کارگزاری یا بروکر فارکس چیست و چه خدماتی ارائه میدهد؟
کارگزار یا بروکر فارکس در واقع یک شرکت ارائه دهنده خدمات مالی است که به عنوان یک واسطه دسترسی معامله گران به بستری برای خرید و فروش ارزهای خارجی را تسهیل می کند. فارکس (Forex) مخففی از ارزهای خارجی است. معاملات در این بازار همواره میان یک جفت ارز مختلف صورت می گیرد.
بروکر یا کارگزار فارکس، بستری برای انجام معاملات در سطح خرده فروشی است که به عنوان کوچکترین فعال در بازار مالی فارکس شناخته می شوند. در واقع اگر در یک دسته بندی از سطح کلان به خرد، بانک های بزرگ را در سطح کلان قرار دهیم، شرکت های تجاری در دسته دوم، دولت ها و بانک های مرکزی در دسته سوم و در پایین ترین سطح از این بازار، بروکرها یا کارگزاری ها قرار می گیرند.
بازار فارکس با داشتن گردش مالی روزانه بالغ بر 6 میلیارد دلار، بزرگترین بازار مالی با بالاترین میزان نقدینگی در جهان است. با توجه به فرصت های رشد روزافزون و استفاده از اهرم و مارجین کم سود، پیشرفت این بازار چشمگیر بوده و توانسته در جذب سرمایه گذاران عملکرد موفقی داشته باشد. ما در این مقاله به این موضوع که کارگزار فارکس یا بروکر چیست؟ و چه کاری انجام می دهد؟ خواهیم پرداخت.
منظور از بروکر فارکس چیست؟
بروکر همانگونه که اشاره شد، شرکتی تجاری فعال در حوزه خدمات مالی است که معامله گران در بستر آن می توانند معاملات خود را روی شاخص ها و نمادهای معاملاتی مختلف انجام دهند. در کارگزاری علاوه بر فراهم آوردن امکان معامله روی نمادهای معاملاتی مختلف، خدمات دیگری همانند ارائه مشاوره های مالی، برنامه های سرمایه گزاری و آموزشی نیز ارائه می شود. همچنین در این بازار امکان دسترسی به معاملات انحصاری نیز برای معامله گران فراهم شده است.
در کارگزاری فارکس، شما به معاملات ارز خارجی و اهرمی برای تجارت با آن دسترسی خواهید داشت. در واقع یک کارگزار فارکس واسطی میان شما و سیستم بین بانکی است. اصطلاح بین بانکی به شبکه ای از بانک ها اطلاق می گردد که با یکدیگر وارد تجارت می شوند.
بروکرها با ارائه مجموعه ای از ابزارهای معاملاتی و اندیکاتورهای مختلف، به مشتریان خود کمک می کنند تا در معاملات خود از استراتژی های متنوعی استفاده نمایند. در این میان برخی از کارگزاری ها با محبوبیت بیشتری در این حوزه برخوردارند و این به ارائه گزینه های سفارشی سازی بیشتر، ابزارها و شاخص های متنوع، پشتیبانی از طیف گسترده ای از روش های واریز و برداشت و خدمات پشتیبانی بهتر بر می گردد.
شما بایستی پیش از ورود به بازار فارکس مطمئن شوید که کارگزاری معتبر را انتخاب کرده اید. اغلب افتتاح حساب در یک بروکر، تا حدودی شبیه به افتتاح حساب بانکی است. کل فرایند ثبت نام چند روز به طول می انجامد و شما برای ثبت نام بایستی مدارک هویتی را ارائه کرده و مراحل تایید هویتی را طی نمایید.
اگر به عنوان یک معامله گر مبتدی وارد معاملات فارکس شده اید، بهتر است بدانید که کارگزاران فارکس، حساب های آزمایشی تحت عنوان حساب دمو ارائه می کنند که با استفاده از آن می توانید در یک محیط مجازی و غیر واقعی به تجارت بپردازید و کسب تجربه کنید و سپس برای معامله با پول واقعی و در بازاری واقعی آماده شوید.
اهرم در معاملات فارکس
شما با هر نوع حسابی می توانید به اهرم دسترسی داشته باشید. مقدار اهرم از 10:1 تا 100:1 متغییر است. برای مثال، اهرم 10:1 به این امر اشاره دارد که شما به ازای هر 1 دلار در حساب خود، 10 دلار برای معامله دارید.
استفاده از اهرم هم مزایا دارد هم معایب. به این دلیل که هم می تواند سودهای تصاعدی به شما بدهد هم احتمال دارد با استفاده از آن متحمل ضررهای فزاینده ای شوید.
انتخاب بروکر اولین اقدام برای ورود به بازار فارکس است. برای آشنایی بیشتر با بروکر و بازار فارکس در ابتدا بهتر است با دسته بندی بروکر فارکس آشنا شویم. دو دسته عمده بروکر فارکس وجود دارد که عبارتند از:
-
، بروکر با میز معامله که اختصارا با عنوان DD نشان داده می شوند.
Dealing Desk به بروکرهایی اشاره دارد که بروکر خود طرف تمامی معاملات صورت گرفته توسط تریدرهاست و معامله گران با خود بروکر وارد معامله می شوند. در یک کارگزاری با میز معامله، پیشنهاد و قیمت توسط کارگزاری مشخص می شود. این بروکرها، در قیمت های بالاتر اقدام به فروش می کنند و در قیمت های پایین تر نیز دست به خرید می زنند بنابراین با حرکت بازار به هر دو سمت به سود می رسند. سفارشات ارسالی در این نوع کارگزاری، عمدتا از استخر نقدینگی خارج نمی شوند و این امر منجر به پایداری آنها می شود.
در این میان ممکن است برخی تصور کنند که حاکمیت این شرایط شاید به تضاد منافع منجر شود، ولی معامله گر می تواند از پذیرفتن این شرایط سرباز بزند. معمولا در کارگزاری با میز معامله، اسپرد ثابتی در نظر گرفته می شود.
No Dealing Desk، بروکری است که به عنون یک رابط میان خریداران و فروشندگان عمل می کند و به عبارتی پلی برای اتصال معامله گران با یکدیگر است. در این نوع از بروکر، معامله گران می توانند به صورت مستقیم به بازار بین بانکی دسترسی داشته باشند.
بازار فارکس چگونه کار می کند؟
فارکس را می توان عرصه ای نسبتا جدید برای سرمایه گذاران و معامله گران بازارهای مالی عنوان کرد. در این میان اخبار و وقایع می توانند بر قیمت دارایی ها موثر واقع شوند و ممکن است تاثیر کاملا متفاوتی بر روی قیمت یک ارز داشته باشند. بنابراین برای اینکه معامله گران بتوانند استراتژی های موفقی اتخاذ کنند و کمبود دانش خود را در این بازار جبران کنند در بسیاری از کارگزاری ها بخش هایی برای آموزش و تحقیق ایجاد شده تا معامله گران بتوانند با کمک گرفتن از آنها، به سرعت اطلاعات خود را به روز کرده و به نوعی آگاهانه و هوشمندانه دست به تجارت بزنند.
همانگونه که می دانیم فارکس نیز همانند هر بازار دیگری متشکل از خریداران و فروشندگانی است که به خرید و فروش یک محصول می پردازند. موضوع مبادله در این بازار ارزهای خارجی هستند. در این زنجیره، کارگزاری ها در قالب خرده فروشانی مطرح هستند که خدمات ارائه می دهند. شاید ذهن شما هم درگیر این سوال شده که کارگزاری ها در این میان چگونه درآمد زایی می کنند؟ و منبع درآمد آنها چیست؟
کارگزاران در بازار فارکس از دو طریق به درآمد می رسند؛ اسپرد اولین مورد است که به مابه تفاوت قیمت پیشنهادی و قیمت واقعی اشاره دارد. به عنوان مثال در جفت ارز یورو/دلار، قیمت پیشنهادی برای جفت دلار 1.20010 است و قیمت واقعی 1.20022 است، فاصله این دو قیمت 0.00012 و اصطلاحا 1.2 پیپ است. زمانی که یک مشتری یک موقعیت با قیمت درخواستی باز می کند و سپس آن را با قیمت پیشنهادی می بندد، مبلغی تحت عنوان اسپرد بابت این معامله به کارگزاری تعلق می گیرد.
در مورد دوم، کارگزاری ها در ازای در دسترس قرار دادن رابط نرم افزاری خاص، هزینه ای اضافی برای هر تراکنش دریافت می کنند.
تامین کنندگان نقدینگی بروکرهای فارکس چه کسانی هستند؟
به کسانی که وظیفه تامین پول یک بازار را بر عهده دارند تامین کنندگان نقدینگی گفته می شود. این افراد همچنین تحت عنوان بازارسازان نیز شناخته می شوند. تامین کننده نقدینگی با به جریان انداختن مقداری پول، بسیاری از معامله گران و کارگزاران را به یکدیگر وصل کرده و بازاری مشترک به وجود می آورد. افزایش نقدینگی در یک بازار قطعا به نفع تمام شرکت کنندگان خواهد بود، زیرا به کاهش قیمت و هزینه معامله و تجارت می انجامد.
اغلب این بانک ها و موسسات مالی بزرگ هستند که نقش تامین کنندگان نقدینگی را بر عهده می گیرند. از جمله این بازارسازهای بزرگ می توان به Credit Suisse، UBS، Citibank، Bank of America و … اشاره کرد که در سطح جهانی شناخته شده هستند.
پیش از اینکه یک کارگزاری فعالیت خود را از سر بگیرد، نیاز به یک سرمایه گذاری دارد تا بتواند به سه عنصر کلیدی دست پیدا کند. این سه عنصر شامل یک پلتفرم تجاری، یک دفتر کار پشتیبانی پیچیده و رابط مالی برای ایجاد سیستمی برای ارتباط بین بانکی است.
بستر معاملاتی فارکس در واقع، همان محیطی است که جلسات معاملاتی روزانه در آن اتفاق می افتد و اطلاعاتی که به صورت لحظه ای به روز می شوند. صفحه اول پلتفرم حاوی قیمت ها، نمودارها، اخبار و اطلاعات به روز و نقل قول از تریدرها و سرمایه گذاران برجسته است.
ابزارهای تحلیلی، سرورهای تجاری و حساب های کاربری و سرورهای خبری و … نیز در سیستم دفاتر پشتیبانی تحت پوشش قرار گرفته و تنظیمات مورد نیاز آنها انجام می شود. برای یک کارگزاری کاربر پسند بودن، عدم تاخیر و امکان دسترسی به طیف گسترده ای از ابزارهای تحلیلی و آموزشی می تواند یک مزیت رقابتی عمده محسوب شده و موفقیت آن را تضمین کند.
نحوه قیمت گذاری در بروکرهای فارکس
این مورد به موضوع دریافت قیمت های بازار فارکس از سازندگان بازار اشاره دارد. یک کارگزاری برای دریافت قیمت ها، به یک رابط بین بانکی نیاز دارد. برای این کار باید از پروتکل های برنامه رابط کاربری (api) استفاده کند که توسط تامین کننده نقدینگی و یکی از شرکت های عمده فعال در بازار بین بانکی ارائه شده است.
در اغلب موارد، کارگزاری های معتبر، اقدام به ایجاد شبکه ای با بیش از یک بازارساز می کنند که می تواند تا چهار شرکت را شامل شود. این می تواند به عنوان یک مزیت مطرح شود و اجرای سفارشات را با انعطاف پذیری همراه کند. به این دلیل که قیمت های ارائه شده از سوی بانک های مختلف ممکن است تا حدودی متفاوت باشند. در این میان کارگزاری های کوچک به دلیل استفاده از یک بازارساز اغلب فاقد انعطاف پذیری هستند و این امر باعث وابستگی آنها به قیمت ارائه شده از سوی بازارساز می شود.
با این حال، چندان مهم نیست که کارگزار منتخب شما از یک یا چند بازارساز استفاده می کند، زیرا شما صرفا با بخشی از بازار بین بانکی این بازار در تعامل خواهید بود.
آشنایی با معاملات cfd به زبان ساده
تا به حال برای آشنایی با معاملات cfd اقدامی کرده اید؟ برای آشنایی با معاملات cfd ابتدا باید دید درستی از این نوع معاملات پیدا کنید، بنابراین این مطلب می تواند راهگشای شما باشد. به صورت کلی قرارداد ما به التفاوت یا به اختصار CFD یک نوع قراردادی است بین خریدار و فروشنده که تصریح میکند خریدار باید تفاوت بین ارزش فعلی دارایی و ارزش آن را در زمان قرارداد به فروشنده پرداخت کند. معاملات CFD به معامله گران و سرمایه گذاران این اجازه را میدهد تا بدون داشتن دارایی های اساسی، از نوسانات قیمتی این داراییها کسب درآمد کنند.
آشنایی با معاملات cfd
یک قرارداد CFD ارزش ذاتی یک دارایی را در نظر نمی گیرد: تنها چیزی که اهمیت دارد قیمت ورود و خروج در معامله است. این معاملات را میتوانید روی طیف وسیعی از بازارها از جمله بازار سهام، فارکس، شاخصهای بازارهای مالی و کالاها انجام دهید. این امر از طریق قرارداد بین مشتری و کارگزار انجام میشود و از هیچ گونه سهام، فارکس، کالا یا مبادلات آتی استفاده نمیکند.
سازوکار CFD چگونه است؟
یک معامله CFD در واقع یک توافق بین سرمایه گذار و کارگزار CFD است برای مبادله تفاوت ارزش یک محصول مالی بین زمان باز و بسته شدن قرارداد. این یک استراتژی تجاری پیشرفته است که فقط توسط معاملهگران با تجربه استفاده میشود. به بیان دیگر هیچگونه تحویل کالای فیزیکی یا خرید و فروش سهام واقعی با CFD وجود ندارد. یک سرمایه گذار CFD هرگز در واقع دارایی اصلی را ندارد بلکه بر اساس تغییر قیمت آن دارایی سودسازی میکند. به عنوان مثال، یک معامله گر به جای خرید یا فروش طلای فیزیکی، می تواند در مورد بالا یا پایین رفتن قیمت طلا حدس بزند.
در صورتی که تمایل دارید در ارزهای دیجیتال مثل بیت کوین ، اتریوم و … سرمایه گذاری امن کنید و از امتیاز ۱۰ درصد تخفیف کارمزد در معاملات رمزارزها بهره مند شوید، میتوانید از طریق لینک زیر اقدام به ثبت نام نمایید؛
اساساً، سرمایه گذاران میتوانند از CFD برای شرطبندی در مورد افزایش یا کاهش ارزش و یا قیمت دارایی ها و یا اوراق بهادار استفاده کنند. معامله گران میتوانند روی حرکت صعودی یا نزولی شرط بندی کنند. تفاوت خالص بین قیمت خرید و قیمت فروش با هم جمع میشود و این تفاوت خالص که نشان دهنده سود حاصل از معاملات است از طریق حساب کارگزاری سرمایه گذار تسویه میشود.
مفهوم خرید و فروش در معاملات CFD
خرید و فروش در معاملات CFD به موقعیت یا پوزیشنی که معامله گر در یک معامله باز میکند گفته میشود. اگر معاملهگر انعطافپذیری حساب کارگزاری در پوزیشن خرید قرار گیرد یعنی فکر میکند که قیمت صعودی خواهد بود و اگر پوزیشن فروش داشته باشد، یعنی بر این عقیده است که قیمت نزولی خواهد بود. در معاملات معمولی و بازاهای سنتی و یک طرفه شما تنها از افزایش قیمت سهام و یا دارایی دیگر میتوانید سود کسب کنید، اما در معاملات CFD و دو طرفه میتوانید با کاهش ارزش و قیمت دارایی مورد نظر نیز در آمد کسب کنید، البته به شرط اینکه در پوزیشن درست قرار گرفته باشید.
هزینه های معاملات CFD
هزینههای معاملات CFD شامل کمیسیون، هزینه تامین مالی و تفاوت بین قیمت پیشنهادی در زمان باز کردن و بستن معامله است. معمولاً برای معامله جفت ارزها در فارکس کارمزد وجود ندارد. اما، معمولاً کارگزاران برای سهام کمیسیون میگیرند. به عنوان مثال، کارگزار CMC Markets، یک شرکت خدمات مالی مستقر در انگلستان، کمیسیون هایی را که از ۰٫۱۰ درصد یا ۰٫۰۲ دلار برای هر سهم شروع می شود را برای سهام ایالات متحده و کانادا دریافت میکند. معاملاتی که شامل باز و بسته کردن پوزیشن هستند شامل دو معامله جداگانه هستند، بنابراین شما برای هر تجارت کمیسیون پرداخت میکنید.
اگر یک پوزیشن رو برای طولانی مدت نگاه دارید ممکن است هزینه ی دیگری نیز اعمال شود. چرا که پوزیشنهایی که بیشتر از یک شبانه روز طول میکشند یک سرمایه گذاری محسوب میشوند. معامله گران معمولاً در هر یک از روزهایی که این پوزیشن را نگه دارند، سود بهرهای پرداخت میکنند.
به عنوان مثال، فرض کنید که یک معامله گر می خواهد یک پوزیشن خرید در معاملات CFD برای سهام شرکت X باز بکند. معامله گر ۱۰ هزار پوند وارد این معامله میکند. قیمت فعلی هر سهم شرکت X 23.50 پوند است. معامله گر انتظار دارد که قیمت سهام به ازای هر سهم به ۲۴٫۸۰ پوند افزایش یابد.
معامله گر ۰٫۱٪ کمیسیون در هنگام باز کردن پوزیشن و ۰٫۱٪ دیگر هنگام بسته شدن پوزیشن پرداخت میکند. علاوه بر این، برای یک پوزیشن طولانی مدت، معامله گر سود بهره ای نیز باید پرداخت بکند. معامله گر ۴۲۶ قرارداد با قیمت ۲۳٫۵۰ پوند برای هر سهم خریداری میکند، بنابراین پوزیشن معاملاتی آن در مجموع ۱۰٫۰۱۱ پوند است. فرض کنید قیمت سهام شرکت X در ۱۶ روز به ۲۴٫۸۰ پوند افزایش مییابد. در نتیجه، ارزش اولیه معامله ۱۰،۰۱۱ پوند است اما ارزش نهایی ۱۰،۵۶۴٫۸۰ پوند است.
سود معامله گر (قبل از پرداخت کارمزد) به شرح زیر است:
از آنجا که کمیسیون ۰٫۱ درصد است، با باز کردن پوزیشن معامله گر ۱۰ پوند کمیسیون میپردازد. فرض کنید نرخ بهره ۷٫۵ درصد است که باید در هر ۱۶ روز که معامله گر پوزیشن را نگه میداردپرداخت شود.
و از آنجا که موقعیت برای ۱۶ روز باز است هزینه کل پرداختی برای نگه داری پوزیشن:
هنگامی که موقعیت بسته می شود، معامله گر باید یک ۱/۰ درضد دیگر نیز کارمزد معادل ۱۰ پوند بپردازد، سود خالص معامله گر برابر است سود منهای کمیسیون ها و سود بهره است:
۵۵۳٫۸۰ (profit) – ۱۰ (commission) – ۳۲٫۸۹ (interest) – ۱۰ (commission)= £۵۰۰٫۹۱ (net profit)
نقش اهرم یا leverage در معاملات CFD
اهرم یا Leverage در معاملات CFD یک ویژگی است که به معامله گرها این اجازه را میدهد تا با استفاده از آن معاملات بزرگی انجام دهند، بدون اینکه سرمایه ای به بزرگی معامله مطلوب را از ابتدا وارد آن کنند. فرض کنید شما میخواهید وارد معاملهای به ارزش ۱۰۰ سهم از شرکت X شوید. در حالت معامله استاندارد، بدون اعمال ضریب اهرم، بایستی در زمان باز کردن پوزیشن هزینه تمام این ۱۰۰ سهم را در وارد معامله کنید. اما در حالت معامله CFDو استفاده از اهرم، تنها لازم است ۵ درصد از کل این هزینه را بپردازید. که این مقدار بستگی به ضریب اهرم انتخاب شده در ابتدای معامله دارد
ذکر این نکته ضروری است که اگرچه اهرم به شما این امکان را میدهد که در معاملات بزرگتری از سرمایه خود وارد شوید، اما سود و ضرر حاصل از معاملات نیز با لحاظ کردن کل مبلغ معامله محاسبه میشود. مثلا در مثال بالا، سود یا ضرر شما براساس اختلاف قیمت ۱۰۰ سهم از شرکت X از لحظه باز کردن پوزیشن و بستن آن محاسبه میشود. در نتیجه، سودها و یا ضررهای احتمالی شما در مقایسه با سرمایه اولیه شما مبلغ خیلی بزرگی باشند و حتی ممکن است ضرر حاصل از این معاملات موجودی حساب معامله گر را صفر بکنند، اگر معامله گر در انتخاب ضریب اهرم دقت کافی را انجام ندهد.
مزایای معاملات CFD
- ضرایب اهرم بزرگتر در معاملات
در سرمایه گذاریهای سنتی تر، معامله گران اگر بخواهند پوزیشن معامله ای را باز کنند، باید ۱۰۰ درصد سرمایه خود را وارد آن معامله بکنند. به نحوه استاندارد خرید سهام بیشتر معامله گران فکر کنید: اگر ۱۰۰۰ دلار از سهام می خواهید، باید تمام این پول را سرمایه گذاری کنید. اما در معاملات CFD، حاشیه فعلی مورد نیاز برای باز کردن پوزیشن تنها ۵ درصد است. با سرمایه کمتر برای باز کردن موقعیت، معامله گران میتوانند حاشیه سود بالقوه خود را افزایش دهند. برای مثال، اگر می خواهید یک موقعیت ۱۰۰۰ دلاری را در یک جفت ارز فارکس باز کنید، باید فقط ۵۰ دلار به آن سرمایه گذاری اختصاص دهید. این رویکرد پتانسیل ضررهای بسیار بیشتری را نیز ایجاد می کند، اما حفاظت از تراز منفی میتواند بخشی از این خطر را کاهش دهد.
- دسترسی به بازار جهانی از یک پلت فرم
بسیاری از کارگزاران CFD محصولات خود را در همه بازارهای بزرگ جهانی ارائه میدهند و دسترسی شبانه روزی را امکان پذیر میکنند. سرمایه گذاران میتوانند معاملات CFD را در طیف وسیعی از بازارهای جهانی تجربه کنند.
- درآمد بالقوه در بازارهای صعودی و نزولی
معاملات CFD به معامله گران اجازه میدهد تا در هر دو بازار صعودی و نزولی پوزیشن باز کنند و به شما این امکان را میدهند که از هر نوع نوسان بازار سود ببرید. با انعطاف پذیری بیشتر در پیگیری فرصت ها، معامله گران از کنترل بیشتری بر نحوه، مکان و زمان بازکردن موقعیت های خود در بازار برخوردار میشوند.
در مقایسه با روشهای تجاری سنتی تر ، هزینه های کارگزاری CFD بسیار مقرون به صرفه تر است. درآمد کارگزاری ها معمولا از طریق تأمین مالی معاملات روزانه به دست میآید. به عنوان مثال، هنگامی که شما ۵۰ دلار برای افتتاح یک موقعیت ۱۰۰۰ دلاری هزینه میکنید، کارگزاری هزینه کمی را برای پوشش تفاوت ۹۵۰ دلار دریافت می کند.
با توجه به تعهد سرمایه محدود مورد نیاز برای وارد شدن به یک پوزیشن، معامله گران به وجوهی دسترسی دارند که می تواند برای پیاده سازی موقعیت های پوشش داده شده مورد استفاده قرار گیرد و ریسک آنها را در هر زمان محدود کند.
این یک استراتژی مفید است هنگامی که در CFD موقعیت خطرناکی را اتخاذ کرده اید، یا هنگامی که یک موقعیت بلند مدت ضرر ایجاد میکند. به جای فروش با ضرر و تخلیه وجوه حساب خود ، می توانید موقعیت های اضافی را باز کنید به این امید که درآمدی ایجاد کنید که موقعیت اولیه شما را متعادل کند. یک استراتژی پوششی، هنگامی که به درستی مورد استفاده قرار گیرد، می تواند برخی از خطرات ناشی از معاملات CFD را متعادل کند.
معایب معاملات CFD
اهرم یا لوریج همانطور که یکی از مزایای معاملات CFD است، اما در عین حال میتواند یک نقطه ضعف هم تلقی شود. کارگزاری های فارکس حداکثر لوریج را ارائه میدهند. به بیان دیگر، ضریب اهرمی که کارگزاری ها در اختیار معامله گران قرار میدهند میتواند ارقام بسیار بزرگی و در عین حال خطرناکی را پوشش دهد. هیچ محدودیتی در میزان حرکتی که ممکن است در بازار فارکس اتفاق بیافتد وجود ندارد، ممکن است در صورت قرار دادن شرط های اهرمی، معامله گر در عرض چند دقیقه یا ساعت تمام سرمایه خود را از دست بدهد.
معاملات CFD سرعت حرکت بسیار بالایی دارند و نیاز به نظارت دقیق دارند. در نتیجه، معامله گران باید در هنگام معامله CFD از خطرات قابل توجه مطلع باشند. خطرات صفر شدن اکانت معاملاتی وجود دارد که باید بسیار مراقب بود: اگر نتوانید کاهش ارزش معاملات خود را پوشش دهید، ارائه دهنده یا بروکر شما ممکن است پوزیشن شما را در هر زمانی ببندد، بدون توجه به آنچه که بعدا برای دارایی که شما روی آن معامله انجام داده اید اتفاق میافتد، و شما با ضرر سنگینی روبرو خواهید شد.
نوسانات در معاملات CFD بسیار زیاد است و هیچگونه محدودیتی ندارد. در نتیجه، تغییرات در سیاست و اقتصاد جهانی، آیند قیمت ها در این بازارها را به شدت تغییر میدهد، بنابراین ریسک و سرمایه گذاری برای سرمایه گذاران را دشوار می کند و خطرات مختص به خود را دارد.
یکی دیگر از معایب تجارت در CFD این واقعیت است که در مقایسه با بازارهای سنتی تر شما باید زمان بیشتری را به این کار اختصاص دهید. هنگام خرید سهام و شروع به کار سبد سهام، لازم نیست روزانه به آنها توجه زیادی داشته باشید و سبد سهام خود را هر روز چک بکنید. اما، هنگامی که شروع به استفاده از CFD می کنید، یک معامله گر فعال هستید. بنابراین مهم است که زمان بیشتری را صرف معاملات CFD خود کنید تا بتوانید به سود برسید.
نتیجه گیری و کلام پایانی
معاملات CFD قطعا مزایا و معایب بی شماری دارند که ذکر تمامی آن ها از حوصله این مقاله خارج است. برای بسیاری از معامله گران فعال اینگونه بازارها، مزایای آن بسیار بیشتر از معایب آن است و روزانه سودهای کلانی کسب میکنند. به لطف وجود CFD، سرمایه گذاران میتوانند با سرمایه های هرچند اندک در بازار ارزها و سهام سرمایه گذاری کنند.
اما باید به یاد داشته باشید که در معاملات CFD ریسک های بالایی وجود دارد که در بالا چند مورد آن ذکر شد. پس حتما پیش از این که با سرمایه واقعی اقدام به سرمایه گذاری کنید، با یک حساب کاربری آزمایشی و رایگان که کارگزاری ها در اختیار کاربران قرار میدهند، اقدام به تمرین معاملات کنید.
امیدوارم از این مطلب تحت عنوان آشنایی با معاملات cfd نهایت استفاده را برده باشید.
نحوه باز کردن حساب معاملاتی فارکس
پس از معامله کردن با حساب غیر واقعی “Demo” درسیستم عامل حداقل سه کارگزار، انتخاب خود را به یک بروکر فارکس محدود کرده اید؟ پس از پیدا کردن کارگزار مناسب، می توانید یک حساب معاملاتی فارکس را در سه مرحله ساده باز کنید:
- انتخاب نوع حساب
- ثبت نام
- فعال سازی حساب کاربری
این ارزش تکرار دارد بنابراین باید باز تکرار شود. قبل از معامله ی حتی یک سکه از پولی که با زحمت بدست آورده اید، دو یا سه حساب دمو باز کنید. چرا که نه؟ همه ی انها رایگان هستند! اطمینان حاصل کنید که از چندین کارگزار مختلف برای تست کردن و اطلاع رسانی راجع به کیفیت خدمات استفاده کنید تا متوجه شوید کدامیک مناسب شماست.
انتخاب نوع حساب
هنگامی که شما برای باز کردن یک حساب کاربری Live (واقعی) آماده هستید، باید انتخاب کنید که کدام نوع حساب معاملاتی فارکس را می خواهید: یک حساب شخصی یا یک حساب کاربری تجاری.
در گذشته، هنگام باز کردن حساب معاملاتی فارکس، همچنین باید انتخاب می کردید که آیا می خواهید یک حساب استاندارد، یک حساب کاربری Mini یا یک حساب کاربری «میکرو» باز کنید.
در حال حاضر، این مشکلی نیست زیرا اکثر کارگزاران به شما اجازه می دهند لاتهای کوچک خریداری کنید. این کار برای افراد تازه کار و تجار بی تجربه که تنها یک حساب کوچک ازسرمایه خود دارند، بسیار مفید است. این به شما انعطاف پذیری بزرگی می دهد، زیرا شما مجبور نیستید بیشتر از آنچه دوست دارید، معامله کنید.
همچنین همیشه، همیشه، همیشه به یاد داشته باشید: همیشه پرینت حساب خود را بررسی کنید. بعضی از کارگزاران گزینه “مدیریت حساب” را در فرم های درخواست خود دارند. اگر می خواهید کارگزار حساب شما را برایتان معامله کند، می توانید این گزینه را انتخاب کنید.
علاوه بر این، باز کردن یک حساب مدیریت شده مستلزم یک حداقل سپرده بسیار بزرگ است، به طور معمول 25000 دلار یا بیشتر. همچنین، مدیرقسمتی از سود را به خود اختصاص می دهد. در نهایت، اطمینان حاصل کنید که یک حساب لحظه ای فارکس باز کنید و نه یک حساب فوروارد یا آتی.
ثبت نام
برای باز کردن یک حساب کاربری باید مدارک را ارائه دهید و فرم ها از بروکر به بروکر دیگر متفاوت خواهد بود. آنها معمولا در قالب PDF ارائه می شوند و می توانند توسط برنامه Adobe Acrobat Reader مشاهده و چاپ شوند.
همچنین اطمینان حاصل کنید که تمام هزینه های مرتبط با آن را می دانید، مانند اینکه بانک شما برای انتقال وجه بانکی چه هزینه ای دریافت می کند. شما شگفت زده خواهید شد که این هزینه ها واقعا چقدر است و ممکن است بخش مهمی از سرمایه تجاری شما را بگیرند.
فعال سازی حساب
هنگامی که کارگزار تمام مدارک لازم را دریافت کرده ، شما باید یک ایمیل با دستورالعمل هایی برای تکمیل فعال شدن حساب کاربری خود، دریافت کنید. پس از این که مراحل تکمیل شد، شما یک ایمیل نهایی با نام کاربری، رمز عبور و دستورالعمل های مربوط به نحوه تأمین مالی حساب خود دریافت خواهید کرد.
بنابراین همه چیزهایی که به نظر شما برای ورود و شروع تجارت است.بستگی دارد خیلی راحته؟ زمان ورود به سیستم، با عجله باز کردن آن نمودارها، و شروع به تجارت! اما فقط یک دقیقه صبر کنی
حساب معاملاتی فارکس را باز کنید. ما به شدت به ترید با حساب دمو را توصیه می کنیم. در تجارت demo هیچ چیزی شرم آور نیست – هر کس باید از جایی شروع کند.
اگر برای حداقل شش ماه با نسخه ی دمو ترید می کنید، شاید بتوانید پای خود را به معاملات مستقیم باز کنید. حتی پس از آن، ما پیشنهاد می کنیم که در جای کم عمق شنا کنید و در نظر بگیرید که چقدر می خواهید به خطر بیفتید.
معاملات واقعی یک داستان متفاوت است. این مانند تفاوت بین مسابقه علیه بچه ی برادر (یا خواهر) شما و مبارزه با مانی پاکویو است.
اگر شما شروع به ترید واقعی معاملات بدون هیچ گونه تجربه ای در معاملات دمو کنید، این چیزی است که معمولا اتفاق می افتد. اما مهم انعطافپذیری حساب کارگزاری نیست که چقدر در معاملات دمو موفق هستید، هیچ چیز نمیتواند جایگزین حسی شود که شما هنگام در جریان بودن پواواقعی تان دارید.
صندوق سرمایه گذاری اهرمی چیست؟
به زبان خودمانی، صندوق سرمایه گذاری اهرمی نسل جدیدی از صندوقهای سرمایهگذاریاند که درمقایسه با صندوقهای سرمایهگذاری عادی، انعطافپذیری بیشتری دارند.
صندوق سرمایهگذاری اهرمی چیست؟
صندوقهای سرمایهگذاری اهرمی از جدیدترین ابزارهای مالی برای سرمایهگذاری محسوب میشوند که بنا به نیازهای کنونی بازار سرمایه طراحی شدهاند. به زبان خودمانی، «صندوقهای اهرمی» نسل جدیدی از صندوقهای سرمایهگذاریاند که درمقایسه با صندوقهای سرمایهگذاری عادی، انعطافپذیری بیشتری دارند. در اینجا با صندوقهای اهرمی بیشتر آشنا میشویم و ریسکها و جذابیتهای این نوع صندوقها را مرور میکنیم.
تعریف صندوق سرمایه گذاری اهرمی
همانطور که میدانید، سازوکار صندوقهای سرمایهگذاری به این شکل است که سرمایهگذاران با خرید واحدهای این صندوقها، منابع مالی خودشان را در اختیار مدیران صندوق میگذارند و مدیران این صندوقها، که تخصصشان سرمایهگذاری و کسب بازدهی از راه سرمایهگذاری است، منابع مالی صندوق را صرف خرید انواع اوراق بهادار میکنند تا از این راه برای سرمایهگذاران یا همان دارندگان واحدها، بازدهی ایجاد کنند.
نکته یک: در صندوقهای سرمایهگذاری عادی، سرمایهای که در اختیار مدیران صندوق قرار میگیرد همان پولی است که سرمایهگذاران وارد صندوق میکنند.
تفاوت صندوقهای سرمایهگذاری اهرمی با صندوقهای عادی در همین نکته بالا نهفته است: اساس کار صندوقهای سرمایهگذاری اهرمی طوری تعریف شده است که مدیران صندوق بتوانند متناسب با سرمایهای که از طریق دارندگان واحدها در اختیار صندوق قرار میگیرد، از تسهیلات بانکی استفاده کنند. به عبارت سادهتر، صندوقهای اهرمی میتوانند در کنار پولی که از سرمایهگذاران میگیرند، میتوانند وام بگیرند و مجموع این پول و وام را در انواع اوراق بهادار سرمایهگذاری کنند. واژه «اهرم» در نام این صندوقها هم به همین موضوع اشاره دارد.
نکته ۲: صندوقهای اهرمی برای خرید انواع اوراق بهادار، میتوانند علاوه بر آورده سرمایهگذاران، از اعتبار بانکی هم استفاده کنند.
صندوق های سرمایه گذاری اهرمی چگونه کار میکنند؟
سازوکار صندوقهای اهرمی تفاوتهایی با صندوقهای معمولی دارد. مهمترین تفاوت هم این است که این صندوقها میتوانند انتظارات طیف وسیعتری از سرمایهگذاران را پوشش بدهند و به این ترتیب این امکان را دارند که انعطافپذیری حساب کارگزاری منابع مالی بیشتری جذب کنند. به بیان سادهتر، همسرمایهگذاران ریسکگریز، که به دنبال سودهای تضمینشدهاند، میتوانند در این صندوقها سرمایهگذاری کنند و هم آن دسته از سرمایهگذارانی که تمایل دارند ریسک بیشتری متحمل شوند و در مقابل به سود بالاتر برسند.
نکتهٔ دیگری که درمورد سازوکار صندوقهای اهرمی وجود دارد این است که خریدوفروش واحدهای این صندوقها هم منعطفتر است. در واقع، صندوقهای اهرمی نخستین صندوقهای فعال در بازار سرمایه ایرانند که همزمان از دو روش «صدور و ابطال» و «معامله در بورس» میشود واحدهایشان را خریدوفروش کرد.
واحدهای عادی و ممتاز صندوقهای سرمایهگذاری اهرمی
گفتیم که صندوق سرمایه گذاری اهرمی میتوانند برای طیف وسیعی از سرمایهگذاران (از ریسکگریز تا ریسکپذیر) جذابیت داشته باشد. اما چطور چنین چیزی ممکن است؟ پاسخ این سؤال را باید در نوع واحدهای این صندوقها جستوجو کرد. واحدهای صندوقهای سهامی اهرمی به دو نوع عادی و ممتاز تقسیم میشود که هر کدامشان برای دسته خاصی از سرمایهگذاران مناسب است.
واحدهای عادی
واحدهای عادی یا Date Base Units واحدهاییاند که برای آنها سقف سود در نظر گرفته میشود و این سقف بهنوعی تضمینشده است. به عبارت دیگر، این واحدها معادل واحدهای صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابتند و برای آن دسته از سرمایهگذارانی مناسب است که میخواهند از سود ماهانهشان اطمینان داشته باشند.
واحدهای ممتاز
جذابیت اصلی صندوق سرمایه گذاری اهرمی در همین واحدهای ممتاز یا Equity Base Units است. اول از همه به این نکته اشاره کنیم که خود واحدهای ممتاز به ۲ دسته تقسیم میشوند: واحدهای ممتاز خاص و عام. واحدهای ممتاز خاص تحت مالکیت مؤسسان صندوقند و نمیشود آنها را مانند واحدهای دیگر در بازار خریدوفروش کرد. (البته انتقال این واحدها امکان دارد، ولی باید تحت شرایط خاصی انجام شود.) پس میماند واحدهای ممتاز عام.
واحدهای ممتاز عام را میشود خریدوفروش کرد. نکته این واحدها این است که برای آنها کف و سقف سود در نظر نگرفتهاند و میتوانند نسبت به واحدهای عادی بازدهی بالاتری داشته باشند. البته این امکان هم وجود دارد که بازدهی واحدهای ممتاز نسبت به واحدهای عادی کمتر باشد و ریسک این واحدها هم از همین جا ناشی میشود.
نکته یک: دارندگان واحدهای ممتاز خاص در مدیریت صندوق حق رأی دارند، اما این حق رأی برای صاحبان واحدهای ممتاز عام تعریف نشده است.
نکته ۲: صندوق سرمایه گذاری اهرمی میتوانند حداکثر بهاندازه ۵ درصد از ارزش خالص داراییهای واحدهای سرمایهگذاری ممتاز تسهیلات بانکی بگیرند.
چرا به این صندوقها میگویند صندوقهای اهرمی؟
همانطور که گفتیم، یکی از دلایل استفاده از واژه «اهرمی» در نام این صندوقها، این است که این صندوقها میتوانند از تسهیلات بانکی استفاده کنند. اما استفاده از واژه «اهرمی» دلیل دیگری هم دارد: بخشی از اهرم لازم برای سرمایهگذاری در اوراق بهادار را خود دارندگان واحدها ایجاد میکنند.
ماجرا از این قرار است که دارندگان واحدهای ممتاز میپذیرند که تفاوت بازدهی تعیینشده با بازدهی محققشده برای سرمایهگذاران عادی را متقبل شوند. به زبان سادهتر، اگر بازدهی حاصل از فعالیتهای صندوق کمتر از بازدهی تعیینشده برای سرمایهگذاران عادی باشد، این تفاوت بازدهی از جیب سرمایهگذاران ممتاز تأمین خواهد شد. یعنی اینکه سرمایهگذاران ممتاز علاوه بر اینکه زیان واحدهای سرمایهگذاری خودشان را متقبل میشوند، باید زیان واحدهای سرمایهگذاری عادی را هم قبول کنند. اما اگر بازدهی حاصل از فعالیتهای صندوق بیشتر از بازدهی تعیینشده باشد، سرمایهگذاران ممتاز علاوه بر بازدهی واحدهای خودشان، تفاوت سود حاصل از سرمایهگذاری واحدهای عادی را هم دریافت میکنند. به این ترتیب، سرمایه دارندگان واحدهای عادی مانند نوعی اهرم برای سرمایهگذاران ممتاز عمل میکند.
مثال سادهاش میشود کسی که برای انجام فعالیتی اقتصادی، از بانک یا آشنایان پول میگیرد و تضمین میدهد که این پول را طی مدتی معین و با سودی مشخص برگرداند. سپس با این پول فعالیت اقتصادیاش را انجام میدهد و سودوزیان حاصل از این فعالیت اقتصادی برای خودش میشود. صندوقهای اهرمی در واقع واسطهای برای انجام چنین فعالیتیاند.
تعیین محدوده بازدهی صندوقهای سرمایهگذاری بر اساس امیدنامه
همانطور که گفتیم، محدوده مشخصی برای بازدهی صندوق سرمایه گذاری اهرمی در نظر گرفته میشود. این محدوده را امیدنامه صندوق مشخص میکند. اگر بازدهی صندوق کمتر از کف این محدوده باشد، حداقل بازدهی مصوب برای صاحبان واحدهای عادی از محل واحدهای ممتاز صندوق تامین میشود. اما اگر صندوق بیشتر از سقف محدوده تعیینشده بازدهی داشته باشد، مازاد بازدهی حاصل از محل واحدهای عادی به واحدهای سرمایهگذاری ممتاز تعلق میگیرد.انعطافپذیری حساب کارگزاری
صندوقهای اهرمی کجا سرمایهگذاری میکنند؟
همانطور که مطلعید، صندوقهای سرمایهگذاری عادی را بر اساس داراییهایشان به ۳ دسته تقسیم میکنند: صندوقهای درآمد ثابت، صندوقهای مختلط و صندوقهای سهامی. ترکیب داراییهای این صندوقها هم مشخص است و مثلا حد نصاب مشخصی از داراییهای صندوق باید در سهام و حق تقدم یا اوراق با درآمد ثابت سرمایهگذاری شود.
صندوق سرمایه گذاری اهرمی نیز از این جهت در گروه «صندوقهای سرمایهگذاری در سهام» یا همان صندوقهای سهامی قرار میگیرند. یعنی اینکه بخش اصلی داراییهای این صندوقها از سهام و حق تقدم سهام تشکیل میشود.
ارکان صندوق های سرمایه گذاری اهرمی
صندوقهای سرمایهگذاری از چند رکن تشکیل میشوند که هر کدامشان وظیفه خاصی به عهده دارد و اگر سرمایهگذار دقیقی باشیم، باید به این رکنها دقت کنیم. دقت به همین رکنهاست که مشخص میکند صندوق را چه کسانی اداره میکنند و سازوکار نظارت بر فعالیت صندوق چگونه است.
در هر صورت، مقررات مربوط به تأسیس صندوقهای اهرمی بهگونهای تدوین شده است که این نوع صندوقها حداقل تعداد ارکان را داشته باشند. به عبارت دیگر، ارکان این صندوقها عبارتند از مدیر صندوق، مدیر ثبت، متولی و حسابرس.
شکلگیری صندوق های اهرمی و نحوه ورود و خروج
صندوقهای اهرمی با پذیرهنویسی واحدهای ممتاز و رسیدن به سرمایه ۵۰۰ میلیارد تومانی مجوز فعالیت میگیرند. بعد از دریافت این مجوز است که امکان صدرو واحدهای عادی را هم پیدا میکنند.
نکته یک: ارزش مجموع واحدهای عادی صندوق حداکثر میتواند دو برابر ارزش واحدهای ممتاز باشد.
نکته ۲: از آنجا که واحدهای ممتاز بهنوعی پشتیبان واحدهای عادی محسوب میشوند، قابل ابطال نیستند و فقط میشود این واحدها را در بورس خریدوفروش کرد.
مزایا و معایب سرمایه گذاری در صندوق های اهرمی
بر اساس آنچه تا اینجا گفتیم، میتوانیم مزایای صندوقهای اهرمی را در فهرست زیر خلاصه کنیم.
- سود واحدهای ممتاز اهرمی است
- سود واحدهای عادی تضمینشده است
- میشود با تکیه بر دانش مالی مدیران صندوق، از ریسکهای ناشی از سرمایهگذاری غیرحرفهای در امان ماند
- واحدهای این صندوقها را میشود هم به صورت «صدور و ابطال» و هم از طریق بورس خریدوفروش کرد
معایب صندوقهای اهرمی را هم میشود به این صورت خلاصه کرد:
- دارندگان واحدهای ممتاز عام در مدیریت صندوق حق رأی ندارند
- سرمایهگذاران کنترلی بر سبد سرمایهگذاریشان ندارند
- در حال حاضر، ضامن نقدشوندگی و رکن بازارگردان برای صندوقهای اهرمی در نظر گرفته نشده است که میتواند نقدشوندگی واحدهایشان را با مشکل مواجه کند
جمعبندیصندوق های سرمایه گذاری اهرمی از جدیدترین ابزارهای سرمایهگذاریاند که به بازار سرمایه ایران معرفی شدهاند. این صندوقها میتوانند همزمان برای سرمایهگذاران ریسکپذیر و ریسکگریز مناسب باشند. این صندوقها برای نقدشوندگی و روانشدن معاملات بورس هم میتوانند مفید باشند و احتمال دارد که بتوانند سرمایههای بیشتری را به سمت بورس روانه کنند.
در حال حاضر هیچ صندوق سرمایهگذاری اهرمی تأسیس نشده است، اما به نظر میرسد بعد از طی مراحل قانونی، شرکتهای سرمایهگذاری بهزودی اخبار مربوط به تأسیس و پذیرهنویسی صندوقهای سرمایهگذاری اهرمی را منتشر کنند.
ابعاد فقهی فروش استقراضی سهام در بازار سرمایه ایران
فروش استقراضی یکی از سازوکارهای انعطافپذیری حساب کارگزاری رایج در بازارهای مالی دنیا است که با استفاده از آن سرمایهگذار اقدام به قرض گرفتن سهام و فروش آن در بازار میکند به این امید که در آینده آن سهم را با قیمت پایینتری خریداری نماید و بازگرداند. در واقع فروش استقراضی به فروش اوراق بهاداری اطلاق میشود که فروشنده، مالک آن نیست بلکه با توجه به پیشبینی خود درباره افزایش قیمت، آن را به منظور فروش قرض میگیرد و تعهد میکند پس از فروش، اوراق را خریداری کرده و آن را به مالک بازگرداند. این عملیات با سه هدف عمده کسب سود در صورت کاهش قیمت، پوشش ریسک کاهش قیمت سهام و افزایش نقدشوندگی بازار از طریق بازارگردانی انجام میشود .
سازوکار فروش استقراضی بدین ترتیب است که سرمایهگذار تعدادی سهم را از کارگزاری قرض میکند، سپس آنها را میفروشد. پس از مدتی به همان تعدادی که قرض کرده بود، سهام را خریده بازپس میدهد. بدین منظور باید سرمایهگذار مبلغی را به عنوان ودیعه در اختیار کارگزار قرار دهد تا در صورت عدم تحقق پیشبینی او مبنی بر کاهش قیمت یا در صورتی که به هر دلیل نتواند سهام را برگرداند، کارگزار بتواند از محل حساب ودیعه برداشت کند .
از آنجا که الگوی متعارفِ فروش استقراضی بر اساس دریافت بهره در ازای قرضدهی بنا شده، با مشکل ربوی بودن معامله مواجه است و به همین دلیل در برخی کشورهای اسلامی به منظور استفاده از ظرفیت فروش استقراضی راهکارهایی همچون ساختار مبتنی بر اجاره، سلف و وعد مطرح شده است. در این راستا کمیته فقهی سازمان بورس و اوراق بهادار ایران نیز پس از بررسی این قرارداد از جهت انطباق با شریعت، ضمن رد آن به دلیل ربوی بودن، سه الگوی جایگزین شبیه به سازوکار فروش استقراضی را در سه مقطع زمانی معرفی کر د:
۱. خرید و فروش همزمان نقد و سلف: این راهکار در جلسه مورخ ۲۵/۲/۱۳۸۷ توسط کمیته فقهی مطرح شد و بر اساس آن صاحب سهام ابتدا سهم خود را به قیمت روز به صورت نقد به فرد دیگر میفروشد، سپس به صورت کلی همان مقدار سهام را به صورت سلف از وی خریداری میکند. قیمت سلف به گونهای تعیین میشود تا افزون بر سود مورد انتظار سهام، مبلغی بیشتر، برای صاحب سهام تامین گردد تا صاحب سهام انگیزه فروش پیدا کند. گرچه این راهکار هدف فروش استقراضی که بهرهگیری از نوسانات منفی بازار است را پوشش میدهد اما سازوکار عملیاتی آن با فروش استقراضی متفاوت است. در واقع در فروش استقراضی سهام هیچ سررسید مشخصی جهت بازگرداندن سهام وجود ندارد و وابسته به اراده قرضدهنده و قرضگیرنده است، ولی در بیع سلف، خریدار سلف قبل از سررسید حق مطالبه ندارد هرچند فروشنده سلف میتواند قبل از سررسید بپردازد .
۲. فروش نقد سهام همراه با حق اختیار خرید و فروش: این راهکار در جلسات مورخ ۱۵/۱۱/۱۳۹۳ و ۲۹/۱۱/۱۳۹۳ در کمیته فقهی مطرح شد و بر اساس آن، جهت ایجاد شرایط فروش استقراضی استاندارد همزمان با قرارداد بیع، دو قرارداد اختیار معامله به طور ضمنی در قرارداد بیع شرط میشود. شرط نخست اختیار خریدی است که مالک دوم به مالک اول سهام میدهد تا وی بتواند تا سررسید مشخص هر زمان که اعلام کند نسبت به خرید سهام فروخته شده با قیمت معامله اقدام نماید. شرط دوم اختیاری است که مالک اول سهام به مالک دوم میدهد و بر اساس آن مالک دوم اختیار دارد تا سررسید مشخص هر زمان که اعلام کند سهام خریداری شده را به مالک اول سهم به قیمت معامله بفروشد .
۳. فروش تعهدی: از آنجا که دو راهکار اول با مشکلاتی از جمله هزینههای مبادلاتی همراه بود، کمیته فقهی در اوایل سال ۱۳۹۸ راهکار سومی را بر اساس عقد وکالت تصویب کرد که مطابق آن فروشنده به وکالت از مالک سهام نسبت به فروش اوراق بهادار وی مطابق با قرارداد فروش تعهدی در بورس اقدام میکند. در این الگو، متقاضی به وکالت از مالک و به نام او، به فروش اوراق بهادار مشخصی اقدام نموده و موظف است در زمان مشخص (در سررسید) یا به درخواست مالک و یا به تشخیص خود تا سررسید، اوراق بهادار فروخته شده را به نام مالک بازخرید نماید .
با توجه به آنچه مطرح شد، چند نکته درباره این ابزار جدید معرفی شده در بازار سرمایه قابل توجه است:
- استفاده از راهکار فروش تعهدی به عنوان جایگزین فروش استقراض، از جمله نوآوریهای فقهی است که در بازار سرمایه مطرح شده و میتواند توسط سرمایهگذاران و فعالان بازار مورد استفاده قرار گیرد و در صورت اجرای درست آن موجب انعطافپذیری بیشتر در راهبردهای معاملاتی و همچنین بهبود نقدشوندگی، کشف بهتر قیمتها و تعمیق بازار سرمایه شود .
- بهرهمندی از مزایای راهکار فروش تعهدی، مستلزم توجه کافی و دقیق به ابعاد عملیاتی و اجرایی آن است، بهگونهای که این راهکار بتواند کارکرد خاص خود را ایفا کند و از مسیر تعیین شده برای آن منحرف نشود .
- فروش تعهدی از جمله ابزارهایی است که با ریسکهای خاص خود همراه است و مستلزم زمانبندی دقیق و داشتن قدرت تحلیل برای بررسی و تحلیل روندهای پیشین و آتی در بازار سهام است. لذا نمیتوان آن را به عنوان یک راهبرد کلی به همه سرمایهگذاران توصیه کرد. ولی برای افرادی که آشنایی کافی با راهبردهای سرمایهگذاری دارند و از تجربه و تخصص کافی برای پیشبینی شرایط بازار برخوردارند، میتواند به عنوان یک ابزار مؤثر مورد استفاده قرار گیرد .
- با توجه به آنکه راهکارهای مطرح شده توسط کمیته فقهی سازمان بورس، به ویژه راهکار سوم که طبق نظر این کمیته برای ابزارهای دیگر غیر از سهام مانند اسناد خزانه اسلامی، اوراق مشارکت و . نیز کاربرد دارد، بیشتر ناظر به سطح خرد و مربوط به خود قرارداد است، لازم است در وهله اجرا و در سطح کلان نیز ابعادی همچون اثرات این راهکار بر ثبات بازار، سوء استفاده احتمالی از آن توسط برخی فعالان بازار، اثرگذاری بازیگران بزرگی همچون بانک مرکزی، صندوقهای سرمایهگذاری مشترک و مانند آن بر اینگونه معاملات، چالشهای احتمالی مربوط به مراوده با کشورهای اسلامی (به دلیل عدم پذیرش فروش استقراضی توسط برخی از آنها) و . نیز مدنظر قرار گیرد. این امر مستلزم نظارت مستمر و فعالانه بر معاملات فروش تعهدی در کلیه مراحل بهگونهای است که اثرات نامطلوب احتمالی آن به حداقل ممکن برسد. در این زمینه لازم است تا با پایش دقیق اینگونه معاملات، خلاها و مشکلات آن به سرعت شناسایی شود و در صورت لزوم تدابیر لازم برای رفع آنها اتخاذ شود .
دیدگاه شما