کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟

خرید تتر

مدیر مالی کیست و وظایف مدیریت مالی چیست؟

مدیریت مالی به معنای برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت و کنترل فعالیت های مالی مثل تامین و استفاده از بودجه شرکت است. به عبارت دیگر مدیریت مالی همان اعمال اصول کلی مدیریت بر روی منابع مالی کسب و کار است. مدیر مالی مسئول اجرا و کنترل این وظایف است.

حوزه فعالیت و عناصر تشکیل دهنده

1. تصمیمات سرمایه گذاری از جمله سرمایه گذاری بر روی دارایی های ثابت (همان بودجه بندی سرمایه ای) و همچنین سرمایه گذاری بر روی دارایی های جاری که به عنوان بخشی از تصمیمات سرمایه گذاری با نام تصمیم گیری در مورد سرمایه در گردش شناخته می شود.
2. تصمیمات مالی که به افزایش منابع مالی از طریق منابع گوناگون مربوط می شود و این تفاوت منابع مورد استفاده از عوامل گوناگون چون نوع منبع، دوره زمانی تامین مالی، هزینه تامین مالی و بازده حاصل از آن سرچشمه می گیرند.
3. تصمیم مربوط به سود سهام که مدیر مالی باید با توجه به توزیع سود خالص اتخاذ نماید. سود خالص به طور کلی به دو قسمت تقسیم می شود :

سود سهام سهامداران : تصمیم در مورد سود سهام و نرخ آن.

سود انباشته : میزان سود انباشته باید با توجه به برنامه های توسعه و تنوع کسب و کار نهایی شود.

اهداف مدیر مالی

فعالیت مدیر مالی به طور کلی به تامین، تخصیص و نظارت و کنترل بر منابع مالی ختم می شود. اهداف مدیر مالی عبارتند از :

1. اطمینان از تامین منظم و کافی بودجه های مرتبط.
2. اطمینان از ارائه بازده کافی به سهامداران که وابسته به ظرفیت درآمد، قیمت بازار سهام و انتظار سهامداران است.
3. اطمینان از استفاده بهینه منابع مالی. به محض آنکه این بودجه تامین شد باید از حداکثر ظرفیت با کمترین هزینه استفاده شود.
4. اطمینان از امنیت سرمایه گذاری- به عنوان مثال بودجه باید در معاملات امن سرمایه گذاری شود تا بتوان به نرخ بازده مناسب و کافی دست یافت.
5. برنامه ریزی یک ساختار صحیح سرمایه – باید یک ترکیب صحیح و منصفانه از سرمایه در نظر گرفت تا توازن میان بدهی ها و حقوق صاحبان سهام حفظ شود.

وظایف مدیر مالی

1. برآورد نیاز سرمایه : یک مدیر مالی باید با توجه به سرمایه مورد نیاز شرکت برآوردهای لازم را انجام دهد. این برآوردها با توجه به سود و هزینه های پیش بینی شده و برنامه های آتی و سیاست های شرکت صورت می گیرند. برآوردها باید به شکلی باشند که ظرفیت درآمدی شرکت را افزایش دهند.
2. تعیین ترکیب سرمایه : به محض انجام برآوردهای لازم باید در مورد ساختار سرمایه تصمیم گرفت. این امر مستلزم تجزیه و تحلیل بلند مدت و کوتاه مدت بدهی ها و حقوق صاحبان سهام است. این کار به نسبت سرمایه متعلق به شرکت و بودجه اضافی که می تواند از طرف خارجی به دست آورد بستگی دارد.
3. انتخاب منابع کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟ تامین مالی : شرکت برای تامین بودجه اضافی گزینه های بسیاری دارد از جمله :

• انتشار سهام و اوراق قرضه
• دریافت وام از بانک ها و موسسات مالی
• سپرده های عمومی جذب شده مثلا به شکل اوراق قرضه

انتخاب هر یک از این عوامل به قدرت و ضعف نسبی هر یک از منابع و دوره زمانی تامین مالی بستگی دارد.

سرمایه گذاری منابع مالی : مدیر مالی می بایست در مورد تخصیص منابع مالی به یک سرمایه گذاری سودآور که تا حد امکان امن و دارای بازدهی منظم است تصمیم گیری نماید.

رهایی از شر منابع مالی مازاد : تصمیمات مربوط به سود خالص بر عهده مدیر مالی است. این کار از دو طریق صورت می گیرد :

تقسیم سود – که شامل شناسایی نرخ سود سهام و سایر مزایا مثل پاداش می باشد.

سود انباشته – که حجم آن متناسب با برنامه های توسعه، نوآورانه و تنوع بخشی شرکت تعیین می شود.

مدیریت نقدینگی : کلیه تصمیمات مدیر مالی باید با توجه به مدیریت نقدینگی گرفته شود. برای بسیاری از اهداف از جمله پرداخت حقوق و دستمزد، پرداخت قبوض برق و آب، پرداخت به بستانکاران، تسویه بدهی های جاری، نگهداری موجودی، خرید مواد اولیه و … به نقدینگی نیاز است.

نظارت های مالی : مدیر مالی نه تنها می بایست منابع مالی را برنامه ریزی، تهیه و استفاده کند بلکه باید بر این منابع مالی کنترل نیز داشته باشد. این کار را می توان از طریق تکنیک های مختلف مثل تجزیه و تحلیل نسبت ها، پیش بینی های مالی، کنترل سود و هزینه و … انجام داد.

معرفی طرح پانزی در ارز دیجیتال

در ارزهای دیجیتال دو مفهوم ارائه می‌شود که شباهت‌های بسیار زیادی به یکدیگر دارند. این طرح‌ها تحت عنوان طرح‌های هرمی و پانزی ارائه می‌شوند. بعضی از افرادی که در این حوزه فعالیت می‌کنند، از حمله‌های سایبری و سرقت‌هایی که در این حوزه اتفاق می‌افتد به درستی آگاهی ندارند. به همین دلیل در دام افرادی می‌افتند که خود را به عنوان سرمایه گذار معرفی می‌کنند و وعده‌هایی همچون بازده سود فوق‌العاده در ازای مبلغ دریافتی می‌دهند. با این وجود، بر خلاف سرمایه گذاری منظم، طرح پانزی در ارز دیجیتال فقط تا زمانی که تعداد سرمایه گذاران افزایش یابد، می‌توانند “سود” ثابت داشته باشند.

این طرح‌های مطرح شده فقط تا زمانی که جریان‌های نقدی با پوا ورودیتان مطابقت دارد پایدار هستند. این دو طرح در نوع محصولاتی که برنامه‌ریزان آنها به افراد ارائه می‌دهند متفاوت است. این تفاوت‌ها نیز با توجه به ساختار این دو ترفند است. به هر حال این دو ترفند در صورت تجزیه می‌توانند مخرب و ویرانگر باشند. در این مقاله از سری مقالات آموزش ارز دیجیتال در وبسایت بیت سرور به معرفی طرح پانزی، مشکلات این طرح و نحوه استفاده از طرح هرمی در ارزهای دیجیتال خواهیم پرداخت.

بنیانگذار طرح پانزی، چارلز پانزی کیست؟

بر خلاف انتطار چارلز پانزی یک کلاهبردار و هنرمند ایتالیایی در ایالات متحده و کانادا بود. وی در ایتالیا متولد و در همان کشور بزرگ شد. بیشتر جرایم چارلز پانزی در حوزه خلاف مالی بود. او سرمایه‌گذاران زیادی را وادار به پرداخت میلیون‌ها دلار به خود کرد. سپس سود بازپرداختی آن سرمایه‌گذاران را با پول سایر سرمایه‌گذاران پس می‌داد. به همین دلیل چارلز پانزی به بدنامی مشهور شد.

در دهه ۲۰ بیش از هزار سرمایه‌گذار در این حوزه مورد فریب چارلز پانزی قرار گرفتند. چارلز پانزی به این صورت عمل می‌کرد که افراد با آگاهی کم را در این زمینه پیدا می‌کرد، سپس به آنها وعده سود ۵۰ درصدی در ازای مبلغ پرداختیشان در کمتر از ۹۰ روز را می‌داد. این سرمایه گذاری در ظاهر در کوپن‌های بین‌المللی بود. ارزش این کوپن‌ها در خارج از کشوری که پانزی در آن معامله می‌کرد، یعنی سایر کشورها، بسیار پایین تر از خود کشوری بود که او در آن معامله می‌کرد. مردم نیز که بسیار زود باور بودند فریب سود ۵۰ درصدی پانزی را می‌خوردند و در این طرح سرمایه‌گذاری می‌کردند. در ادامه با طرح پانزی در ارز دیجیتال توسط چارلز پانزی بیشتر آشنا خواهید شد.

برای جلب اعتماد افراد بیشتر و جذب آنها، پانزی در مدت ۴۵ روز از مبلغی که به دست آورده بود، سود بسیار زیادی را به چند نفر از سرمایه‌گذاران پرداخت کرد. همین کار او باعث قابل اعتمادتر و باورپذیرتر شدن طرح او شد. پانزی با این روش موفق به دریافت ۲۰ میلیون دلار از طرف سرمایه‌گذاران ساده‌لوح بود. یکی از عجیب‌ترین این آمارها کسب ۱ میلیون دلار در عرض تنها ۳ ساعت توسط پانزی بود.

نام‌گذاری طرح پانزی

در همین راستا “طرح پانزی” به نام چارلز پانزی نامگذاری شد. اجرای این طرح بسیار سودآور و همچنین گسترده بود که توسط وی اجرا شد. اما به دلیل اینکه چارلز پانزی نتوانست مبالغ مورد انتظار سرمایه‌گذاران را پس از مدتی پرداخت کند، این طرح متلاشی شد و از بین رفت.ئدر آن زمان چارلز پانزی مقدار تقریبی ۷ تا ۱۵ میلیون ضرر کرد و باعث ورشکستگی ۶ بانک شد.

در تاریخ ۱۲ آگوست ۱۹۲۰، چارلز پانزی توسط دولت دستگیر شد. وی در آن زمان به ۸۶ فقره کلاهبرداری از طریق ارسال نامه الکترونیکی متهم شد. همچنین خود چارلز به کلاهبرداری با در دست داشتن تقریبا ۷ ملیون دلار توسط اینگونه نامه‌ها اعتراف کرد. در کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟ نتیجه این مجازات‌ها چارلز پانزی مجبور به گذراندن ۱۴ سال در زندان شد.

وی پس از تلاش‌‌های بسیار توانست تا با گذاشتن وثیقه آزاد شود.چارلز پانزی پس از آزادی دست از تلاش برنداشت و اقدام به راه اندازی اتحادیه چارپون لند در فلوریدا کرد. در این اتحادیه او املاک و مستغلات زیر آب را می‌فروخت. دوباره چارلز در همان زمان توسط مقامات دستگیر شد. در نهایت او در سال ۱۹۳۴ آزاد شد.

طرح پانزی چیست؟

برنامه‌های طرح پانزی مبتنی بر خدمات مدیریت سرمایه گذاری متقلبانه است. همانطور که متوجه شدید در این طرح فرد یا شرکت کلاهبردار به افراد ناآگاه در این زمینه وعده‌های دروغین می‌دهند. و در ازای این سرمایه‌گذاری، سود با بازده بالایی به آن‌ها تعلق خواهد گرفت.

در این طرح سود افراد قبلی توسط وجوه ورودی که سرمایه گذاران بعدی در طرح آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند، پرداخت کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟ می‌شود. کنترل کل عملیات برعهده شخصی است که این نوع تقلب را سازماندهی می‌کند.

در این طرح اصولا مبالغ از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. در واقع از هرگونه فعالیت واقعی سرمایه گذاری در این طرح چشم پوشی می‌شود. پس از مدتی این طرح به دلیل اشباع شدن و نبود سرمایه گذار جدید نابود می‌شود. و در آخر فرد کلاهبردار با مقدار زیادی پول متواری دستگیر می‌شود.

روش کار طرح پانزی

تمامی طرح‌های پانزی که وجود دارد حتی طرح پانزی در ارز دیجیتال، چرخه کار مشابهی دارند و همگی یک روند مشخص را دنبال می‌کنند. این طرح ها تنها در نحوه عملکرد کمی متفاوت هستند. به بیان دیگر هسته اصلی تمامی این طرح‌ها یکی است و تفاوت آن‌ها در ظاهر و نوع ادعاهای برنامه‌ریزان طرح است. در زیر چرخه‌ای ارائه شده است که اصول تمامی طرح‌های پانزی است:

فریب دادن افراد از راه تبلیغات وسوسه انگیز

واریز منظم سودهای اولیه به منظور جلب اعتماد اولیه

بالا رفتن روز افزون حجم سرمایه

به اشباع رسیدن و فروپاشی طرح

روشی برای تشخیص طرح پانزی

همان‌طور که در بالا نیز اشاره کردیم، طرح‌های پانزی موجود دارای انواع و شکل‌های مختلفی هستند. این طرح‌ها را به دلیل خصوصیات و نشانه‌های خاصی که دارند می‌توان از هم تشخیص داد. در زیر به آن‌ها اشاره کردیم:

وعده سودهای تضمینی با درصدهای نجومی

ناشناس بودن برنامه ریز طرح

شفاف نبودن نوع فعالیت‌ها

نداشتن اطلاعات تماس معتبر

عدم دریافت پول به روش‌های قانونی و معتبر

عدم داشتن مجوزهای قانونی

و در نهایت همان‌طور که در طول این مقاله گفته شد، طرح پانزی یک روش کلاهبرداری است. روش کار آن هم به این صورت است که با وعده دادن سودهای تضمینی و در عین حال نجومی، افراد کم آگاه را ترغیب به سرمایه گذاری می‌کند. به این نکته نیز توجه کنید که در این طرح‌ها برای اعتماد بیش‌تر سرمایه گذاران، مجریان طرح در ماه‌های اول سودهای تضمینی را به سرمایه گذاران پرداخت می‌کنند.

طرح پانزی در ارز دیجیتال نیز به همین صورت عمل می‌کند. افراد سودجو و کلاهبردار زیادی در کمین برای افراد تازه وارد در این حوزه هستند. این نکته نیز واضح و روشن است که اگر شما تسلط کافی بر روی ارزهای دیجیتال و صرافی‌های معتبر داشته باشید در نتیجه کار در این زمینه برای شما آسان می‌شود و به راحتی می‌توانید فرق کلاهبردارها با را با سایر فعالیت‌ها در این حوزه تشخیص بدهید.

این مقاله توسط وبسایت بیت سرور که در زمینه ارائه سرور مجازی ترید برای بایننس فعالیت می‌کند، تنظیم و ارائه شده‌است.

استخر نقدینگی یا Liquidity Pool چیست؟

Assets in the pool are used for market making in AMM.

During the trading, the product of the quantity of 2 coins would remain a constant, known as CPMM (Constant Product Market Maker).LP( Liquidity Provider, people who provide liquidity for the asset pool) would gain 60% of the trading fee in the pool.

In the AMM market, every trading pair needs an asset pool and that is where the liquidity adding, liquidity removing and trading rule happen.

The trading rule stipulates that the product of the quantity of 2 coins should remain a constant, thus, when the quantity of coin کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟ A decrease, the quantity of coin B should increase according to the rule A*B= the constant

دارایی های موجود در استخر برای تولید بازار در AMM استفاده می شود.

در طول معاملات، مقدار مقدار 2 سکه ثابت باقی می ماند، معروف به CPMM（محصول ثابت بازار تولید کننده).

LP (ارائه دهنده نقدینگی، افرادی که نقدینگی برای مجموعه دارایی را تأمین می کنند) 60٪ هزینه تجارت را در استخر قرار می دهد.

در بازار AMM، هر جفت تجاری به یک مجموعه دارایی احتیاج دارد و آن جایی است که قاعده افزودن نقدینگی، حذف نقدینگی و معامله اتفاق می افتد.

قانون معامله پیش بینی می کند که مقدار 2 سکه باید ثابت بماند، بنابراین، هنگامی که مقدار سکه A کاهش می یابد، مقدار سکه B باید طبق قانون ( A * B = مقدار ثابت) افزایش یابد.

تتر چیست و چگونه کار می کند؟

تتر (USDT) محبوب ترین استیبل کوین بازار رمز ارزی است که علاقه مندان حوزه ارزهای دیجیتال سال‌ها از آن برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال خود استفاده کرده‌اند.

تتر از لحاظ ارزش خود، در واقع به دلار آمریکا متصل است و از نظر تئوری نباید تحت تأثیر نوسانات بازار باشد و همین موضوع می تواند به شدت بر ارزش گذاری سایر ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین تأثیر بگذارد.

استیبل بودن تتر به چه معناست؟

خرید تتر

هدف کمپانی تتر، ارائه یک دارایی دیجیتال ایمن است که ارزش گذاری ثابتی را حفظ کند. این همان چیزی است که USDT را به یک استیبل کوین تبدیل می کند که ارزش آن با قیمت دلار آمریکا مرتبط است.

استیو بامبرا، مدیر عامل Many Worlds Token می‌گوید: ایده اصلی شکل گیری استیبل کوین USDT این است که 1 Tether بدون توجه به شرایط بازار همیشه می‌تواند با 1 دلار معامله شود، همچنین میتوان با خرید تتر ارزش سرمایه خود را حفظ کرد.

رقبای استیبل کوین ارز تتر عبارتند از USD Coin (USDC)، Dai (DAI) و Pax Dollar (USDP).

معامله گران بازار رمز ارزها از Tether برای ارائه نقدینگی ثابت و قابل اعتماد برای ورود و خروج از سایر معاملات ارزهای دیجیتال بدون مواجهه با ضررهای غیرقابل پیش بینی (یا سود) ناشی از تغییرات بی ثبات قیمت استفاده می کنند.

تتر در زمان نگارش این مقاله حجم معاملات 24 ساعته 89 میلیارد دلاری داشت. این موضوع باعث می‌شود تتر نقدشونده‌ترین ارز دیجیتال موجود در بازار باشد، حتی بیشتر از بیت‌کوین (BTC) و اتریوم (ETH) هم که در بازار ارزهای دیجیتال بسیار معامله می شوند. همچنین از نظر ارزش بازار در میان سه ارز دیجیتال بزرگ قرار دارد.

تتر چگونه کار می کند؟

هنگامی که یک کاربر ارز فیات( واحد پولی رایج هر کشور) را به ذخیره تتر واریز می کند و فیات را برای خرید USDT می فروشد، تتر مبلغ دیجیتال مربوطه را به صورت توکن صادر می کند. سپس USDT می تواند ارسال، ذخیره یا مبادله شود. اگر کاربری 100 دلار را در ذخیره تتر واریز کند، با رعایت برابری 1 به 1 دلار، 100 توکن تتر دریافت خواهد کرد. هنگامی که کاربران توکن ها را برای ارز فیات بازخرید می کنند، سکه های تتر از بین می روند و از گردش خارج می شوند.

قیمت تتر

تتر مانند بسیاری دیگر از ارزهای دیجیتال از تکنولوژی بلاک چین برای ثبت وقایعش، استفاده می کند. توکن‌های تتر در بلاک چین‌های مختلف، مانند Omni، Tron، ETH و دیگر شبکه های پر استفاده بازار وجود دارد و سعی دارد تا تمامی بلاکچین های پر استفاده را پوشش دهد.

تاریخچه مختصری از تتر

ریشه های شکل گیری تتر به یک دهه قبل برمی گردد، زمانی که جی آر ویلت به دنبال ساخت ارزهای دیجیتال جدید بر اساس پروتکل بیت کوین بود. آقای ویلت، این ایده را در ابتدا با Mastercoin اجرا کرد و یکی از اعضای اصلی آن بعداً در سال 2014 یکی از بنیانگذاران Tether شد. استفاده از Tether برای نقدینگی زمانی آغاز شد که در ژانویه 2015 به صرافی BitFinex اضافه شد.

کارشناسان حوزه رمز ارزها می گویند تلاطم اخیر بازار که باعث شد قیمت TerraUSD، یک استیبل کوین دیگر که با دلار آمریکا مرتبط است، به کمتر از 0.23 دلار کاهش یابد، باعث شد تتر نیز ارزش 1 دلاری خود را از دست بدهد. این کاهش ارزش عمدتا ناشی از ترس سرمایه‌گذاران بود که اگر یک استیبل کوین بتواند میخ خود را بشکند، بقیه نیز می‌توانند.

مارک لوپرستی، مدیر عامل The Strategic Funds می‌گوید: «تتر به‌عنوان یک استیبل کوین با پشتوانه دارایی، که عمدتاً در خزانه‌داری ایالات متحده نگهداری می‌شود، شانس بسیار بیشتری برای مقابله با سونامی فعلی که جهان دارایی‌های دیجیتال را تکان می‌دهد، دارد. او می‌گوید تنها استیبل کوین با کیفیت وثیقه مشابه USD Coin است.

بنیانگذار و شریک عمومی صندوق بلاک چین دلتا، درباره تفاوت تتر و استیبل کوین شبکه ترا می‌گوید: «برای تتر دشوار است که مسیر Terra را به طور کامل دنبال کند، زیرا اگر تصمیم بگیرند حتی 30 تا 50 درصد وثیقه خود را بگیرند، نه تنها بازار ارزهای دیجیتال بلکه بازارهای مالی گسترده‌تر را نیز متزلزل خواهد کرد.»

چگونه از ارزش تتر پشتیبانی می شود؟

علی‌رغم اینکه استیبل کوین‌ها انتخابی محبوب در میان معامله‌گران ارزهای دیجیتال هستند، تتر در مورد مسائل نقدینگی و اینکه آیا ذخایر آن برای پوشش تعداد توکن‌های USDT در گردش کافی است یا خیر، بحث‌های دیگری دارد.

تتر در صرافی تاپ کنز

به نقل از وب‌سایت تتر در سال ۲۰۱۹، این سایت ادعا کرد که استیبل کوینش توسط ذخایر ارز سنتی و معادل‌های نقدی (و گاهی دارایی‌های دیگر از نهادهای وابسته) پشتیبانی می‌شود. این جزئیات کمی بیشتر از آنچه امروز ذکر شده است. امروز، سایت تتر بیان می‌کند که «همه توکن‌های تتر با یک ارز فیات منطبق 1 به 1 می‌شوند و 100 درصد توسط ذخایر تتر پشتیبانی می‌شوند».

آدام کارلتون، مدیر عامل کیف پول دیجیتال پینک پاندا، می‌گوید که سابقه شفافیت تتر در مورد نحوه پشتوانه توکنش، همیشه روشن یا ثابت نبوده است. کارلتون می گوید: «تتر یک گذشته قانونی بسیار مشکوک دارد، و تا به امروز، ذخایر واقعی آن هنوز کاملاً مبهم است و اعتقاد بر این است که اساساً از منابع ناشناخته اوراق تجاری تشکیل شده است.»

سایر کارشناسان ارزهای دیجیتال می گویند که تا حدودی پذیرفته شده است که تتر در بازار ارز دیجیتال «به طور کامل» وثیقه نشده است. و اینکه این موضوع بیش از یک سال پیش بحث برانگیز بود. اما با توجه به روشنگری هایی که پس از بالا گرفتن بحث های مختلف درباره تتر صورت گرفت، کمی از تشنج بازار کاهش پیدا کاسته شد.

مقایسه تتر و بیت کوین

دانیل رودریگز، مدیر عامل شرکت استراتژی ثروت هیل می گوید: تفاوت کلیدی بین تتر و بیت کوین این است که «تتر یک استیبل کوین کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟ است که از لحاظ ارزش به یک کالای واقعی، یعنی دلار آمریکا گره خورده است، در حالی که بیت کوین به هیچ کالایی در دنیای واقعی گره نمی خورد».

تتر در واقع یک رمزارز متمرکز است، در حالی که بیت کوین به دلیل عدم پیوند به ارزهای واقعی غیرمتمرکز است. به همین دلیل، در تئوری، ارزش تتر باید پایدارتر از بیت کوین باقی بماند. ارزهای دیجیتالی که به یک دارایی یا ارز واقعی متصل نیستند، در معرض نوسانات بازار هستند. اکثر ارزهای دیجیتال سنتی مانند اتریوم، بیت کوین و لایت کوین (LTC) شاهد نوسانات شدید در بازار، تورم و نرخ بهره خواهند بود. رودریگز در اباره ادامه می دهد: «به نظر می‌رسد تتر کمی پایدارتر است، زیرا نزدیک به ارزش یک دلار می‌ماند، چند سنت بیشتر یا کمتر، جایی برای نگرانی نیست».

تمایز دیگر این است که Tether لزوماً برای کسب درآمد طراحی نشده است، بلکه یک ذخیره پایدار ارزش است. از همین روست که اکثر معامله گران ارزهای دیجیتال در بازارهای ریزشی، پول خود را به تتر تبدیل میکنند و نه رمزارزهای دیگر، چرا که حفظ ارزش دارایی هایشان، اهمیت بیشتری به نسبت سود کردن دارد.کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟

سخن پایانی

خرید تتر به عنوان یک سرمایه‌گذاری منطقی نیستند، زیرا قرار نیست ارزششان افزایش یابد. آنها فقط به عنوان ذخیره ارزش عمل می کنند، زیرا یک USDT همیشه باید برابر با یک دلار باشد. اما با توجه به شرایط تورمی ایران، می تواند روش ساده تری به جز خرید دلار کاغذی و ایستادن در صف های طولانی باشد. البته باید به این نکنه توجه داشت که نگهداری تتر به نسبت دلار کاغذی کاری آسان تر است و حمل و نقل آن نیز بسیار سهل تر. حتی برای ارسال وجه به خارج از کشور و یا برعکس نیز، می تواند روش بهینه تری به نسبت روش سنتی باشد.

اکنون که این مقاله در حال نوشته شدن است، استارت واردات و صادرات کالاها از طریق ارزهای دیجیتال نیز زده شده است. جای تفکر است که انتخاب کنیم که هنوز باید از روش های سنتی استفاده کنیم، یا گامی بلند به سوی آینده برداریم. انتخاب با شماست.

برای خرید و نگه داری ارز تتر با کمترین کارمزد میتوانید از صرافی تاپ کنز استفاده کنید.

DD) Dealing Desk) چیست؟

در بازارهای ارزهای خارجی ، میز معاملات در جایی است که دلالان فارکس در یک بانک یا موسسه مالی روی آن نشسته اند . از آنجا که بازار فارکس به صورت شبانه روزی باز است ، بسیاری از موسسات در سراسر دنیا میز کار دارند . میز معاملات همچنین می تواند در خارج از بازارهای فارکس از جمله در بانکها و شرکتهای مالی برای انجام معاملات اوراق بهادار و سایر محصولات مالی یافت شود . میزهای معاملات محدود به بازار بین المللی ارز نمی شوند . آنها شامل بسیاری از دارایی های مالی مانند سهام ، ETF ها ، options و کالاها می شوند .

نحوه کار یک میز معاملات (DD)

موسسات بزرگ مالی غالباً دارای تسهیلات معاملاتی خرید و فروش هستند که در بسیاری از موارد توسط دلالان و market makers کار می کنند . در یک سازمان بزرگ ، ارزهای اصلی مانند یورو و ین ممکن است دارای چندین میز معاملاتی باشند که تعداد معدودی از معامله گرانی که در این ارزها تخصص دارند ، کار می کنند .

علاوه بر این ، اگر موسسه بروی سهام ETFs, options, commodities معاملات کند هر یک از این دارایی ها به طور کلی ، میز معاملات خود را خواهند داشت .

فروشندگان برای تسهیل معاملات به نمایندگی از مشتریان خود در آنجا هستند . آنها ممکن است به عنوان معامله گر اصلی یا نماینده عمل کنند . هنگام فعالیت به عنوان معامله گر اصلی ، فروشنده طرف دیگر معامله مشتری را به عهده می گیرد . فروشنده می تواند در چنین معامله ای معامله خود را انجام دهد یا از موجودی خود استفاده کند . در هنگام فعالیت به عنوان نماینده ، معامله گر با پیدا کردن نقدینگی در بازار ثانویه ، دستور مشتری را کنترل می کند . در این حالت مشتری همان قیمتهای اجرا شده توسط فروشنده را دریافت می کند .

به دلیل معاملات الکترونیکی ، تعداد فروشندگان بازار فارکس در یک میز از اواسط سال ۲۰۰۰ به طور چشمگیری کاهش یافته است . در اواخر دهه ۱۹۹۰ ، یک میز معاملاتی از ۱۵ تا ۲۰ معامله گر تشکیل می شد ، که اغلب افراد مختلفی همان ارز را پوشش می دادند .

با این حال ، امروز ، بر روی میز بازار فارکس معمولی شما کمتر از ده معامله گر خواهید داشت ، تعداد کمتر از ۵ تا از آنها با بسیاری از مشاغل توسط یک سکوی محافظت خودکار الکترونیکی انتقال و حذف شده اند . همین مسئله را می توان در مورد سهام و ETF نیز گفت . بسیاری از فرایندهای دستی به دلیل افزایش معاملات الکترونیکی به صورت خودکار انجام شده است .

به طور کلی ، میز معاملات در کنار میز فروش و در اکثر موارد در نزدیکی میز ریسک بازار است که بر مواضع نظارت می کند و هرگونه خطری را با معاملات و موقعیت های فعلی نشان می دهد . تیم ریسک بازار به دنبال ناهنجاری ها است و در پایان هر روز مقدار در معرض خطر ] (VAR) [ value at riskرا محاسبه می کند تا اندازه ریسکی را که بانک در هر زمان معین دارد را ارزیابی کند .

یک کارگزار NDD چیست؟

NDD مخفف No Dealing Desk و به معنای بدون میز معاملات می باشد .

NDD یک پلتفرم معاملاتی را که توسط یک کارگزار بازار فارکس ارائه شده است ، فراهم می کند که دسترسی نامحدود به نرخ ارز بازار بین بانکی را ارائه می دهد . بر خلاف DD یا market making کارگزاران ، نرخ ها و قیمت های مشابه را منتشر می کنند ، اما با نرخ بازار بین بانکی برابر نیستند ، کارگزاران NDD آنچه را که به عنوان معاملات مستقیم با پردازش مستقیم ( STP ) شناخته می شود ، ارائه می دهند .

• کارگزاران NDD به مشتریان اجازه می دهد تا مستقیماً با نرخ بین بانکی معامله کنند .
• دسترسی مستقیم به نرخ ممکن است در بعضی موارد به معامله گران کمک کند اما در کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟ برخی موارد به آنها آسیب نیز برساند .
• معامله با یک کارگزار NDD به معامله گر این اطمینان را می دهد که کارگزار آنها هیچ تضاد منافاتی با معاملات آنها ندارد .

چگونه یک کارگزار No Dealting Desk (NDD) کار می کند ؟

کارگزاران بازار فارکس که از این سیستم استفاده می کنند ، مستقیماً با ارائه دهندگان نقدینگی بازار کار می کنند . یک سرمایه گذار هنگام معامله از طریق NDD ، به جای اینکه با یک ارائه دهنده نقدینگی سرو کار داشته باشد ، برای بدست آوردن رقابتی ترین قیمت خرید و فروش ، با ارائه دهندگان متعددی در ارتباط است . یک سرمایه گذار با استفاده از این روش به نرخ های فوری و قابل اجرا دسترسی دارد . آنها ممکن است از روشهای ECN برای کارآیی خود استفاده کنند .

پیامدهای معامله به طور مستقیم با بازار بین بانکی دو برابر است :

اندازه ی نرخ ارز spreads و مقدار هزینه اضافی را برای معامله ایجاد میکند . با یک کارگزار NDD ، معامله گران به طور مستقیم و دقیق spread را مشاهده می نمایند و در دسترس مشتریان خرده در بازار بین بانکی می باشد. بسته به جفت ارز مورد معامله و بسته به اینکه کارگزاری DD در حال مقایسه است ، کارگزاران NDD ممکن است spread گسترده تری ارائه دهند . این بدان معنی است که هزینه انجام معاملات بیشتر است (که معامله گران خرده فروشی در هر معامله خرید و فروش باید ارزش spread را کنار بگذارد ) .

علاوه بر این ، یک کارگزار NDD ممکن است مبلغ مبادله یا کمیسیون را پرداخت کند ، زیرا آنها spread را مستقیماً به مشتری منتقل کرده و نشان می دهند ، بنابراین آنها مجبورند هزینه های دیگری را بپردازند و یا هزینه ای برای خدمات خود دریافت نکنند . در این دو روش معامله با یک کارگزار NDD با مقایسه با کارگزاران DD ممکن است با گذشت زمان پر هزینه تر شود .

یک کارگزار NDD برخلاف کارگزاران market maker است که تلاش می کنند بین مشتریان و بازار بین بانکی به عنوان کار ارائه دهنده نقدینگی چیست؟ ابزاری برای انجام سریعتر و کارآمد تر معاملات (از نظر تئوری) قرار بگیرند . برای انجام این کار ، آنها این ریسک را می پذیرند که می توانند تغییرات خوبی از بازار را برای در امان بودن از خطر بازار پیش بینی کنند .

هدف آنها این است که معاملات را راحت تر و ارزان تر انجام دهند تا معامله گران خرده فروشی بخواهند با آنها معامله کنند . برای این کار آنها کمک نمی کنند که معامله مستقیم در بازار بین بانکی انجام شود بلکه یک بازاری را ایجاد می کنند و یا به عبارتی معاملاتی را ارائه می دهند که در آنجا می توانند spread را به طور یکسان یا حتی نزدیکتر از نرخ بازار بین بانکی قرار دهند . در چنین معاملاتی ، معامله گر خرده فروشی با پرداخت پول کمتری سود می برد . کارگزار مزیت بیشتری دارد زیرا آنها می توانند کل spread را در یک قیمت ثابت بیان کنند .

اشکال این است که برای تحقق این هدف ، کارگزاران DD اغلب با گرفتن طرف دیگر معامله ، بازار را ایجاد می کنند و آنها را در تضاد مستقیم منافع با مشتری خود قرار می دهند . تا زمانی که آنها در ارائه چنین قیمت گذاری بسیار ماهر باشند و از نرخ های بین بانکی گزندی نداشته باشند ، این مدل کسب و کار هم برای آنها و هم برای مشتریانشان سود می کند . اما این کار همیشه کار ساده ای نیست و برخی از کارگزاران DD برای اجرای ضعیف مدل های معاملاتی خود مجبور به تنظیم مقررات شده اند .

معاملات آتی [ Futures Commission Merchant (FCM) ] و نمایندگی

خرده فروشی ارز [ Retail Foreign Exchange Dealer (RFED) ] به ثبت رسیده است می تواند پول کافی برای جبران معاملات و حتی ارائه spreads اسپردهای رقابتی تر داشته باشند . در صورت استفاده از سیستم NDD ، موقعیت ها به طور خودکار جبران می شوند و سپس مستقیماً به بازار بین بانکی منتقل می شوند ، که این ممکن است به سود یا به ضرر بازرگان خرده فروشی باشد .