هج کردن ریسک را کم می‌کند

خطرات استیکینگ و معایب و ریسک استیک کردن ارز دیجیتال کدامند؟

اخیراً استیکینگ (Staking) به یک روند جدید در صنعت ارزهای دیجیتال تبدیل شده است. بر خلاف باور بسیاری این روش از کسب سود در بازار رمزارزها خالی از معایب نیست و خطرات احتمالی خود را در پی دارد. به همین دلیل در این مقاله از رمزینکس به ذکر معایب، خطرات و ریسک‌های مرتبط با ذخیره رمز ارزها پرداخته‌ایم.

استیکینگ به چه معناست؟

استیکینگ از روش های کسب درآمد در دنیای ارز دیجیتال است. از دیگر این روش های میتوان به کپی تریدینگ اشاره کرد.

استیکینگ فرآیند نگه داشتن یا قفل کردن ارزهای دیجیتال در یک کیف پول هدف برای مدت زمان مشخص و در ازای دریافت پاداش و درآمد از رمزارز استیک‌شده است. این سرمایه قفل شده به تأمین امنیت و حفظ بلاکچین‌های خاص کمک می‌کند.

استیکینگ فرایندی قابل مقایسه با استخراج بیت‌کوین است، با این تفاوت که به منابع بسیار کمتری نیاز دارد. در حالی که بیت‌کوین برای مکانیسم اجماع خود از روش اثبات کار (PoW) استفاده می‌کند، کوین‌های معروف دیگری مانند کاردانو، نئو و آنتولوژی از مکانیسم اثبات سهام (PoS) استفاده می‌کنند. در ادامه به خطرات، ریسک و معایب استیک ارز دیجیتال پرداخته شده است.

اسلاشینگ (Slashing) چیست؟

اسلاشینگ از خطرات و معایب استیکینگ ارز دیجیتال است و زمانی روی می‌دهد که یک اعتبارسنج (validator) یا بیکر (baker) به دلیل خطایی که مرتکب شده است مجازات می‌شود. این مکانیسمی است که به موجب آن شبکه جلوی خطاها و رفتارهای غیرعادی را می‌گیرد.

چه کسانی مجازات می‌شوند؟

در الگوریتم‌های اجماع اثبات سهام استیجاری (LPoS) مانند تزوس (Tezos) در صورت بروز خطا تنها بیکرها مجازات می‌شوند اما در الگوریتم‌های اثبات سهام ضمانت دار (BPoS) مانند کازموس (Cosmos) و آیریش نت (IRISnet) هم اعتبارسنج‌ها و هم نمایندگان آن‌ها مجازات می‌شوند.

اسلاشینگ چه زمانی اتفاق می‌افتد؟

اسلاشینگ می‌تواند در چندین مورد اتفاق بیفتد:

• خطای زنده (Liveness) در پروتکل‌های کازموس و آیریش نت: در صورتی که گره اعتبارسنج برای مدتی طولانی در شبکه شرکت نکند چندین بلاک را از دست دهد.
• خطای امنیتی در اغلب پروتکل‌ها به خصوص آیریش نت، کازموس و تزوس: در این مورد با تائید دو یا چند بلاک مشابه، اجماع به هم می‌ریزد. به چنین خطاهای امنیتی در شبکه تزوس دابل بیکینگ (double-baking) و در شبکه‌های کازموس و آیریش نت دابل ساینینگ (double-signing) می‌گویند.
• خطای حاکمیت (Governance) در پروتکل‌های کازموس و آیریش نت: در این خطا اعتبارسنج‌ها چندین بار به یک روند اجماع رأی داده و این آرا با هم در تضاد هستند.

مجازات‌ها به چه صورت هستند؟

مجازات‌ها اغلب به نوع رفتار و پارامترهای پروتکل بستگی دارند. در اغلب مواقع، اعتبارسنج‌ها و بیکرها با توجه به میزان مشخصی از توکن‌هایی که سپرده‌گذاری کرده‌اند مجازات می‌شوند. علاوه بر این در برخی پروتکل‌ها، ممکن است اعتبارسنج‌ها بلاک شوند که در این صورت شبکه ورود مجدد آن‌ها را برای مدتی ممنوع می‌کند.

در الگوریتم‌های اجماع اثبات سهام ضمانت دار مانند کازموس و آیریش نت نیز نمایندگان در معرض خطر مجازات قرار دارند بنابراین لازم است اعتبارسنج‌های خود را به دقت انتخاب کنید.

نوسانات رمز ارز از معایب استیکینگ

احتمالاً بیشترین خطر و ریسکی که استیک کردن ارزهای دیجیتال را تهدید می‌کند، نوسان است. در حقیقت اگر روند بازار و ارز دیجیتال شما به صورت گاو نر (bull) باشد، به دست آوردن سود و درآمد از طریق ارز دیجیتال مورد نظر می‌تواند خیلی راحت باشد. از طرف دیگر، در صورتی که قیمت‌ها بیش از حد کاهش یابد ممکن است سرمایه و دارایی شما دچار ضررهای زیادی شود.

به همین دلیل لازم است با همه خطراتی که در این بازار با آن‌ها روبرو هستید به خوبی آشنا شوید و بدانید که این ریسک دارایی‌های دیجیتالی را به شدت تهدید می‌کند و ممکن است ضررهای زیادی را متحمل شوید.

نکات و روش‌هایی وجود دارند که ریسک و خطرات استیکینگ در الگوریتم اجماع اثبات سهام را تا حد قابل توجهی کاهش می‌دهد. اولین و مهم‌ترین کاری که باید انجام دهید این است که پروتکل‌هایی را انتخاب کنید که دارای فناوری و جامعه واقعی هستند و تنها به دنبال پروتکل‌هایی که بیشترین پاداش را پرداخت می‌کنند نگردید.

در فرایند استیکینگ، تنوع نیز لازم و مفید است. به همین دلیل است که بسیاری از کاربران و سرمایه گذاران روی چند پروتکل تمرکز می‌کنند نه یکی.

نکته دیگری که باید به آن توجه کنید این است که در مورد رمز ارز مورد نظر خود به خوبی تحقیق کنید و اطمینان حاصل کنید که رمز ارز شما ایمن است و کلاه‌برداری نیست. برای کسب اطلاعات و آگاهی لازم می‌توانید به وب‌سایت «stakingrewards.com» سر بزنید.

راه‌حل دیگری برای کاهش ریسک استیکینگ این است که تنها دارایی و پولی را که لازم ندارید را استیک کنید. در این صورت شما می‌توانید هر چند وقت یک بار مقدار کمی ارز دیجیتال خرید کرده و کم کم آن را زیاد کنید. با سرمایه گذاری دارایی‌های اضافی شما حتی در صورت سقوط قیمت نیز ضرر چندانی را متحمل نخواهید شد.

عدم پرداخت پاداش‌ها از طرف اعتبارسنج‌ها

یکی دیگر از خطرات استیکینگ این است که ممکن است اعتبارسنج‌ها پاداش تلاش و کارهای کاربران را پرداخت نکنند.

پرداخت مرتب و منظم پاداش‌ها توسط اعتبارسنج‌ها بسیار مهم است. در برخی پروتکل‌ها مانند تزوس، هر پاداش پس از ۷ چرخه پرداخت می‌شود و به همین دلیل کاربران برای مدت‌ها نحوه پرداخت پاداش‌ها را بررسی نمی‌کنند که آیا پاداش خود را به خوبی دریافت کرده‌اند یا خیر.

کاربران باید از داشبورد اعتبارسنجی مانند «Baking bad on Tezos» یا «block explorer» برای بررسی نحوه و چگونگی پرداخت پاداش‌ها توسط اعتبارسنج‌ها استفاده کنید.

اگرچه بازار ارزهای دیجیتال اغلب قابل اعتماد است و کمتر پیش می‌آید که سرمایه گذاران دارایی خود را توسط کلاه‌برداران از دست بدهند اما باز هم لازم است همیشه حواستان جمع باشد و به دقت انتخاب کنید.

لازم به ذکر است که در اغلب مواقع اعتبارسنج‌ها نیازی به حضانت وجوه ندارند بنابراین نباید وجه خود را مستقیماً به کیف پول آن‌ها ارسال کنید.

از دست دادن حساب کاربری

نمونیک (Mnemonic) و کلیدهای خصوصی دو مفهوم واقعاً مهم در دنیای دیجیتال و بلاک چین هستند، به خصوص زمانی که امنیت ارزهای دیجیتال در میان باشد.

کاربران و سرمایه گذاران هرگز نباید این دو را با دیگران به اشتراک بگذارند و باید شخصاً از آن‌ها محافظت و در جای خوبی آن‌ها را ذخیره و نسخه‌ای پشتیبان از آن‌ها تهیه کنند.

در صورت از دست دادن حساب کاربری هج کردن ریسک را کم می‌کند خود، برای بازیابی کیف پول و رمز ارزهای خود باید از یک نمونیک یا کلید خصوصی استفاده کنید.

به همین دلیل است که باید حتماً از کلیدهای خصوصی خود نسخه‌ای آفلاین و پشتیبان به صورت کاملاً ایمن تهیه کنید.

برای افزایش امینت رمز ارزهای خود، بهتر است از کیف پول‌های سخت افزاری مانند لجر (Ledger) برای ایمن نگه داشتن رمز ارزها استفاده کنید که وجوه شما را به صورت آفلاین ذخیره کرده و امنیت آن‌ها را به خوبی تضمین می‌کنند.

لازم به ذکر است که شما به عنوان یک سرمایه گذار به هیچ وجه نباید نمونیک‌های خود را به صورت آنلاین ذخیره کنید.

معایب لجر

کسانی که از لجر استفاده می‌کنند باید به طور مرتب سیستم عامل خود را به روز رسانی کنند وگرنه هنگام استفاده از کیف پول با مشکلاتی روبرو خواهند شد. به همین دلیل بسیار مهم است که نمونیک را در فضایی آفلاین و ایمن ذخیره کنید تا در صورت وقوع برخی مشکلات به دلیل سوء مدیریت دارایی خود را از دست ندهید.

البته اصلاً نیازی به نگرانی نیست. اگر کلیدهای خصوصی خود را به درستی ثبت کرده باشید، به راحتی از طریق نمونیک‌ها قابل بازیابی خواهند بود.

متمرکز بودن شبکه از معایب استیکینگ

یکی دیگر از خطراتی که در مقیاس جهانی پروتکل‌های جهانی از جمله استیک کردن ارزهای دیجیتال را تحت تأثیر قرار می‌دهد حمله ۵۱ درصدی است.

حمله ۵۱ درصدی به حمله‌ای اشاره دارد که در آن گروهی از ماینرها بیش از ۵۰ درصد شبکه را در اختیار دارند.

هنگامی که سرمایه گذار توکن‌های خود را به یک اعتبارسنج می‌سپارد، مستقیماً به غیرمتمرکز کردن شبکه کمک می‌کند.

جدول زیر درصد حق رأی ۱۰ تولید کننده بلاک برتر را در پروتکل‌های کازموس، آیریش نت و تزوس نشان می‌دهد. همان‌طور که مشاهده می‌کنید در کازموس ۱۰ تولید کننده بلاک برتر بیش از ۵۰ درصد سهام شبکه را در اختیار دارند.

بهترین کار برای سرمایه گذاران این است که به محض ورود به شبکه به برترین و بزرگ‌ترین اعتبارسنج‌ها متصل نشوند و در عوض اعتبارسنج مناسب خود را بر اساس زمان فعالیت، اتصال، اقدامات امنیتی، مشارکت جامعه، خدمات مشتری، هزینه خدمات و غیره با تشویق اعتبارسنج کوچک‌تر انتخاب کنید. در این صورت کمک بزرگی به غیرمتمرکز کردن شبکه خواهید کرد.

حق کمیسیون اعتبارسنج‌ها

حق کمیسیون اعتبارسنج‌ها از دیگر ریسک ها و معایب مرتبط با استیک کردن ارزهای دیجیتال است. در الگوریتم اجماع اثبات سهام، سخت افزارهایی برای اجرای گره‌ها وجود دارند و علاوه بر این تعداد توکن‌هایی که ارائه می‌شوند باید به میزان خاصی برسند تا یک اعتبارسنج کامل محسوب شود. در واقع کاربران باید هزینه‌ای برای به انجام رسیدن هر عملیات پرداخت کنند و این هزینه توسط پاداش‌های دریافت شده از طریق سهام اخذ می‌شود.

در این پروتکل‌ها اعتبارسنج‌ها کسانی هستند که مسئول حکمرانی هستند و شرکت فعال آن‌ها در شبکه الزامی است. در مقابل، کاربران نیز اعتبارسنج‌های خود را با توجه به قابلیت و ویژگی‌های هر کدام و همچنین درصد جوایز اختصاص یافته به کاربران انتخاب می‌کنند.

اعتبارسنج‌ها می‌توانند در هر زمان و بدون رضایت کاربران، درصد کمیسیون ۶۹ درصدی تعیین کنند. کاربران به نوبه خود وظیفه دارند که به طور منظم این تغییرات را بررسی و کنترل کرده و در صورت نیاز میزان سهام یا استیک خود را تنظیم کنند.

مدت زمان پرداخت پاداش

به محض اینکه دارایی خود را استیک می‌کنید، ممکن است بلافاصله پاداش دریافت کنید یا اینکه مدت زمان مشخصی طول بکشد تا پاداش به دست شما برسد. این مورد بسته به شبکه‌ای که انتخاب می‌کنید، ممکن است روزها یا هفته‌ها طول بکشد.

در برخی شبکه‌ها، اعتبارسنج‌ها کنترل کاملی بر پاداش‌هایی که به کاربران تعلق می‌گیرد، دارند. آن‌ها پس از گرفتن حق کمیسیون، پاداش‌های هر کاربر را که انتخاب کرده‌اند محاسبه می‌کنند. این روند هم ممکن است سریعاً محاسبه شود یا مدتی طول بکشد. بهتر است این موارد را از اعتبارسنج خود بپرسید و بدانید که پاداش‌ها چگونه میان کاربران تقسیم می‌شوند.

رفتار بد اعتبارسننج ها

گره‌های اعتبارسنجی که در عملکرد یک شبکه مشارکت دارند، نیازهای بیشتری برای عملکرد و نگهداری تجهیزات دارند. به روز رسانی شبکه عامل مهمی است و آن‌ها باید همیشه آماده انجام این فرایند باشند.

اگر گره با مشکل روبرو شود یا در بدترین حالت خراب شود، بلاک خود را از دست داده و دابل ساینر را تجربه خواهد کرد. همان‌طور که پیشتر اشاره کردیم در این مواقع اعتبارسنج‌ها اسلاشینگ را تجربه خواهند کرد و مجازات می‌شوند. اسلاشینگ ممکن است برخی توکن‌های ضمیمه شده توسط اعتبارسنج‌ها یا حتی کاربران را از آن‌ها بگیرد.

استیک کنیم یا نه؟

برای جواب دادن به این سؤال در ابتدا باید از خود بپرسید که چه خطراتی را خواهید پذیرفت؟ لازم است که با چگونگی کارکرد شبکه به خوبی آشنا شوید و از آنچه که پروتکل برای دستیابی به آن تلاش می‌کند آگاه باشید. این را هم به خاطر داشته باشید که کسی نمی‌داند در آینده برای شبکه‌ای که انتخاب کرده‌اید چه اتفاقی خواهد افتاد. سعی کنید در این مورد به خوبی تحقیق کنید و تا حد امکان اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید.

سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال و استیکینگ ریسک بالایی دارد و همیشه امکان ضرر وجود دارد و ممکن است تنها در چند ساعت تمام دارایی و سرمایه ذخیره شده خود را از دست بدهید. علاوه بر این نمایندگان در صورت بروز خطاهای امنیتی یا فیزیکی در پروتکل‌های اثبات سهام ضمانت دار، بیشتر از هر کس دیگری در معرض خطر قرار دارند؛ بنابراین فراموش نکنید که قبل از انجام هر کاری به خوبی تحقیق کنید.

راه های کاهش ریسک (همراه با مثال)

هنگامی که تیمِ تولید، پروژه‌ی جدیدی را آغاز می‌کند، ریسک های ذاتی‌ای وجود دارند که می‌توانند با فرایندهای این پروژه همراه باشند؛ با این حال، برخی از راه ها می‌توانند به کاهش این ریسک ها و هم‌چنین پیش‌بینی عواقب آن‌ها کمک کنند. از این راهکارها می‌توان برای شناسایی، ارزیابی، تشخیص و نظارت بر ریسک ها و پیامدهای همراه آن‌ها استفاده کرد. در این مطلب، پاسخ می‌دهیم کاهش ریسک چیست و همچنین راه های کاهش ریسک و چگونگی استفاده از آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

جدیدترین فرصت‌های شغلی شرکت‌های معتبر را در صفحه آگهی استخدام ببینید.

کاهش ریسک چیست؟

کاهش ریسک به روند برنامه‌ریزی و توسعه‌ی روش‌ها و گزینه‌های کاهش تهدیدات یا ریسک های مربوط به اهداف پروژه اطلاق می‌شود.

ممکن است یک تیم پروژه راه های کاهش ریسک را برای شناسایی، نظارت و ارزیابی ریسک ها و عواقب ذاتی تکمیل پروژه‌ای خاص، مانند تولید محصولی جدید، اجرا کند. کاهش ریسک هم‌چنین شامل اقداماتی هستند که برای مقابله با مسائل و تأثیرات این موضوعات درمورد یک پروژه انجام شده‌اند.

راه های کاهش ریسک

کاهش مناسب ریسک شامل شناسایی خطرات احتمالی یک پروژه، مانند تعدیل اعضای تیم، خرابی محصول یا خزش محدوده (scope creep) و سپس برنامه ریزی برای ریسک با اجرای راه هایی برای کمک به کاهش یا متوقف کردن اثرات ریسک است.

از استراتژی‌های زیر می‌توان در برنامه‌ریزی و نظارت بر کاهش ریسک استفاده کرد:

۱. راه های کاهش ریسک: پذیرفتن ریسک

استراتژی پذیرش می‌تواند همکاری بین اعضای تیم برای شناسایی ریسک های احتمالی یک پروژه و تشخیص این‌که آیا عواقب ریسک های شناسایی‌شده قابل‌قبول است یا خیر را در بر بگیرد. علاوه بر شناسایی ریسک ها و عواقب مرتبط، اعضای تیم می‌توانند آسیب‌پذیری‌های احتمالی خطرات را نیز شناسایی کنند.

این استراتژی به طور معمول برای شناسایی و درک ریسک هایی مورد استفاده قرار می‌گیرد که می‌توانند بر تولید یک پروژه تأثیر بگذارند و هدف از آن، کمک به مورد توجه اعضای سازمان قرار گرفتن این ریسک هاست؛ بنابراین، تمام افرادی که در این پروژه کار می‌کنند، درک مشترکی از خطرات و عواقب موجود دارند.

مثال زیر نشان می‌دهد که چگونه می‌توان استراتژی پذیرش را برای ریسک های معمول پیاده‌سازی کرد:

پذیرفتن ریسک های مؤثر بر هزینه‌: از استراتژی پذیرش می‌توان برای شناسایی ریسک های مؤثر بر هزینه‌ها استفاده کرد؛ به عنوان مثال، ممکن است یک تیم پروژه استراتژی پذیرش را برای شناسایی ریسک های بودجه‌ی پروژه پیاده‌سازی و برنامه‌هایی را برای کاهش ریسک کم آوردن بودجه تنظیم کند، به طوری که همه‌ی اعضای تیم از خطر و عواقب احتمالی آن آگاه شوند.

پذیرفتن ریسک های مؤثر بر زمان‌بندی: استراتژی پذیرش می‌تواند به شناسایی ریسک های احتمالی‌‌ای کمک کند که بر هج کردن ریسک را کم می‌کند برنامه‌ریزی‌هایی مانند پیگیری پروژه برای رسیدن به ضرب‌الاجل‌ها تأثیرگذار هستند.

پذیرفتن ریسک های مؤثر بر عملکرد: این نوع ریسک ها می‌تواند شامل مواردی مانند عملکرد تیمی یا عملکرد محصول (نرم‌افزار یا کالای تولیدی) باشد و هم‌چنین می‌تواند به عنوان بخشی از برنامه‌ریزی پروژه شناسایی و پذیرفته شود؛ بنابراین، همه‌ی اعضا از ریسک های بالقوه عملکردی آگاه هستند.

۲. راه های کاهش ریسک: اجتناب از ریسک

استراتژی اجتناب ریسک ها و پیامدهای پذیرفته‌شده و فرض‌شده‌ی یک پروژه و هم‌چنین امکان جلوگیری از آن‌ها را ارائه می‌دهد. برخی از روش‌های اجرای استراتژی اجتناب برنامه‌ریزی برای خطر و سپس برداشتن گام‌هایی برای جلوگیری از آن است؛ به عنوان مثال، یک تیم پروژه برای کاهش ریسک در تولید محصول جدید می‌تواند تصمیم بگیرد که به منظور جلوگیری از ریسک شکست محصول، تست محصولات را قبل از تأیید تولید نهایی انجام دهد.

مثال‌های زیر روش‌های دیگری برای اجرای استراتژی اجتناب هستند:

اجتناب از ریسک‌های مؤثر بر هزینه: اجتناب از مسائل هزینه‌ای از دیگر اقدامات این استراتژی است؛ برای مثال، یک تیم پروژه ممکن است تمام هزینه‌های پیش‌بینی‌شده را شرح دهد و هم‌چنین هزینه‌های احتمالی را حساب کند تا از عواقب کمبود بودجه جلوگیری شود.

اجتناب از ریسک های مؤثر بر زمان‌بندی: اجتناب از پیامدهای برنامه‌ریزی را می‌توان با شناسایی پیشامد مواردی که ممکن است بر زمان‌بندی پروژه تأثیر بگذارند، پیاده‌سازی کنید. مهلت‌های مهم، تاریخ‌های سررسید و تاریخ‌های تحویل نهایی می‌توانند تحت‌تأثیر ریسک هایی مانند خوش‌بینی بیش‌ازحد نسبت به زمان‌بندی یک پروژه قرار بگیرند. استراتژی اجتناب می‌تواند به تیم پروژه کمک کند تا روش‌هایی را برای جلوگیری از تداخل برنامه‌ها برنامه‌ریزی کند؛ مثلا با ایجاد یک برنامه‌ی مدیریت‌شده که زمان‌های مشخصی را برای برنامه‌ریزی، طراحی، آزمایش و بازآزمایی، و ایجاد تغییرات لازم نشان می‌دهد؛ هم‌چنین، می‌توان زمان‌های غیر‌کاری را برنامه‌ریزی کرد؛ بنابراین، می‌توان از خطرات موجود در مدیریت زمان جلوگیری کرد.

اجتناب از ریسک های مؤثر بر عملکرد: کاهش ریسک های عملکردی، مانند منابع ناکافی برای انجام کار، طراحی ناکافی یا ضعف در پویایی گروه، به تیم پروژه اجازه می‌دهد تا راه‌‌حل‌های احتمالی‌ای را برای این نوع موقعیت‌های خطرآفرین، که ممکن است در عملکرد پروژه مشکل ایجاد کنند، شناسایی کنند؛ به عنوان مثال، یک تیم تولیدی می‌تواند مواد بادوام بیش‌تری را برای جلوگیری از خطر خرابی محصول امتحان کند. به طور مشابه، اگر ریسک عملکردی در پویایی تیم پروژه وجود داشته‌باشد، می‌توان مدیریت تیم تعاملی را برای جلوگیری از مشکلات درون‌تیمی پیاده کرد.

۳. راه های کاهش ریسک: کنترل ریسک

اعضای تیم می‌توانند هنگام کاهش ریسک های یک پروژه، استراتژی کنترل را نیز اجرا کنند. این استراتژی با در نظر گرفتن ریسک های شناسایی‌شده و سپس اجرای اقداماتی برای کاهش یا از بین بردن تأثیرات این ریسک ها انجام می‌شوند.

مثال‌های زیر نحوه‌ی اجرای روش‌های کنترل ریسک را نشان می‌دهند:

کنترل ریسک های مؤثر بر هزینه: یک تیم پروژه ممکن است روش‌های کنترل‌گونه‌ای‌‌ را اجرا کند که می‌توانند مسائل احتمالی با بودجه‌ی پروژه را تشخیص دهند؛ به عنوان مثال، کنترل برای کاهش ریسک می‌تواند شامل تمرکز بر مدیریت، روند تصمیم گیری یا یافتن نقص در بودجه‌ی پروژه قبل از بروز مسائل باشد. این امر هم‌چنین می‌تواند به تیم پروژه درمورد نحوه‌ی واگذاری وجه کمک کند و اگر ریسک کمبود بودجه وجود دارد، تیم می‌تواند این مورد را قبل از وقوع شناسایی کند و برای کنترل آن اقداماتی را، مانند کاهش هزینه‌ها یا حذف منابع پرهزینه، انجام دهد.

کنترل ریسک های مؤثر بر زمان‌بندی: پیامدهای مربوط به برنامه‌ریزی را می‌توان با تنوع بخشیدن به وظایف و زمان لازم برای انجام آن‌ها در تیم پروژه کنترل کرد. روش‌های کنترل می‌توانند شامل پیگیری زمان لازم برای انجام هر کار و تخصیص وظایف خاص به اعضای تیم با توجه به زمان مربوط به هر کار باشند؛ هم‌چنین، تیم پروژه ممکن است استراتژی‌های مدیریت زمان را در نظر بگیرد تا در کنترل هرگونه ریسک و مدیریت ریسک در برنامه‌ریزی پروژه به شما کمک کند.

کنترل ریسک های مؤثر بر عملکرد: اجرای استراتژی‌های کنترل برای ریسک های عملکردی می‌تواند شامل روش‌های هدایت وظایف روزانه‌ی تیم، روش‌های کنترل کیفیت محصولات جدید و اقداماتی برای کنترل مواردی باشد که می‌توانند بر عملکرد کلی پروژه تأثیر بگذارند.

۴. راه های کاهش ریسک: انتقال ریسک

وقتی ریسک ها شناسایی می‌شوند و مورد توجه قرار می‌گیرند، کاهش پیامدها از طریق انتقال می‌تواند استراتژی مناسبی باشد. این استراتژی با انتقال فشار ریسک و عواقب آن به گروهی دیگر عمل می‌کند. این استراتژی می‌تواند ایرادات خاص خود را داشته‌باشد و هنگامی که سازمانی این استراتژی کاهش ریسک را اجرا می‌کند، باید به روشی عمل کند که برای همه‌ی گروه‌های مجموعه قابل‌قبول باشد.

مثال زیر نحوه و زمان استفاده از استراتژی‌های انتقال برای کاهش ریسک را توضیح می‌دهد:

انتقال ریسک های مؤثر بر هزینه: انتقال تبعات مربوط به هزینه می‌تواند شامل پاسخ‌گویی حسابداران و مشاوران مالی در زمینه‌ی مسائل مربوط به بودجه باشد؛ به عنوان مثال، پیامدهای پروژه‌ای که از بودجه‌ی تعیین‌شده عبور کرده‌اند، می‌تواند شامل هزینه‌های تولید و بودجه‌ی مواد بالاتر باشد. اگر مسئولیت آن‌ها به تیم‌های مالی مسئول ردیابی بودجه منتقل شود، در حالی که تیم مالی اقدامات لازم را برای رفع مشکلات هزینه انجام می‌دهد، مدیران تولید و اعضای تیم می‌توانند بر مسئولیت‌های خود تمرکز کنند.

انتقال ریسک های مؤثر بر زمان‌بندی: برخی اوقات، انجام یک پروژه بیش از انتظار طول می‌کشد و گرچه این امر ریسک محسوب می‌شود، می‌توانید از استراتژی‌های انتقال استفاده کنید تا بار عقب افتادن از برنامه را بر عهده‌ی اعضای تیم مسئول مدیریت زمان بگذارید، نه کل مجموعه. با مسئولیتی که به اعضای تیم مسئول برنامه‌ریزی منتقل می‌شود، تیم تولید، تیم طراحی یا دیگران می‌توانند بر باقی وظایف خود متمرکز شوند.

انتقال ریسک های مؤثر بر عملکرد: به عنوان مثال، اگر یک تیم تولیدی محصول جدیدی بسازد، اما نتیجه‌ی نهایی نقایصی داشته‌باشد، ممکن است این نقص‌ها مستقیم به دلیل مشکلاتی در فرایند تولید ایجاد نشده‌، بلکه به سبب مشکلات مربوط به مواد اولیه‌ی خریداری‌شده از توزیع‌کننده‌ی هج کردن ریسک را کم می‌کند خارجی ایجاد شده‌باشند. ممکن است شرکت تولید‌کننده‌ی محصول تصمیم بگیرد عواقب را بر عهده بگیرد و با استراتژی‌های حل‌وفصل، مانند فراخوانی محصول، پیش رود یا این‌که مسئولیت اوضاع را به توزیع‌کننده‌ی خارجی، که مسئول تهیه‌ی مواد اولیه‌ی محصول است، واگذار کند و از او جبران هزینه‌های مربوط به نقص این محصول را درخواست کند.

۵. راه های کاهش ریسک: نظارت بر ریسک

نظارت بر ریسک ها و پیامدهای پروژه‌ شامل مشاهده و شناسایی هرگونه تغییری است که می‌تواند اثر مخرب ریسک را تحت‌تأثیر قرار دهد. تیم‌های تولیدی ممکن است از این استراتژی به عنوان بخشی از یک برنامه‌ی استاندارد بررسی پروژه استفاده کنند. هزینه، زمان‌بندی و عملکرد یا بهره وری جنبه‌هایی از پروژه هستند که می‌توانند از نظر ریسک هایی که ممکن است هنگام اتمام پروژه ایجاد شوند، کنترل شوند.

مثال زیر روش‌های نظارت و ارزیابی ریسک و عواقبی را که می‌توانند بر تکمیل پروژه تأثیر بگذارند، نشان می‌دهد:

نظارت بر ریسک های مؤثر بر هزینه: یک تیم مالی یا کمیته‌ی بودجه می‌تواند با ایجاد روتین گزارش‌دهی برای ترسیم هزینه‌های شرکت، ریسک های مؤثر بر هزینه را ارزیابی و نظارت کنند. این استراتژی با ممکن ساختن ارزیابی مداوم بودجه و تغییر برنامه‌های هزینه‌ای متناسب با آن برای تیم‌ها عمل می‌کند.

نظارت بر ریسک های مؤثر بر زمان‌بندی: نظارت بر برنامه‌ی زمان‌بندی پروژه می‌تواند شامل به‌روزرسانی هفتگی برای ارزیابی وظایف هریک از اعضای تیم و مدت‌زمان انجام آن‌ برای هر کار باشد؛ سپس تیم می‌تواند هر مسئله‌ای را که می‌تواند به عقب افتادن پروژه از برنامه منجر شود، دوباره ارزیابی و پیگیری کند. نرم‌افزا‌های کامپیوتری، مانند تقویم‌ها و ابزار مدیریت پروژه، می‌توانند به نظارت و ارزیابی مدیریت زمان و برنامه‌ی زمانی پروژه به طور چشم‌گیری کمک کند.

نظارت بر ریسک های مؤثر بر عملکرد: نظارت بر عملکرد محصولات، اعضای تیم و منابعی که برای تکمیل یک پروژه استفاده می‌شود، همگی نمونه‌هایی از روش‌های نظارت بر عملکرد هستند. ارزیابی و بررسی جنبه‌های مختلف عملکرد یک شرکت می‌تواند به کاهش ریسک های کاهش عملکرد کمک کند و ابزارهایی مانند نرم‌افزار‌های بهبود بازده و تمرکز می‌توانند به ردیابی و ارزیابی فرایندهای عملکرد در پروژه کمک کنند. با برنامه‌ریزی و اجرای ارزیابی‌های منظم عملکرد می‌توان عملکرد کارکنان را کنترل کرد و با آزمایش و بررسی مداوم محصولات، عملکرد آن‌ها کنترل می‌شود.

همانطور که در این مطلب مطالعه کردید ما راه های کاهش ریسک و چگونگی استفاده از آن‌ها را بررسی کردیم. لطفا نظرات خود را در این باره ما در میان بگذارید.

3روش ترید کم ریسک برای مبتدی ها

میدانید که دارایی‌های دیجیتال نوعی سرمایه‌گذاری با ریسک بالا هستند و خریدوفروش بدون برنامه آنها معمولاً به از دست رفتن سرمایه منجر می‌شود. در حالی که بیشتر تحلیلگران موافقند که هیچ راهبرد معاملاتی «بی‌نقصی» وجود ندارد، سه روش شناخته‌شده داریم که برای معامله‌گران مبتدی بسیار مناسب است. وب‌سایت کوین دسک در مقاله‌ای این سه راهبرد را توضیح داده است که در زیر می‌خوانید.

۱. میانگین‌سازی هزینه دلاری (DCA)

میانگین‌سازی هزینه دلاری یک راهبرد معاملاتی محبوب و آزمایش‌شده است که بهترین عملکرد را زمانی دارد که روی دوره‌های زمانی طولانی‌تری اعمال شود. مفهوم آن ساده است؛ به‌جای اینکه همه پول خود را به‌یک‌باره در یک ارز دیجیتال خاص سرمایه‌گذاری کنید، آن را به مقادیر کم تقسیم کنید، زمان و روز خاصی از هفته را انتخاب کنید و فقط در آن زمان‌ها خرید خود را انجام دهید.

در صورتی که تصمیم دارید راهبرد DCA را به‌صورت دستی انجام دهید، یعنی خودتان ارزهای دیجیتال را در زمان مشخصی از یک صرافی بخرید، می توانید با افزودن یک قانون ساده نتایج کلی خود را بهبود ببخشید: دارایی دیجیتال موردنظر را در فواصل زمانی تعیین‌شده فقط موقعی بخرید که قیمت‌ها قرمز باشند؛ یعنی وقتی قیمت آن دارایی کمتر از ارزش ۲۴ ساعت قبل آن است.

۲. تقاطع طلایی/تقاطع مرگ

راهبرد معاملات ارزهای دیجیتال موسوم به «تقاطع طلایی/تقاطع مرگ» (Golden cross / Death cross)، روشی است که از دو خط میانگین متحرک (MA) روی نمودار تریدینگ ویو استفاده می‌کند؛ میانگین متحرک یک خط شاخص نمودار است که میانگین قیمت متوسط یک دارایی را برای مدت‌زمان مشخصی نشان می‌دهد.

به‌بیان ساده‌تر، میانگین متحرک خطی است که روی نمودار ترسیم می‌شود تا بتوانیم رفتار قیمت را طبق داده‌های گذشته دقیق‌تر حدس بزنیم.

در این راهبرد، به‌دنبال نقاط تقاطع بین خط میانگین متحرک ۵۰ (میانگین ۵۰ روز قبلی) و میانگین متحرک ۲۰۰ (میانگین ۲۰۰ روز قبلی) در چارچوب‌های زمانی طولانی روی نمودار مانند نمودارهای روزانه و هفتگی می‌گردید. ازآنجاکه این کار با مشاهده فعالیت قیمت در بازه‌های زمانی طولانی سروکار دارد، یک راهبرد معاملاتی طولانی‌مدت است که در ۱۸ ماه و بالاتر از آن بهترین عملکرد را نشان می‌دهد.

دو نوع نقطه تقاطع وجود دارد که باید به‌دنبال آن باشید:

همگرایی (تقاطع طلایی): وقتی خط میانگین متحرک ۵۰ از خط میانگین متحرک ۲۰۰ به سمت بالا عبور می‌کند.

واگرایی (تقاطع مرگ): وقتی خط میانگین متحرک ۵۰ از خط میانگین متحرک ۲۰۰ به سمت پایین عبور می‌کند.

همگرایی نشان‌دهنده آن است که مومنتوم کوتاه‌مدت در حال بالارفتن از مومنتوم بلندمدت است؛ و این یک سیگنال خرید است. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که خریداران به بازار برگشته و باعث افزایش قیمت می‌شوند. واگرایی‌ها نیز نشانه‌ای از عکس این اتفاق است که مومنتوم کوتاه‌مدت نسبت به مومنتوم بلندمدت در حال سقوط است؛ این یک سیگنال فروش است. واگرایی زمانی روی می‌دهد که تعداد زیادی از معامله‌گران تصمیم به خروج از بازار و فروش دارایی‌های خود بگیرند.

لازم به ذکر است که این روش معاملات ارزهای دیجیتال در بازارِ بسیار بی‌ثبات (زمانی که قیمت‌ها افت‌وخیز بسیار شدید دارد) بیشترین کارایی را دارد، اما زمانی که بازار حالت خنثی دارد، با توجه به اینکه دو خط میانگین متحرک مرتباً همگرا و واگرا می‌شوند، این روش می‌تواند سیگنال‌های خریدوفروش متعددی را نشان دهد. این حالت معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که اطمینان زیادی در بازار وجود نداشته و تعداد معامله‌گران نزولی و صعودی برابر باشد. این تنها مشکل این راهبرد معاملات است، اما میانگین سود در آن از زیان‌های وارده در دوره‌های کم‌نوسان بیشتر است.

مجددا تأکید می‌کنیم که این یک راهبرد بلندمدت است و در دوره دست‌کم ۱۸ ماهه بهترین عملکرد را دارد و می‌توان آن را با سایر شاخص‌ها ترکیب کرد تا نتایج بهتری حاصل شود.

۳. راهبرد معامله بر اساس واگرایی RSI

لازم است بدانید که راهبرد واگرایی RSI، استراتژی فنی‌تری است، اما در پیش‌بینی زمان‌بندی وارونه شدن روند پیش از وقوع آن، کاربرد مؤثرتری دارد. وارونگی روند زمانی است که قیمت شروع به حرکت در خلاف جهت می‌کند؛ از روند نزولی به روند صعودی یا برعکس.

شاخص RSIکه مخفف «Relative Strength Index» (شاخص قدرت نسبی) است، یک شاخص نمودار است که با محاسبه میانگین تعداد سود و زیان در یک دوره ۱۴ روزه، مومنتوم را اندازه‌گیری می‌کند. در نمودارهای تریدینگ‌ویو از بخش اندیکاتورها (Indicators) به‌راحتی می‌توانید RSI را اضافه کنید.

این شاخص بین ۰ و ۱۰۰ در نوسان است و می‌تواند برای برجسته‌سازی «فروش بیش‌ازحد» یا «خرید بیش‌ازحد» یک دارایی مورد استفاده قرار گیرد. برای نشان‌دادن این مسئله، معمولاً از یک کانال بین ۳۰ تا ۷۰ استفاده می‌شود. هنگامی‌که خط شاخص با عبور از عدد ۷۰ از بالای کانال خارج می‌شود، دارایی موردنظر در وضعیت «خرید بیش از حد» در نظر گرفته می‌شود که نشان‌دهنده آن است که قیمت احتمالاً هج کردن ریسک را کم می‌کند به پایین بازمی‌گردد. برعکس، وقتی دارایی از عدد ۳۰ به زیر کانال افت کرد، در حالت «فروش بیش‌ازحد» در نظر گرفته می‌شود و معنای آن این است که قیمت احتمالاً رشد خواهد کرد.

اگرچه این سیستم به‌تنهایی می‌تواند به‌عنوان یک راهبرد ساده برای معاملات ارز دیجیتال مورد استفاده قرار گیرد، اما گاهی اوقات می‌تواند نتایج نادرستی به همراه داشته باشد. به‌عنوان مثال، مواردی وجود دارد که RSI نشان می‌دهد یک دارایی بیش‌ازحد خریداری شده است. معمولاً این یک سیگنال خرید است، اما گاهی قیمت همچنان به روند کاهش خود ادامه می‌دهد.

استراتژی واگرایی RSI پیشرفته‌تر از این است و می‌تواند برای تعیین زمان تغییر روند قیمت قبل از وقوع آن مورد استفاده قرار گیرد. این کار با جستجوی ناهمگونی میان قیمت و شاخص RSI انجام می‌شود. به‌طور معمول، قیمت و RSI تقریباً در یک جهت حرکت می‌کنند. ولی گاهی اوقات قیمت در حال کاهش است اما RSI افزایش می‌یابد، یا برعکس. این حالت فقط زمانی اتفاق می‌افتد که تغییر ناچیزی در حجم خرید یا فروش وجود داشته باشد و نشانه‌ای از این است که مومنتوم در مراحل اولیه تغییر روند است.

بهترین چارچوب زمانی برای جستجوی واگرایی معمولاً در یک پنجره چهارساعته یا روزانه است. این بازه‌های زمانی تغییرات شدیدتر در روند میان‌مدت تا بلندمدت را نشان می‌دهند. با نگاهی به نمودار زیر، می‌بینیم که سه واگرایی اصلی RSI در نمودار اخیر جفت‌ارز بیت کوین/دلار (BTC/USD) وجود دارد که تغییر در روند کلی را پیش‌بینی می‌کند. خطوط زرد اختلاف میان جهت شاخص RSI و قیمت را نشان می‌دهد. بهترین زمان برای جستجوی واگرایی‌ها، وقتی است که قیمت در مناطق فروش بیش‌ازحد یا خرید بیش‌ازحد باشد.

از این راهبرد برای یافتن تغییرات کوچک‌تر در یک روند نیز می‌توانید استفاده کنید؛ مثلاً یک عقب‌نشینی را در یک روند نزولی تشخیص دهید اگر در نمودار ۳۰ دقیقه‌ای با دقت بیشتری به ناحیه علامت‌گذاری‌شده با دایره (سفید) نگاه کنیم، می‌بینیم واگرایی دیگری وجود داشته که نشان‌دهنده حرکت دوباره به سمت روند صعودی است.

مفهوم هج کردن در بازارهای مالی چیست؟

هج کردن (hedging) به معنی خرید یک دارایی برای کاهش خطر ضرر از دارایی‌های دیگر می‌باشد. هجینگ در امور مالی یک استراتژی مدیریت ریسک است که با کاهش و از بین بردن ریسک عدم قطعیت‌ها سروکار دارد. این استراتژی کمک می‌کند تا ضررهایی که ممکن است به دلیل نوسانات ناشناخته قیمت سرمایه گذاری ایجاد شود، پوشش داده شود.

این سازوکار یک روش استاندارد است که سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار از آن استفاده می‌کنند تا از سرمایه‌های خود در برابر ضرر و زیان محافظت کنند. این استراتژی در زمینه‌های زیر نیز انجام می‌شود:

کالاها: شامل محصولات کشاورزی، محصولات انرژی، فلزات و غیره است. خطر مرتبط با این موارد به عنوان ریسک کالا شناخته می‌شود.

اوراق بهادار: شامل سرمایه‌گذاری در سهام، شاخص و غیره است. خطرات مرتبط با این موارد به عنوان ریسک حقوق صاحبان سهام یا ریسک اوراق بهادار شناخته می‌شوند.

• ارزها: شامل ارزهای خارجی است. انواع مختلفی از خطرات مرتبط با آن وجود دارد مانند – خطر نوسانات ریسک ارزی و غیره
• نرخ بهره: شامل نرخ‌های وام است. خطرات مرتبط با این موارد به عنوان خطرات نرخ بهره شناخته می‌شوند.
• آب و هوا: هم‌چنین یکی از موضوعاتی است که امکان حفاظت از آن وجود دارد.

امیدواریم اکنون متوجه شده باشید که منظور ما از هج کردن چیست. اکنون اجازه دهید در زیر مزایا و انواع آن‌ها را بررسی کنیم.

صندوق ‌های پوشش ریسک چه کاری انجام می ‌دهند؟

در صندوق‌های پوشش ریسک، مدیر صندوق از سرمایه گذاران خارجی پول جمع می‌کند و سپس مطابق استراتژی را که توسط سرمایه گذار قبول شده، به همان صورت سرمایه گذاری هج کردن ریسک را کم می‌کند را انجام می‌دهد. نسبتی از وجوه به سهام بلند مدت تخصیص داده می‌شوند که در آن‌ها فقط سهام عادی را خریداری می‌کنند و هرگز فروش اعتباری انجام نمی‌دهند. هم‌چنین نسبتی از سرمایه صندوق به خرید کل مشاغل تحت مالکیت خصوصی تخصیص داده می‌شود، که صندوق اغلب مالکیت آنها را تحویل گرفته، عملیات آن ‌ها را بهبود بخشیده و بعداً از عرضه اولیه آن شرکت حمایت مالی می‌کند.

صندوق‌های پوشش ریسکی وجود دارند که به معاملات اوراق قرضه می‌پردازند و یا در املاک و مستغلات تخصص دارند. برخی از آن‌ها سرمایشان را برای کار در کلاس‌های دارایی خاصی مانند حق ثبت اختراع و حقوق موسیقی متمرکز می‌کنند.

انواع مختلف هج کردن

هجینگ به طور کلی به سه نوع تقسیم می‌شود که به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا با معامله بر روی کالاها، ارزها یا اوراق بهادار مختلف سود کسب کنند. این سه دسته عبارتند از:

• قرارداد فوروارد: این قرارداد توافق نامه‌ای غیر استاندارد برای خرید یا فروش دارایی‌های اساسی با قیمت تعیین شده در تاریخ توافق شده توسط دو طرف مستقل درگیر است. قرارداد فوروارد شامل قراردادهای مختلفی مانند قراردادهای مبادله‌ای برای ارزها، کالاها و غیره است.
• قرارداد فیوچرز: یک قرارداد استاندارد برای خرید یا فروش دارایی‌های اساسی با قیمت تعیین شده در تاریخ خاص و مقدار استاندارد توافق شده توسط دو طرف مستقل درگیر است. قرارداد آتی شامل قراردادهای مختلف مانند کالاها، قراردادهای آینده ارزها و غیره است.
• بازارهای پول: یکی از اجزای اصلی بازارهای مالی است که در آن وام‌های کوتاه مدت، استقراض، خرید و فروش با سررسید یک سال یا کمتر انجام می‌شود. این موضوع شامل اشکال مختلفی از فعالیت‌های مالی ارزها، عملیات بازار پول برای بهره، فراخوان سهام است که در آن‌ها وام‌های کوتاه مدت، استقراض، فروش و وام با سررسید یک سال یا بیشتر اتفاق می‌افتد.

مزایای هج ردن

• می‌تواند برای قفل کردن سود استفاده شود.
• معامله گران را قادر می‌سازد تا در دوره‌های سخت بازار زنده بمانند.
• تلفات را تا حد زیادی محدود می‌کند.
• از آنجا که موجب سرمایه گذاری سرمایه گذاران در طبقات مختلف دارایی می‌شود، نقدینگی را افزایش می‌دهد.
• همچنین به صرفه جویی در وقت کمک می‌کند، زیرا با استفاده از این استراتژی معامله‌گران بلندمدت ملزم به نظارت و تنظیم سبد سهام خود با نوسانات روزانه بازار نیستند.
• یک مکانیسم قیمت انعطاف پذیر را ارائه می‌دهد، زیرا به هزینه کمتری از مارجین نیاز است.
• در صورت هج کردن موفقیت آمیز از معامله گران در برابر تغییرات قیمت کالاها، تورم، تغییرات نرخ ارز، تغییرات نرخ بهره و غیره محافظت می‌کند.
• در پوشش با استفاده از معاملات اختیار، فرصتی برای معامله گران فراهم می‌شود تا با استفاده از استراتژی‌های معاملات، گزینه‌های پیچیده را برای به حداکثر رساندن بازده اعمال کنند.
• به افزایش نقدینگی در بازارهای مالی کمک می‌کند.

سرمایه گذاران چگونه صندوق‌های تامینی را پوشش می ‌دهند؟

استراتژی‌های مختلفی وجود دارد که توسط سرمایه‌گذاران برای کاهش ریسک استفاده می‌شود مانند:

• تخصیص دارایی: با تنوع بخشیدن به پرتفوی سرمایه گذار با کلاس‌های مختلف دارایی انجام می‌شود. به عنوان مثال، شما می‌توانید 40 درصد سرمایه را در سهام سرمایه گذاری کنید و باقی سرمایه‌تان را به کلاس‌های دارایی ثابت تخصیص دهید. این موضوع به تعادل سرمایه گذاری کمک می‌کند.
• ساختار: با سرمایه گذاری قسمت خاصی از پورتفو در اوراق بدهی و بقیه در اوراق مشتقه انجام می‌شود. سرمایه گذاری در بدهی ثبات را ایجاد می‌کند در حالی که سرمایه گذاری در اوراق مشتقه به منظور پوشش ریسک به کار گرفته می‌شود.
• استفاده از اوراق اختیار: این گزینه شامل خرید اختیار خرید و اختیار روش است که به راحتی می‌توانید دارایی‌ها را مستقیماً ایمن کنید.
• استراتژی آربیتراژ: بسیار ساده و در عین حال بسیار هوشمندانه است. این استراتژی شامل خرید یک محصول و فروش سریع آن در بازار دیگر با قیمت بالاتر است. بنابراین در صورت وجود چنین فرصتی سودی ناچیز اما ثابت تضمین می‌شود. این استراتژی معمولاً در بازار سهام استفاده می‌شود.

بیایید یک مثال بسیار ساده از یک دانش آموز دبیرستانی در نظر بگیریم که یک جفت کفش Asics را از فروشگاه اوت لت که در نزدیکی خانه او است فقط 45 دلار خریداری کرده و آن را به قیمت 70 دلار به هم مدرسه‌ای خود بفروشد. دانش آموز دوم نیز خوشحال است که قیمت بسیار ارزان تری را در مقایسه با فروشگاه بزرگ که همین کفش را با قیمت 110 دلار به فروش می‌رساند، پیدا کرده است.

• استراتژی کاهش میانگین: ​​شامل خرید واحد‌های بیشتری از یک محصول خاص است حتی اگر هزینه یا قیمت فروش محصول کاهش یافته باشد. سرمایه گذاران سهام اغلب از این استراتژی استفاده می‌کنند. اگر قیمت سهامی که قبلاً خریداری کرده‌اند به میزان قابل توجهی کاهش یابد، آن‌ها سهام بیشتری را با قیمت پایین خریداری می‌کنند. سپس، اگر قیمت بین دو قیمت خرید آن‌ها به نقطه‌ای افزایش یابد، سود حاصل از خرید دوم ممکن است ضررهای مورد اول را پوشش دهد.

سخن آخر

هجینگ روش مهمی است که سرمایه گذاران می توانند برای محافظت از سرمایه گذاری های خود در برابر تغییرات ناگهانی و پیش‌بینی نشده در بازارهای مالی از آن استفاده کنند.

ترتیبی که برای خواندن مقالات آنچه یک سرمایه گذار بورس باید بداند (مفاهیم و اصطلاحات مهم بورس) به شما پیشنهاد میکنیم:

از سال 1390 که مجموعه خانه سرمایه شروع به کار کرد با برگزاری ۳۱ دوره جامع آموزشی بلند مدت، بیش از ۶۰۰۰ تحلیلگر را وارد بازار سرمایه هج کردن ریسک را کم می‌کند کرده‌ایم. تمام تلاش من و همکارانم ایجاد مرجعی برای آموزش واقعی و صحیح موفقیت مالی و سرمایه گذاری بوده است مرجعی که کمک می کند زندگی بهتری برای خود و اطرافیانمان بسازیم.

سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن

افراد زیادی هستند که ترجیح می دهند سرمایه گذاری آن ها علاوه بر ریسک کم به سود مشخصی نیز دست یابد. این افراد همواره به دنبال یک گزینه مناسب برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن هستند. برخی از سرمایه گذاران، پول خود را از بانک بیرون آورده و آن را روانه بازارهای پر ریسکی مانند ارز، طلا و. می‌کنند و ممکن است اطلاعاتی از نوسانات این بازار نداشته باشند و دچار ضرر زیادی شوند. اما در بازار سرمایه شرایطی وجود دارد که سرمایه گذاران ضمن برخورداری از ریسک پایین می‌توانند از یک سود مطمئن نیز بهره مند شوند. در واقع بسیاری از سرمایه گذاران، اهل ریسک های پر خطر نیستند و به دلیل کمبود وقت، پایین بودن دانش و اطلاعات تحلیلی، نوسانات شدید در بازارهای مالی و. به دنبال یک سرمایه گذاری امن و راحت هستند؛ به همین دلیل، در ادامه مقاله به معرفی گزینه های خوب برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن می پردازیم.

صندوق های سرمايه گذاری با درآمد ثابت

صندوق های سرمايه گذاری كه سود ثابت و ريسک كمی دارند، به 3 دسته تقسيم می شوند:

• صندوق سرمایه گذاری در سهام
• صندوق سرمایه گذاری مختلط سرمایه گذاری با درآمد ثابت

یکی از بهترین گزینه ها برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن، صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت هستند؛ این صندوق ها موظف اند حداقل 70 درصد از سرمايه خود را به اوراق با درآمد ثابت و يا سپرده های بانكی اختصاص دهند. البته نسبت به 30 درصد باقي مانده مختارند تا در گزينه هايی مانند سهام، حق تقدم و. سرمايه گذاری كنند. بنابراين، سود بيشتري نسبت به سود بانكي به شما خواهند داد. مزيت ديگر اين صندوق ها، روزشمار بودن آن ها می باشد؛ در واقع هر زمان که شما اراده کنید، می توانید سرمایه خود را از این صندوق ها خارج کنید.

اين صندوق ها با دو روش متفاوت تقسيم سود خود را انجام مي‌دهند؛ گاهی اوقات در ابتدا يا پايان ماه، سود را به حساب سرمايه گذاران خود واريز می کنند و گاهی اوقات نیز بهای روزانه در هر واحد صندوق به ازای سود ايجاد شده، افزايش می یابد.

مزایا و معایب صندوق های سرمايه گذاری

صندوق های سرمایه گذاری که همواره به عنوان یکی از موارد مناسب برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن شناخته می شوند، مزایا و همچنین معایب مختلفی دارند؛ اين صندوق ها زير نظر سازمان بورس و اوراق بهادار مي‌باشند و اين سازمان با اجرای محدوديت هايی، صندوق ها را وادار می سازد تا وجوه خود را در بازارهای مالی مورد تاييد، سرمايه گذاری كنند. از طرف دیگر، اين صندوق ها از شفافيت اطلاعاتی بالايی برخوردارند. به عنوان مثال، بايد ميزان دارایی و خرید و فروش های خود را در سامانه کدال منتشر كنند. از سوی دیگر، به دليل وجود بازارگردان در اين نوع صندوق ها، دارای ريسک نقدشوندگی پايينی هستند. به طور کلی، از جمله مزایا و معایب صندوق های سرمایه گذاری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• صرفه جویی در زمان
• مدیریت حرفه ای و تخصصی
• تقسیم هزینه ها بین سرمایه گذاران
• کاهش ریسک

• کاهش کنترل سرمایه گذار بر سبد دارایی خود
• نداشتن حق رای در مجامع شرکت ها

نحوه خرید و فروش صندوق های سرمايه گذاری

صندوق های سرمايه گذاری از نظر شيوه خريد و فروش به 2 دسته تقسيم بندی می شوند:

• صندوق سرمایه گذاری قابل معامله
• صندوق های سرمایه گذاری دارای صدور و ابطال

كسانی كه كد بورسی دارند، می توانند با مراجعه حضوری به دفاتر صندوق و انجام احراز هويت و يا از طريق سامانه های كارگزاری نسبت به خريد واحدهای صندوق اقدام نمايند.

صندوق اختصاصی یا سبد اطمینان هدف

هدف اصلي در اين صندوق ها، كسب سود مطمئن علاوه بر حفظ اصل سرمايه می باشد. به طور معمول، اين صندوق ها نسبت به صندوق های مشترک چند درصد بیشتر سود می‌دهند. البته در بیشتر این صندوق ها، حداقل پول لازم برای سرمایه گذاری تعیین می‌شود. البته برای این صندوق ها امکان بهره مندی از سبدگردان هم وجود دارد. سبدگردان ها به شما کمک می کنند تا با توجه به میزان سرمایه و ریسک پذیری، یک سبد اختصاصی داشته باشید و به طور مداوم بر روی سرمایه حاصل شده نظارت کنید تا سودی بیشتر کسب نمایید.

اسناد خزانه اسلامی (اخزا)

اخزا نوعی اوراق بدهی منتشر شده است که می تواند برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن، مورد استفاده قرار گیرد. دولت این اوراق را به جای بدهی به پیمانکاران خود می دهد. این اوراق نیز دارای سررسید می باشد و دولت متعهد است تا در زمان سررسید مبلغ اسمی را به پیمانکاران پرداخت کند.

یکی از اولویت های دولت در تسویه، پرداخت اصل اسناد خزانه و سود مربوط به آن می‌باشد. بنابراین، ریسک این اوراق بسیار کم است. از طرف دیگر، نقد شوندگی بالایی نیز دارد؛ چراکه تقاضا برای خرید این اوراق بالا است. لازم به ذکر است که برای خرید این اوراق باید حتما کد بورسی داشته باشید و شما می‌توانید از طریق سامانه معاملاتی کارگزاری ها نسبت به خرید این اوراق اقدام نمایید. توجه داشته باشید که نمادهای اخزا یک هفته قبل از موعد سررسید، متوقف می‌شوند. سود این اوراق نیز به ازای مبلغ اسمی هر ورق به حساب سرمایه گذاران واریز می‌شود.

سبدگردانی

اگر شخص ریسک گریزی هستید و مهارت زیادی در بازار سرمایه ندارید، پیشنهاد می کنیم تا از روش های سرمایه گذاری غیر مستقیم استفاده کنید. این روش ها جایگزینی برای سرمایه گذاری مستقیم در این بازار می باشند. در روش سبدگردانی، سرمایه گذاری با کد اختصاصی شما صورت می‌گیرد و خرید و فروش ها را نیز می‌توانید در پنل شخصی خود دنبال کنید. البته مدیریت این سرمایه گذاری توسط یک سبد گردان ماهر انجام می‌شود و این شرکت به چیدمان و توزیع سهام شما در سبد اختصاصی اقدام می کند.

نکته: خرید اوراق مشارکت، اخزا و. برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن، اگرچه ظاهرا به شما سود می دهد، اما با توجه به ساختار همراه با تورم اقتصاد ایران، اگر قیمت دارایی در اختیار شما خود را با تورم هماهنگ نکند، عملا بخشی از قدرت خرید شما از بین رفته است و در مقایسه با تورم، بازدهی شما کمتر بوده است.

به عنوان مثال، خرید اسناد خزانه اسلامی (اخزا) که به عنوان یکی از گزینه های خوب برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن شناخته می شود، در حال حاضر سالیانه بین 21 تا 23 درصد سود به خریداران این اوراق می دهد، در حالیکه در سال های اخیر، اقتصاد ایران تورم های 40 درصدی را تجربه می کند که این موضوع نشان دهنده این نکته است که این اوراق در بازه های بلندمدت نه تنها قدرت خرید سرمایه گذاران را افزایش نمی دهد، بلکه در مقایسه با تورم، یک پله عقب تر خواهد بود.

اوراق مشاركت

یکی دیگر از گزینه های مناسب برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن، اوراق مشارکت است. این اوراق از جمله اوراق بهاداری هستند که با داشتن مجوز از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، منتشر می شوند. این اوراق، قیمت اسمی تعیین شده ای دارند و در زمان مشخصی نیز صادر می شوند. هدف از انتشار این اوراق، تامین بخشی از منابع مالی مود نیاز شرکت های دولتی و یا خود دولت است. این اوراق در جهت طرح های انتفاعی دولت، پروژه های عمرانی، تهیه مواد اولیه ضروری واحدهای تولیدی از طریق عرضه عمومی به سرمایه گذاران واگذار می‌شود.

با توجه به سررسید پایانی، سود تضمین شده در اوراق هج کردن ریسک را کم می‌کند به حساب سرمایه گذار واریز می‌شود. البته اگر سود قطعی پروژه بیشتر از سود مشخص شده باشد، مابه التفاوت سود نیز پرداخت می‌گردد. نوع اوراق مشارکت منتشر شده در میزان سود و بازدهی آن بسیار تاثیرگذار است؛ اما به طور کلی، معمولا سود در نظر گرفته شده برای این اوراق، کمی بیشتر از سود سپرده های بانکی است.

جمع بندی

در این مقاله به روش های سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن اشاره کردیم و دانستیم که افراد ریسک گریز همواره به دنبال شناسایی گزینه های خوب برای سرمایه گذاری کم ریسک و مطمئن هستند که از جمله این موارد می توان به صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت، اسناد خزانه اسلامی، اوراق مشارکت و. اشاره کرد. بنابراین، اگر شما نیز به دنبال پیدا کردن راه های مختلف برای سرمایه گذاری کم ریسک با سود مطمئن هستید، می توانید این موارد را مورد بررسی قرار دهید.