاط ضعف و قوت، تهدیدها و فرصت‌ها در انتخاب بدهی در مقابل سرمایه، رشد در مقابل اطمینان و دیگر انتخاب‌ها در مسیر افزایش بازدهی در سطح معینی از ریسک است. به‌طورکلی مراحل تشکیل هر پرتفوی به این شرح است:

• تعیین سیاست سرمایه‌گذاری
• تجزیه‌وتحلیل اوراق بهادار
• تشکیل سبد سرمایه‌گذاری
• تجدیدنظر در سبد سرمایه‌گذاری
• ارزیابی عملکرد سبد سرمایه‌گذاری

تعیین سیاست سرمایه‌گذاری

میزان بازده درخواستی چه‌قدر است؟ میزان نقدشوندگی چه‌قدر باشد؟چه میزان ریسک را می‌توانیم متحمل شویم؟

تجزیه و تحلیل اوراق بهادار

بر اساس استراتژی تعیین‌شده در قدم قبلی، سبد سهام از چه سهم‌هایی و با چه ترکیبی تشکیل شود؟

تشکیل سبد سرمایه‌گذاری

چقدر از سرمایه را وارد بازار سهام کنیم؟ میزانی که در بانک سپرده‌گذاری می‌کنیم چه‌قدر باشد؟ چه میزان از سرمایه را به خرید طلا و ارز اختصاص دهیم؟

تجدیدنظر در سبد سرمایه‌گذاری

با توجه به سبد سهام تشکیل شده، آیا به اهداف موردنظر سرمایه‌گذاری خود نزدیک شده‌ایم؟

ارزیابی عملکرد سبد سرمایه‌گذاری

در دوره‌های مختلف، عملکرد مدیریت پرتفوی چگونه است؟

در این مقاله به بررسی “تعیین سیاست سرمایه‌گذاری” پرداخته می‌شود. برای مدیریت سبد سهام به‌طوری کلی دو استراتژی منفعل و فعال وجود دارد که در ادامه معرفی خواهند شد.

انواع استراتژی مدیریت سبد سهام

استراتژی منفعل

استراتژی منفعل یا انفعالی: در این نوع استراتژی، به دلیل عدم توانایی پیش‌بینی جریان آتی بازار یا عملکرد قیمت سهام، هدف اصلی نزدیک کردن بازده پرتفوی به بازده شاخص موردنظر است. در این نوع استراتژی، نوع مدیریت پرتفوی به‌صورت خرید و نگهداری است. در این شرایط خرید سهام بر مبنای چندین معیار انجام‌ شده و تا پایان دوره سرمایه‌گذاری، حفظ می‌شود. بنابراین هیچ‌گونه فعالیت خریدوفروشی پس از ایجاد پرتفوی وجود ندارد.

استراتژی منفعل، به نام‌های مختلفی همچون استراتژی سرمایه‌گذاری در شاخص نیز، گفته می‌شود. در این حالت مدیریت هیچ‌گونه تلاشی جهت شناسایی سهام با قیمت پایین یا با قیمت بالا از طریق روش‌های تجزیه‌ و تحلیل نمی‌نماید و همچنین هیچ‌گونه تلاشی در جهت پیش‌بینی حرکات کلی در بازار انجام نمی‌دهد.

چگونه پرتفوی شاخص انفعالی تشکیل دهیم؟

برای ایجاد پرتفوی با نگاه استراتژی انفعالی، سه روش مرسوم وجود دارد:

روش پیگیری کامل: در این روش همه سهام موجود در شاخص به نسبت وزنشان در آن شاخص خریداری می‌گردند.

روش نمونه‌گیری: در این روش، مدیر پرتفوی تنها به خرید نمونه‌ای از سهام که در شاخص مبنا وجود دارد، می‌پردازد.

روش بهینه‌سازی یا برنامه‌ریزی غیرخطی: در این روش از اطلاعات تاریخی تغییرات قیمت‌ها و همبستگی بین سهام (ارتباط هر سهم با سهم دیگر) استفاده می‌شود و بر این اساس ترکیب پرتفوی مشخص خواهد شد.

استراتژی فعال

استراتژی‌فعال: این استراتژی عمدتاً به‌منظور هماهنگی با پیش‌بینی‌های کوتاه‌مدت یا میان‌مدت بازار و سهم بکار می‌رود. یعنی مدیر پرتفوی در حال خریدوفروش سهم است تا بتواند بازدهی بیش از بازدهی شاخص بازار (بازدهی متوسط بازار) کسب کند.

برای مدیریت فعال پورتفوی، سه نوع استراتژی وجود دارد.

استراتژی سنجش موقعیت بازار: سرمایه‌گذار با پیش‌بینی آینده بازار، حجم سرمایه‌گذاری را بین اوراق‌ بهادار تغییر می‌دهد و در صورت پیش‌بینی بازده بالاتر از متوسط برای پرتفوی، نسبت به تعدیل و اصلاح ریسک پرتفوی اقدام می‌نماید. یعنی مدیر پرتفوی اگر بداند بازار در روند نزولی (صعودی) قرار خواهد گرفت، بیشتر (کمتر) در اوراق بهادار با درآمد ثابت (مثل اوراق مشارکت یا اوراق خزانه اسلامی)، سرمایه‌گذاری می‌کند و حجم سرمایه‌گذاری در سهام را کاهش (افزایش) می‌دهد.

استراتژی گلچین سهام: سرمایه‌گذار، وزن سهام زیر قیمت را در پرتفوی افزایش و وزن سهام بالای قیمت را کاهش می‌دهد. از این طریق ریسک پرتفوی نیز متنوع می‌شود و انتخاب‌های سهم بر سایر سهام اثر می‌گذارد.

استراتژی تمرکزبخش: این روش مشابه استراتژی گلچین سهام است، با این تفاوت که واحد موردنظر به‌جای سهام، صنعت است.

انتخاب استراتژی

در ادامه به مهم‌ترین عواملی که مدیر پرتفوی باید برای تعیین نوع استراتژی خود در نظر بگیرد، اشاره خواهیم کرد:

– شرایط حاکم در بازار و نوع بازار: مدیر پرتفوی در شرایط رونق بازار از استراتژی فعال و در شرایط رکودی از استراتژی مدیریت منفعل در بازار بهره می‌گیرد.

– سطح کارایی بازار: در بازاری که کارایی آن در سطح بالایی قرار دارد، مدیریت منفعل استفاده می‌شود و مدیران به سمت سرمایه‌گذاری در صندوق‌های شاخصی و متنوع حرکت می‌کنند. در مقابل در بازارهای غیرکارا به‌تناسب وجود شکاف‌ها و فرصت‌های آربیتراژی، مدیران به سمت بهره‌گیری از توان تحلیل‌گری و مدیریت فعال حرکت می‌کنند.

– نگاه و ویژگی شخصیتی مدیران: ظرفیت ریسک‌پذیری و محافظه‌کاری مدیران پرتفوی، نوع استراتژی که آن‌ها در سبد سهام خود به کار می‌گیرند را مشخص می‌کند.

– اندازه و حجم پرتفوی: مدیران پرتفوی‌هایی باارزش و حجم بالا، از سیستم مدیریتی منفعل استفاده می‌کنند و دلیل آن حجم بالای معاملاتی است که در صورت تغییر پرتفوی، باید انجام دهند و در مقابل مدیر یک پرتفوی کوچک به‌راحتی می‌تواند با اجرای مدیریت فعال به جابه‌جایی سهام در پرتفوی خود بپردازد.

– سطح تحمل ریسک پرتفوی: هرچه پرتفوی تحمل ریسکش بالاتر رود از استراتژی منفعل به سمت استراتژی مدیریت فعال حرکت خواهیم کرد.

– انتظار و توقع سرمایه‌گذار: سهام‌داران محافظه‌کار معمولاً استراتژی منفعل را به کار می‌گیرند و در مقابل سهام‌دارانی که انتظار سود بیش‌تری دارند از مدیریت پرتفوی فعال استفاده می‌کنند.

پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری چیست

پرتفولیو چیست؟ سبد سرمایه گذاری چیست؟ همان پرتفوی یا پورتفولیوی سرمایه گذاری است، اصطلاح «پرتفوی سرمایه‌گذاری» کمی پیچیده به نظر می‌رسد، اما برای ساخت یک سبد سرمایه‌ گذاری چند قدم کلیدی وجود دارد که کاملا با سبک زندگی شما مطابقت داشته باشد، چه بخواهید سبک زندگی آرامی داشته باشید یا بخواهید به شدت درگیر دارایی‌ های مالی خود باشید.

پرتفوی به زبان ساده

پرتفوی چیست؟ پورتفولیو سرمایه گذاری عبارت است از مجموعه ای از سرمایه گذاری ها با در نظر گرفتن برخی اهداف مالی (منطبق با یک استراتژی سرمایه گذاری) که در صورت وجود حداقل ریسک، حداکثر سود را می دهد. به طور خلاصه، پرتفوی یا سبد سرمایه گذاری می‌تواند هر گونه دارایی باشد که برای ایجاد حداکثر سود در صورت حداقل ریسک خریداری می‌شود. تعیین یک پرتفوی متعادل و نحوه چیدمان پرتفوی که اهداف سرمایه گذاری شخصی و تحمل ریسک شما را برآورده کند، یک عامل کلیدی موفقیت برای هر سرمایه گذار است. وقتی صحبت از سیاست های سرمایه گذاری می شود، سبدهای سرمایه گذاری را می توان به عنوان روش های استراتژیک و تاکتیکی دسته بندی کرد. هدف از سرمایه گذاری استراتژیک خرید دارایی های مالی در بلندمدت یا/و پردرآمد است. اما سرمایه گذاری تاکتیکی در واقع فرآیند خرید و فروش دارایی هایی است که سودهای کوتاه مدت دارند.

هدف اصلی یک سبد سرمایه گذاری، دریافت بهترین نتیجه در حوزه تحقق یک سیاست سرمایه گذاری پیشرفته از طریق انتخاب معتبرترین و سودآورترین سرمایه گذاری است. پورتفولیو (پرتفوی) از انواع مختلفی از دارایی های سرمایه گذاری تشکیل شده است.

انواع سبد های سرمایه گذاری (پرتفوی)

پس از اینکه با مفهوم پورتفولیو چیست آشنا شدید به سراغ انواع پرتفوی می رویم. انواع سبد سرمایه گذاری یا پرتفوهای سرمایه گذاری با روش تولید سود و میزان ریسک به این صورت تقسیم می شوند: محافظه کارانه (conservative)، میانه (moderate) ​​و تهاجمی (aggressive).

1- پورتفولیوی محافظه کارانه

پورتفولیوی conservative پرتفویی با ریسک متوسط ​​و بنابراین کم سودتر است که شامل وام های کوتاه مدت، اوراق قرضه و سایر ابزارها با حداقل ریسک است.

2- پورتفولیوی تهاجمی

پرتفوی تهاجمی، پرتفوی بسیار پرخطر و در مقابل بسیار سودآور است که عمدتاً از سهام تشکیل شده است. این نوع پرتفوی ها عموماً توسط سرمایه گذارانی مدیریت می شوند که آماده ریسک هستند و در مدیریت پرتفوی از نظر روانی تحمل نوسانات زیاد بازار را دارند.

3- پورتفولیوی میانه

در میان انواع پورتفولیو سرمایه گذاری، پرتفوی متوسط یا moderate ​​یک پرتفوی سهام متوسط است و به طور معمول از دارایی های پربازده، کم درآمد و در عین حال قابل اعتماد تشکیل شده است.

ریسک پرتفوی چیست؟ همان طور که از معنی پرتفوی بر می آید، هدف اصلی پرتفوی سرمایه گذاری این است که از مجموعه ای از دارایی های سرمایه گذاری، ویژگی های مطلوبی دریافت کند که اگر هر یک از آن دارایی ها بطور جداگانه مورد سرمایه گذاری واقع شوند، چنین ویژگی هایی نداشته باشند. هدف نهایی ایجاد یک سبد سرمایه گذاری، دستیابی به بهترین ترکیب از ریسک سرمایه گذاری و سود است. ریسک بازده دارایی به طور کلی با متغیر یا ناپایدار بودن بازده دارایی محاسبه می شود. ریسک سرمایه گذاری عمدتاً به وسیله یک استراتژی که به تنوع سرمایه گذاری انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران شناخته شده است، کاهش می یابد. استراتژی سرمایه گذاری در دارایی های غیر مرتبط متنوع است که در معرض قرار گرفتن پرتفوی با هر یک از دارایی ها باعث محدود کردن آن می شود و کمک می کند که به بازده پایدارتری دستیابی پیدا کنید. به عبارت دیگر، متنوع سازی دارایی ها در یک سبد باعث می شود که هرگاه ارزش یک دارایی به شدت کاهش پیدا کند، ارزش کل سبد کاهش کمی داشته باشد.

برای اینکه پرتفوی خود را بسازید در قدم اول باید پلتفرم معاملاتی خود را متناسب با اهداف و نیازمندی های خود انتخاب کنید تا معامله موفقیت آمیزی داشته باشید.

طبقه بندی انواع پرتفوی سرمایه گذاری

• براساس درجه تجسم: غیر مادی و مادی
• براساس انقضای سرمایه گذاری: کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت
• مطابق سودآوری: سرمایه گذاری های پربازده، با درآمد متوسط و زیان ده (سرمایه گذاری در پروژه های اجتماعی و زیست محیطی که به دنبال سود نیستند)
• مطابق ویژگی مشارکت در سرمایه گذاری: سرمایه گذاری مستقیم (سرمایه گذار بطور مستقیم در انتخاب سرمایه پذیر دخیل است)، سرمایه گذاری غیرمستقیم (صندوق های سرمایه گذاری، مشاورین، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و … سرمایه پذیر را تعیین می کنند)
• براساس میزان ریسک: سرمایه گذاری با ریسک بالا، با ریسک متوسط، کم ریسک و سرمایه گذاری بدون ریسک
• براساس نوع سرمایه پذیر: واقعی (خرید سرمایه واقعی)، مالی (سرمایه گذاری در سهام، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار)، سفته بازی (خرید دارایی ها، ( جفت ارزها ،فلزات گرانبها، سهام و …) استثنائا برای کسب سود از طریق تغییرات احتمالی قیمت آنها در آینده)
انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران
• براساس میزان نقدینگی: نقدینگی بالا (در مدت زمان کوتاهی تبدیل به پول نقد می شوند)، نقدینگی متوسط (ممکن است بین 1 تا 6 ماه تبدیل به پول نقد شوند)، نقدینگی کم (پس از 6 ماه به پول نقد تبدیل می شوند)، بدون نقدینگی (به خودی خود نقد نمی شوند و فقط به عنوان بخشی از یک دارایی نقد می شوند)

سرمایه گذار در روند فعالیتش در انتخاب سرمایه پذیر دارای خصوصیات مختلف دچار مشکل می شود. اکثر آنها فرض می کنند که یک مجموعه خاصی از سرمایه گذاران - یا به عبارت دیگر یک سبد سرمایه گذاری- باید شکل بگیرد. ابزارهای سرمایه گذاری بیشماری وجود دارند که یک سبد سرمایه گذاری را تشکیل می دهند، اما اصلی ترین آنها عبارتند از سهام، اوراق قرضه، طلا، ارزها و املاک.

مدیریت پرتفوی چیست - آموزش ساخت سبد سرمایه گذاری

مرحله 1: تعیین سیاست سرمایه گذاری و نوع پورتفولیوی سرمایه گذاری

درک وضعیت مالی فعلی، انتخاب یک سیاست سرمایه گذاری و نوع پورتفوی مربوطه، اولین گام برای ساخت سبد سرمایه گذاری شماست. به طور کلی، یک فارغ التحصیل تازه وارد در ابتدای کار خود باید استراتژی پورتفولیوی متفاوتی از یک فرد متاهل 60 ساله و دارای فرزند داشته باشد. به عبارتی باید با نوع ترکیب سبد سرمایه گذاری آشنا باشید.

مرحله 2: تعیین استراتژی مدیریت سبد سرمایه گذاری

دو رویکرد اساسی برای مدیریت پورتفولیو وجود دارد که شامل استراتژی مدیریت پورتفولیوی فعال (سرمایه گذاری فعال) و استراتژی مدیریت پورتفولیو منفعل (سرمایه گذاری غیر فعال) می شود. مدیریت سبد سرمایه گذاری فعال شامل هزینه‌ های بالاتری است و بر بهره‌ گیری از ناکارآمدی‌ های بازار تاکید دارد، در حالی که مدیریت دارایی‌ های غیر فعال سرمایه‌ گذاری‌ های کم‌ هزینه‌ ای هستند که برای بلندمدت نگهداری می‌ شوند.

مرحله 3: تجزیه و تحلیل دارایی ها و ساخت سبد سرمایه گذاری

برای قرار دادن دارایی‌ها در سبد سرمایه‌ گذاری، معیارهای کلی مثل نسبت‌های سودآوری، ریسک و نقدینگی آن‌ها وجود دارد. برای اختصاص دادن دارایی مورد نظر شما راه های مختلفی وجود دارد.

خرید درصد کمی از سهام شرکت وعده این را می دهد که شما هم از رشد شرکت سود می کنید، اما ریسکش بالا است زیرا ممکن است سهام ارزش شان را نیز از دست بدهند. خریداران سهام معمولاً برای به حداقل رساندن ریسک، برای سرمایه گذاری در سهام از وجوه استفاده می کنند.

اوراق قرضه (bonds) امن تر و در عین حال کمتر سودآور در نظر گرفته می شوند. همچنین می توان آنها را به عنوان سرمایه گذاری با درآمد ثابت نام برد.

این صندوق ها برخلاف سهام فردی، امکان خرید وجوه متقابل را به شما می دهند، تنوع فوری را به پرتفوی خود اضافه کنید. برخی از آنها نیاز به مدیریت فعال دارند، در حالی که برخی دیگر نیازی ندارند. برای مثال، صندوق‌های شاخص و صندوق‌ های سرمایه گذاری قابل معامله (ETF) در بورس سعی می‌کنند عملکرد یک شاخص فارکس بازار خاص را مطابقت دهند. صندوق های ETF مانند سهام فردی، می توانند به طور فعال در طول روز معاملاتی در فارکس معامله شوند، در حالی که صندوق های شاخص را فقط می توان با قیمت تعیین شده در پایان روز معاملاتی خرید و فروش کرد.

مرحله 4: اندازه گیری عملکرد پورتفولیو

شما باید اثربخشی یک سبد سرمایه گذاری یا پورتفولیو سرمایه گذاری را از نظر مقایسه سودآوری و ریسک واقعی ارزیابی کنید. بازده پورتفولیو تنها بخش کوچکی است. بدون ارزیابی بازده ریسک آنها، سرمایه گذار نمی تواند کل تصویر سرمایه گذاری را ببیند.

مرحله 5: تعادل پورتفولیوی خود را به موقع انجام دهید

با گذشت زمان ممکن است اهداف سرمایه گذاری شما تغییر کند یا آنچه که قبلا روی آن سرمایه گذاری کرده اید خراب شود. به همین دلیل است که حسابرسی یک پرتفوی برای ارزیابی اینکه محتوای آن با وضعیت اقتصادی تغییر یافته، یا با کیفیت سرمایه گذاری اوراق بهادار و اهداف سرمایه گذار مغایرت نداشته باشد، حیاتی است و مبحث مهمی در آموزش مدیریت پرتفوی به حساب می آید.

چرا انواع پرتفوی سرمایه‌گذاران معامله سبد در بازارهای مالی

همراه با توسعه ابزارهای ترکیبی شخصی PCI (که از طریق روش GeWorko ایجاد می شود)، فرصت مناسبی برای معامله سبدهای سرمایه گذاری شامل دارایی های مختلف در بازارهای مالی، بجای معامله جداگانه ابزارها ایجاد شده است. از طریق این فناوری، معامله سبد (portfolio) مبتنی بر دو سبد سرمایه گذاری مثل معامله جداگانه ابزارهای مالی انجام می شود، به طوری که یک دارایی (سبد سرمایه گذاری پایه یا base portfolio) به عنوان بخش پایه عمل می کند و دارایی دیگر (سبد سرمایه متقابل یا qute portfolio) به عنوان بخش متقابل عمل می کند. معاملات پرتفوی در مقایسه با معاملات تعداد زیادی اوراق بهادار فردی کارآمدتر است. در نتیجه این نوع معامله یک راه عالی برای متعادل کردن مجدد پورتفولیو به آسانی و همچنین با اطمینان بیشتر است.

علاوه بر این، معامله گر این فرصت را در اختیار دارد که معامله ابزارهای منحصر به فرد خود را که در برابر نوسانات بازار مقاوم هستند، پیش بینی کند، ترکیب بهینه سود و ریسک را پیش بینی کند و رفتار ابزارهای خود را بر اساس داده های تاریخی تجزیه و تحلیل کند. معاملات پرتفوی از طریق این فناوری تنها در پلتفرم معاملاتی حرفه ای نت ترید ایکس (NetTradeX) امکان پذیر است.استراتژی پرتفوی شما چیست و چطور مدیریت سبد سهام را انجام می دهید؟