هج کردن ریسک را کم می‌کند

برای تشخیص، دستور انجام آزمایش و بررسی نتیجه ی آزمایش عملکرد کلیه، به متخصص کلیه و مجاری ادراری یا اورلوژیست مراجعه کنید.

عفونت های بیمارستانی

بشر از ابتدای شروع زندگی بر کره خاکی همواره در حال مبارزه در برابر عوامل طبیعی مثل سرما، گرما و بسیاری از عوامل بیماری آفرین و عفونت زا بوده است زمانیکه انسان حاضر به قبول ضعف و شکست باشد از موقعیت ممتاز کنونی محروم گردیده و با نابودی تدریجی نسل خویش روبرو خواهد شد.

فرهنگ عمید در تعریف لغوی عفونت را فاسد شدن یا برگشتن طعم چیزی بیان می کند اما برای تشریح ابعاد تخصصی تر به ذکر برخی تعاریف تخصصی می پردازیم.

1ـ حضور ارگانیزم های بیماریزائی که قادرند اختلال در علائم حیاتی (درجه حرارت و تغییر تعداد گلبولهای خون) و حالت تعادل و توازن طبیعی بدن ایجاد نماید.

2ـ جایگزینی عوامل بیماریزا شامل انواع باکتری، ویروس، قارچ و آنگلها در قسمتهای مختلف بدن میزبان را عفونت گویند.

پس در جمع بندی می توان نتیجه گرفت عفونت زمانی بروز می کند که عامل بیماریزا به بدن میزبان وارد شده و سیستم ایمنی را تحریک نماید. اثر این مقابله نیز غالباً به اختلال در عمل کرد طبیعی بدن اثبات می شود.

ذکر این نکته ضروریست که اگر عامل مهاجم بتواند بطور زنده و فعال در خارج از سیستم ایمنی بدن فرد باقی بماند حالت حاد بیماری بروز کرده اما در صورتیکه وارد این سیستم شده و برای مقاومت در برابر انهدام خود نقطه ای از بدن میزبان را برای تجمع انتخاب کند. حالت مزمن بیماری مشاهده خواهد شد.

پس حاصل آنکه در ابتلا به یک عفونت علاوه بر قابلیت پذیرش بیماری در انسان و کاهش مقاومت عمومی بدن لزوماً قدرت بیماریزایی میکروب مهاجم نیز باید در حد کافی باشد. تا بتواند زمینه مساعدی در بدن برای ابتلاء به بیماری ها را فراهم نماید. بدن ما برای دفاع در برابر میکروارگانیسم ها به عنوان عوامل ایجاد کننده عفونت (عوامل عفونی مهم عبارتند از ویروس ها، باکتریها، ریکتزیاها، قارچ ها و انگل ها)

2ـ سطوح مخاطی: معده با تغییرات PH و دستگاه فوقانی تنفس با حرکات مداوم مژکها و ترکیب ویژه ترشحات بزاق و مجاری مختلف بدن عمل می کند.

3ـ سیستم ایمنی: عمل کردهای اختصاصی و غیر اختصاصی سیستم دفاعی در خارج از بدن نقش خود را ایفا می کند عوامل عدیده و گوناگون قادر به تضعیف و یا انهدام این مکانیسم ها وعبور از موانع بازدارنده طبیعی بدن هستند که اختلال در عمل کرد هر یک از سطوح فوق منجر به بروز بیماریهای خاصی خواهد شد.

تمامی عوامل فرصت طلب و بیماریزا برای ایجاد بیماری در فرد یکی از راههای زیر را برای ورود به بدن ما را انتخاب می کنند.

ج) سرایت از حاملین و ناقلین: شامل انسان، حشرات و برخی عوامل بیماریزای محیطی (گرد و غبار/ آب و هوا) که قادرند براحتی عفونت ها را از فردی به فرد دیگر منتقل نمایند.

سالها پیش سقراط حکیم در کتابی به عفونتهای زایمانی و علل شیوع آن اشاراتی داشته، اما شاید دلیل محکم شناخته شده تجربی این گروه از عفونت ها در سده های گذشته را بتوان ساخت آسایشگاه ها و بیمارستان های خاصی برای بیماریهای مرگ آوری همچون سل ، آبله ، طاعون و جزام دانست.

که افراد بستری در بیمارستان در مدت زمانی که در بیمارستان بسر می برند به آن مبتلا می شوند و تظاهرات بیماری ممکن است در حین بستری بودن و یا بعد از مرخص شدن بیمار بروز کند. معمولاً عفونت هایی که بعد از 48 تا 72 ساعت ظاهر می شوند را به عنوان عفونت های بیمارستانی قلمداد می کنند و اگر در مدت کمتر از 48 ساعت بعد از بستری شدن بیمار عفونتی اتفاق بیفتد احتمال اینکه فرد در هنگام پذیرش در بیمارستان در مرحله کمون آن بیماری بسر می برده است می باشد . باعث افزایش هزینه ها – طولانی شدن بهبودی – ناتوانی و مرگ بیماران می شود.

در مورد بیمارانی که بعد از ترخیص دچار عفونت می گردند زمانی این بیماران در تعریف عفونت بیمارستانی گنجانده می شوند که:

ب) تا یک ماه پس از ترخیص به علت جراحی که Implant برای بیمار کار گذاشته نشده باشد مانند : لاپاراتومی ، آپاندکتومی و هرنی.

ج) تا یک سال بعد از جراحی که برای بیمار Implant کار گذاشته شده باشد مثل عمل های ارتوپدی که پیچ و پین و پلاک و . کار گذشته می گردد.

افرادیکه در معرض ابتلاء به عفونت بیمارستانی هستند. در کل سه گروه در معرض خطر ابتلاء به عفونتهای بیمارستانی می باشند.

ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﺑﺪﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ، ﺩﭼﺎﺭ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﮔﺮﺩﺩ ﻭﻟﻲ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻋﻔﻮﻧـﺖ ﻫـﺎﻱ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻲ، ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ

ﺍﺩﺭﺍﺭﻱ ( ۴۲ %) ، ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺗﻨﻔﺴﻲ ﺗﺤﺘـﺎﻧﻲ (ﺩﺭ ﻣﻄﺎﻟﻌـﻪ ﺩﻳﮕـﺮ ﺑـﻪ ﻋـﺪﺩ ۱۱ % ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ) ﻳــﺎ ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﻲ ( ۱۵ % ﺗﺎ ۲۰ %)

، ﻋﻔﻮﻧـﺖ ﻧﺎﺷـﻲ ﺍﺯ ﺯﺧـﻢ ﺟﺮﺍﺣـﻲ ( ۲۴ %) ، ﻭ ﻋﻔﻮﻧـﺖ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﮔﺮﺩﺵ ﺧﻮﻥ ( ۵ - ۱۰ %) ، ﺍﺯ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ

ﺗﻌﺎﺭﻳﻒ ﻧﻈﺎﻡ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﻋﻔﻮﻧـﺖ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻲ ﻣﺮﻛﺰ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮﻱ ﻭ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﻫﺎ (CDC ) ﺩﺭ ﺟﺪﻭﻝ ﺷـﻤﺎﺭﻩ ۱ ﺷـﺮﺡ ﺩﺍﺩﻩ ﺷـﺪﻩ ﺍﻧـﺪ. ﻃﺒـﻖ

ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻫﺎﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ، ﻋﻔﻮﻧﺖ ﺍﺩﺭﺍﺭﻱ، ﺷﺎﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﭘﻨﻮﻣﻮﻧﻲ ﻛﺸﻨﺪﻩ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﻱ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻲ ﻣﺤـﺴﻮﺏ ﻣـﻲﺷـﻮﻧﺪ ﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ

· ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﻫﺎﻱ ﻧﺎﺷﻲ ﺍﺯ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺷﺪﻥ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ، ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺗﺸﺨﻴﺼﻲ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﻲﺭﺍﻩ ﻫﺎﻱ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻣﻴﻜﺮﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﺴﻢﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ

ﺩﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻣﻴﻜﺮﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﺴﻢ ﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻨـﺪ ﺑـﻪ ﻃـﺮﻕ ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﻣﻨﺘﻘـﻞ ﮔﺮﺩ ﻧـﺪ ﻭ ﮔـﺎﻫﻲ ﻳـﻚ ﻣﻴﻜﺮﻭﺏ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﻮﺩ.

۱ـ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻤﺎﺱ (Contact) : ﺗﻤﺎﺱ، ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎﻱ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻲ ﺁﻳﺪ

· ﺗﻤﺎﺱ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺳﻄﻮﺡ ﺑﺪﻥ ﻭ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ ﻣﻴﻜﺮﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﺴﻢ ﻫﺎ ﺑﻴﻦ ﻣﻴﺰﺑﺎﻥ ﺣﺴﺎﺱ ﻭ ﻓﺮﺩ ﺩﭼﺎﺭ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻳﺎ ﻛﻠﻮﻧﻴﺰﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎ ﻣﻴﻜﺮﻭﺏ

عفونت‌ زخم‌ جراحی‌ عبارت‌ است‌ از عفونت‌ حاصل‌ از آلودگی‌ باکتریایی،‌ در حین‌ یا پس‌ از عمل‌ جراحی‌. عفونت‌های بعد از عمل جراحی ممکن است سبب مشکلات شدید، از جمله نقص در فرآیند ترمیم محل جراحی، سپسیس (عفونت خون)، آسیب عضوی و حتی مرگ شود.

ـ معمولا در عرض‌ 5 تا 10 روز پس‌ از جراحی،‌ علائم زیر شروع‌ می‌شوند، ولی‌ در برخی‌ موارد چند هفته‌ بعد آغاز می‌گردند:

عفونت‌ با باکتری‌ها شامل‌ استرپتوکوک‌ها، استافیلوکوک‌ها یا سایر میکروب‌ها ایجاد می شود. علی‌رغم‌ اعمال روش‌های‌ ضدعفونی‌کننده‌ جدید قبل‌ از عمل‌ جراحی‌ و مراقبت‌های‌ خوب‌ پس‌ از عمل‌، گاهی‌ عفونت‌ ایجاد می‌شود.

ـ رعایت نکات استریل (از بین بردن هر نوع باکتری یا سایر میکروارگانیسم‌ها، مثل ویروس‌ها یا انگل‌ها) در اطراف محل جراحی و وسایل عمل و نیز استفاده کارکنان اتاق عمل از لباس‌، کلاه و ماسک تمیز

ـ استفاده‌ از آنتی‌بیوتیک‌های‌ خاص‌ مثل‌ نئومایسین‌ پیش‌ از جراحی‌ در دستگاه‌ گوارش‌ برای‌ استریل‌ کردن‌ لوله‌ گوارشی‌

ـ در بسیاری از موارد، از محل آلوده کشت برداشته می‌شود تا مشخص ‌شود آیا باکتری مقاوم است (در این مواقع باکتری به درمان‌های آنتی‌بیوتیکی معمول پاسخ نمی‌دهد.)

ـ باز کردن مجدد برش جراحی برای خارج کردن چرک، آبسه (تجمع مایع عفونی)، یا هماتوم (تجمع خون و لخته خونی که می‌تواند عفونی شود.)

ـ اگر از جسم خارجی (مثل پروتز)‌ استفاده شده است و عفونت‌ جدی است، خارج کردن آن ها ممکن است برای رفع عفونت ضروری باشد.

ـ مراقبت‌های حمایتی، شامل مایعات، داروها برای کاهش تب و داروهای مسکن ، گاهی لازم است. اگر عفونت شدید است، ممکن است بیمار نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته یا حتی در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) جهت درمان بستری شود.

عفونت خون یا سپسیس (Sepsis) شرایطی است که بدن در حال مبارزه با یک عفونت شدید است که از طریق جریان خون منتشر شده است. در عفونت خون، لخته خون باعث کاهش جریان خون می گردد و در نتیجه مواد مغذی و اکسیژن، به خوبی به اندام های حیاتی نمی رسند. در برخی موارد شدید، یک و یا چند اندام از بین خواهند رفت.

در بدترین شرایط، عفونت خون موجب افت سریع فشار خون می شود که به نام " شوک عفونی" خوانده می شود. این شوک می تواند منجر به نارسایی ریه ها، کلیه ها، کبد و در نهایت مرگ شود.

عفونت خون در اثر واکنش سیستم دفاعی بدن در مقابل عوامل عفونی از قبیل باکتری، ویروس و یا قارچ نیز ایجاد می شود.

1ـ افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف می باشند. ضعیف شدن سیستم ایمنی می تواند در اثر بیماری ها (مانند دیابت و ایدز) و یا داروها (مانند شیمی درمانی و یا استروئیدها) باشد. استفاده از داروهای قوی در بیماران سرطانی و پیوند عضو موجب ضعیف شدن سیستم ایمنی می گردد.

2ـ نوزادان نیز از آنجایی که هنوز سیستم ایمنی بدنشان تکامل نیافته است، نیز جزو افراد در معرض خطر می باشند.

4ـ افراد بستری در بیمارستان نیز در معرض خطرند، زیرا تزریق وریدی، زخم های جراحی و یا زخم های بستر موجب عفونت خون می گردد.

بسیاری از میکروب ها باعث این عفونت می گردند. باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها می توانند موجب عفونت خون گردند.

عفونت ریه (پنومونی)، عفونت مثانه و کلیه (عفونت ادراری)، عفونت پوست (سلولیت)، عفونت شکم (مثل التهاب آپاندیس)، عفونت استخوان و عفونت مغزی (مثل مننژیت) می توانن در بدن پخش شوند و عفونت خون را به وجود آورند.

ـ افرادی که دارای عفونت هایی از قبیل: ذات الریه، مننژیت، سلولیت (عفونت پوست) و عفونت دستگاه ادراری هستند.

از آنجا که عفونت خون می تواند در هر منطقه ای از بدن رخ دهد، دارای علائم مختلفی می باشد. تنفس تند و تغییر در وضعیت روانی از قبیل کاهش سطح هوشیاری و گیجی ممکن است از اولین نشانه های عفونت خون باشد.

ـ اگر نوزاد شما کمتر از دو ماه سن دارد و دارای تب، بیحالی، کم شیر خوردن، تغییر رفتار و یا دارای بثورات پوستی غیرعادی شده است، به پزشک مراجعه کنید.

ـ مهمترین راه پیشگیری، جلوگیری از بروز هر گونه عفونت در بدن می باشد. اگر هم عفونت رخ دهد، باید سریعا هج کردن ریسک را کم می‌کند آن را درمان کرد تا وارد گردش خون نشود.

ـ عفونت های مرتبط با بیمارستان که منجر به عفونت خون می گردند، با رعایت بهداشت و شستن دست ها کاهش می یابند.

بطور معمول 5- 10% بیماران بستری دچار عفونت بیمارستانی می شوند. عفونت کسب شده بیمارستانی در امریکا سالانه بیش از 2 میلیون بیمار است و سبب حدود 88000 مرگ را می شود. عامل 45-40% عفونت بیمارستانی عفونت ادراری است حدود 80% بعلت سوند و حدود 20% بعلت دستکاری مجاری ادراری است.

حدود 20-15% بیماران آلودگی میکروب را از داخل مجرا کسب می کنند. عفونت در کیسه جمع آوری در 24-48 ساعت بعد تظاهر می کند.

در مثانه 100 میکروب در CC در 24-48 ساعت به 105 می رسد. راه اصلی ورود میکروب پری اورترال است (70-80% ) که منشاء میکروب پری آنال و .

ـ استفاده ازمواد ضد باکتری موضعی و ضد عفونی کیسه و استفاده از کاتتر حاوی بنرات نفره در پیشگیری مورد تائید همگان قرار نگرفت.

ـ مصرف آنتی بیوتیک به دلیل دیگر در بیماران در 4 روز اول سوند گذاری عفونت را کم، ولی افزایش ریسک میکروب مقاوم و قارچ می شود.

ـ کاتتر کاندومی برای مردان بدون انسداد مناسب است. البته اگر رعایت نشود ریسک عفونت برابر با کاتتر است.

ـ سوند گذاری متناوب برای جلوگیری از سوند گذاری طولانی و عفونت مفید است و بخصوص در جوانان با ضایعه نخاعی توصیه می شود. در ضمن سوند گذاری متناوب در مواردی که امکان ایجاد تروما هست نباید انجام شود.

ـ ایشیریا کولی ، باسیل گرم منفی بیمارستانی ( کلبسیدا پسودومونا، پروتئوس ) و انتروکوک می باشد. با توجه به اینکه استفاده یک قطعه از کاتتر برای کشت چون میکروب های بیوفیلم و کروت را نشان میدهند و ممکن است با کشت پاتو‍ژن واقعی متفاوت باشد. تکرار کشت ادرار جهت ارزیابی درمان توصیه می شود.

ـ وجود کاندیدا در ادرار که در دیابت و بیماران با کاتتر، بیماران دریافت انتی بیوتیک دیده می شود بیشتر مربوط به کولینیزاسیون قارچ است ولی امکان کاندیمی در حدود 10% موارد بیماران نقص ایمنی و تونرو پنی و بیماران ICU گزارش شده است . در مورد درمان کاندیدوری مورد بحث و اختلاف نظر است. بعضی شستشو مثانه با امفوتریسین B یا فلوکونازول خوراکی به مدت 3 تا 5 روز توصیه می کنند.

پنومونی بیمارستانی دومین عفونت بیمارستانی شایع بعد از عفونت ادراری در ایالات متحده آمریکاست.86% این پنومونی ها ناشی از ونتیلاتور می باشند . خطر پنومونی در افرادی که در بخش های ویژه متصل به ونتیلاتور و متعاقب آن اینتوبه می باشند بسیار بالا میرود.

پنومونی ناشی از ونتیلاتور(VAP) مدت اقامت در ICU را افزایش می دهد و هزینه های درمانی را نیز بسیار بالا می برد در نتیجه پیشگیری آن بیشتر اهمیت پیدا می کند . 2 عامل مهم در ایجاد VAP نقش دارند که عبارتند از تجمع باکتری های گرم منفی در راه هوایی فوقانی و آسپیراسیون این باکتری ها و انتقال آن به قسمت های تحتانی راه هوایی.

البته راه های دیگری نیز برای انتقال وجود دارد که مورد اهمیت است مثلا استفاده از ونتیلاتور مکانیکی که لازمه آن هم به کار بردن لوله تراشه می باشد که خود لوله تراشه عامل انتقال میکروارگانیسم ها به قسمت های پایین تر است

طی تحقیقی که Feldman وهمکاران پیرامون کلونیزاسیون باکتری ها روی لوله تراشه انجام دادند دریافتند که طی 12 ساعت بعد از گذاشتن لوله تراشه کلونی ها تشکیل شده و تا 96 ساعت به حداکثر خود رسیدند. راه های دیگری نیز جهت انتقال عوامل بیماری زا قابل ذکر است که رعایت هر کدام از آن ها نتیجه خوبی را جهت پیشگیری از VAP در بر دارد. مثلا ریختن نرمال سالین به داخل لوله تراشه هنگام ساکشن کردن٬ که این امر باعث انتقال باکتری ها به راه های هوایی تحتانی و افزایش خطر پنومونی می گردد. مسیر مقعدی- تنفسی یک روش دیگر انتقال است که از طریق دست آلوده پرسنل صورت می گیرد .

گذشته از اینها کمبود پرسنل کارشناس نیز اثر مستقیم روی افزایش میزان پنومونی بیمارستانی دارد مراقبت های انجام شده برای بیماران در بخش ICU فقط باید از طریق کارشناسان پرستاری صورت گیرد لذا مجریان بیمارستانی این امر را مورد توجه قرار دهند که نباید از افراد کمکی و فرعی در امر مراقبت استفاده کنند.

پذیرش در - ICU استفاده از لوله های غذایی یا - NGT استفاده از آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف- اختلال راه هوایی- کما- هیپوتنشن اسیدوز- لکوپنی و … می باشد . در سال1997 مرکز کنترل بیماری ها (CDC) برای کاهش VAP راه کار های ارائه کرده که شامل موارد زیر است.

آمنیوسنتز یک روش تشخیص در بارداری

آمنیوسنتز یک روش تشخیص در بارداری و پیش از تولد می‌باشد که طی آن پزشک توسط سوزن نازک و بلندی مقدار کمی از مایع آمنیوتیک را برای آزمایش یا درمان از رحم جمع‌آوری می‌کند. مایع آمنیوتیک مایعی است که جنین را احاطه کرده است و حاوی سلول‌های جنین و پروتئین‌های مختلف است و برای تعیین اینکه آیا نوزاد دارای ناهنجاری‌های ژنتیکی است یا خیر استفاده می‌شود. این نوع آمنیوسنتز معمولاً در سه ماهه دوم ، معمولاً بعد از هفته 15 انجام می‌شود. مقدار مایع خارج شده معمولاً بیش از 30 میلی لیتر(1 اونس) نیست. آمنیوسنتز می‌تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد سلامت نوزاد ارائه دهد. همچنین می‌توان از آن برای تعیین اینکه آیا ریه‌های نوزاد به اندازه کافی بالغ هستند که در خارج از رحم زنده بمانند، استفاده کرد. این نوع آمنیوسنتز در اواخر بارداری انجام می‌شود.خانم‌هایی که این تست را انجام می‌دهند بیشتر در معرض خطر بیماری‌های ژنتیکی و کروموزومی هستند و احتمال سقط جنین در اثر این تست وجود دارد.

بعد از جمع‌آوری مایع آمنییوتیک یک تکنسین آزمایشگاهی مایع را برای برخی اختلالات ژنتیکی، از جمله سندرم داون، اسپینا بیفیدا و فیبروز کیستیک آزمایش می‌کند. از آنجا که آمنیوسنتز یک خطر کوچک برای مادر و نوزاد آن‌ها ایجاد می‌کند ،آزمایش قبل از تولد به طور کلی برای زنانی که دارای خطر قابل توجهی برای بیماری‌های ژنتیکی هستند ارائه می‌شود، از جمله کسانی که:

• نتایج غیر طبیعی در سونوگرافی
• داشتن سابقه خانوادگی نقایص مادرزادی خاص
• قبلاً بارداری یا فرزند با نقص مادرزادی داشته‌اند
• داشتن نتیجه آزمایش ژنتیکی غیرطبیعی در حاملگی فعلی

آمنیوسنتز همه نقایص مادرزادی را تشخیص نمی‌دهد، اما اگر والدین دارای خطر ژنتیکی قابل توجهی باشند ، می‌توان از آن برای تشخیص شرایط زیر استفاده کرد:

• سندرم داون
• سلول داسی‌شکل
• سیستیک فیبروزیس
• دیستروفی عضلانی
• تی ساکس و بیماری‌های مشابه

آمنیوسنتز می‌تواند برخی از نقایص لوله عصبی (بیماری‌هایی که مغز و ستون فقرات به درستی رشد نمی کنند) مانند اسپینا بیفیدا و آنانسفالی را تشخیص دهد. از آنجا که اولتراسوند در زمان آمنیوسنتز انجام می‌شود ، ممکن است نقایص مادرزادی را که با آمنیوسنتز تشخیص داده نمی شوند (مانند لب شکری و شکاف کام ، پای چنبری یا نقایص قلبی) تشخیص دهد. با این حال ، برخی از نقایص مادرزادی وجود دارد که نه با آمنیوسنتز و نه با اولتراسوند تشخیص داده نمی‌شود. همچنین آمنیوسنتز دقیق‌ترین راه برای تعیین جنسیت نوزاد است. اگرچه آمنیوسنتز به ندرت در 3 ماهه سوم انجام می‌شود اما می‌تواند تعیین کند که آیا ریه‌های نوزاد به اندازه کافی بالغ شده یا خیر؟ و همچنین مایع آمنیوتیک را برای عفونت ارزیابی می‌کند.

چه زمانی آمنیوسنتز انجام می شود؟

این روش معمولاً یک بار بین هفته‌های 15 تا 18 بارداری انجام می‌شود.

آمنیوسنتز چقدر دقیق است؟

دقت آمنیوسنتز حدود 99.4 درصد است. گاهی اوقات آمنیوسنتز ممکن است به دلیل مشکلات فنی مانند عدم توانایی در جمع‌آوری مقدار کافی مایع آمنیوتیک یا عدم رشد سلول‌های جمع‌آوری شده در هنگام کشت ناموفق باشد.

آیا آمنیوسنتز عوارضی دارد؟

احتمال کمی وجود دارد که آمنیوسنتز باعث سقط جنین شود (کمتر از 1٪ یا تقریباً 1 در 1000 تا 1 در 43000). صدمه به نوزاد یا مادر ، عفونت و زایمان زودرس از دیگر عوارض احتمالی است که می‌تواند اتفاق بیفتد اما بسیار نادر است. این خطرات در زنانی که دوقلو حمل می‌کنند بیشتر است.

آمنیوسنتز می‌تواند باعث انتقال عفونت‌هایی مانند هپاتیت C یا HIV به نوزاد متولد نشده شود. در موارد نادر ، این آزمایش ممکن است باعث ورود برخی از سلول‌های خونی نوزاد به جریان خون شما شود.نوعی پروتئین به نام عامل Rh وجود دارد. اگر این پروتئین را دارید ، خون شما Rh مثبت است و اگر این پروتئین را ندارید خون شما Rh منفی است. این امکان وجود دارد که شما و نوزادتان طبقه‌بندی Rh متفاوتی داشته باشید. اگر چنین باشد و خون شما با خون نوزاد شما مخلوط شود ، بدن شما ممکن است طوری واکنش نشان دهد که گویی به خون نوزاد شما حساسیت دارد. اگر این اتفاق بیفتد ، پزشک به شما دارویی به نام RhoGAM می دهد. این دارو از ساخت آنتی‌بادی‌هایی که به سلول‌های خونی نوزاد شما حمله می‌کند، جلوگیری می‌کند.

مزایای آمنیوسنتز:

به طور خلاصه می‌توان گفت که آمنیوسنتز یک پروسه کم ‌خطر است که اطلاعات مفیدی را در ارتباط با بسیاری از مشکلات کروموزومی و ناهنجاری‌های احتمالی جنین در اختیار پزشک و والدین جنین قرار می‌دهد.

آیا انجام آمنیوسنتز را می‌توانم انتخاب کنم؟

قبل از انجام، مشاوره ژنتیک دریافت خواهید کرد و بعد از اینکه خطرات و مزایای آمنیوسنتز به طور کامل برای شما توضیح داده شد ، می‌توانید تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید این عمل را انجام دهید یا خیر.

در طول آمنیوسنتز چه اتفاقی می افتد؟

آمنیوسنتز حدود 20 تا 30 دقیقه طول می‌کشد. نمونه‌برداری حداکثر چند دقیقه و به صورت میانگین کمتر از 30 ثانیه زمان می‌برد. برای انجام تست آمنیوسنتز، مادر روی تخت به پشت دراز می‌کشد. برای کاهش خطر عفونت، شکم مادر با الکل و مواد ضدعفونی‌کننده تمیز می‌شود. در مرحله بعد سطح شکم به ژل سونوگرافی آغشته می‌شود. پزشک به کمک دستگاه سونوگرافی محل جنین، کیسه آب و همچنین محل قرارگیری سوزن برای انجام نمونه‌برداری را تعیین می‌کند. همچنین تا انتهای آزمایش، پزشک به کمک سونوگرافی جنین را زیر نظر دارد تا بتواند نمونه‌گیری صحیح و بدون آسیب را انجام دهد. سپس پزشک یک سوزن بلند و بسیار نازک را از دیواره شکم وارد کیسه آب می‌کند و به کمک سرنگ، حدود 20 تا 30 میلی‌متر از مایع آمنیوتیک را خارج می‌کند و برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی ارسال می‌شود. این آزمایش می‌تواند با تزریق بی‌حسی نیز انجام شود ولی در بیشتر اوقات، درد بی‌حسی به ‌مراتب بیشتر از درد آمنیوسنتز است. ممکن است در حین انجام تست مقداری انقباض، فشار و سوزش احساس شود که درد آن همانند درد قاعدگی و یا حتی کمتر از آن است. تست آمنیوسنتز بیشتر از آن‌که دردناک باشد، آزاردهنده تلقی می‌شود. در پایان محل خروج سوزن، پانسمان انجام می‌شود. علائم حیاتی مادر و جنین نیز پس از انجام آمنیوسنتز توسط پزشک کنترل می‌شود. پس از چند روز سوراخ ریز ایجاد شده در کیسه آب، توسط ترشحات جنین بسته می‌شود. همچنین مایع آمنیوتیک از دست رفته در آزمایش، جایگزین می‌شود.

در حین وارد کردن سوزن و کشیدن مایع آمنیوتیک شما در حالت خوابیده خواهید بود. ممکن است به هنگام وارد شدن سوزن در پوست کمی احساس سوزش کنید و وقتی سوزن وارد رحم می شود کمی احساس گرفتگی و درد داشته باشید.

اگر دوقلو حمل می‌کنید باید بدانید که هر نوزاد کیسه آمنیوتیک مخصوص خود را دارد و پزشک دو نمونه از شما می‌گیرد. آمنیوسنتز با دوقلوها کمی پیچیده تر است بنابراین اطمینان حاصل کنید که پزشک یا تکنسین شما تجربه انجام آمنیوسنتز با چندقلوها را دارد.

خطر آمنیوسنتز برای مادر و جنین چقدر است؟

احتمالش برای مادر خیلی کم است و در حد صفر می‌باشد چون پروسه با هدایت و نظارت از طریق سونوگرافی انجام می‌شود اما برای جنین فقط نیم تا یک درصد می تواند خطر داشته باشد.

نکات مهم قبل از انجام آمنیوسنتز:

• پرهیز از مصرف داروهایی مانند هپارین، آسپرین و وارفارین یک هفته قبل از نمونه برداری
• داشتن همراه در روز انجام نمونه گیری
• کسب رضایت از فرد و همسرش برای انجام آزمایش
• بعد از صرف صبحانه و با مثانه پر برای انجام آزمایش مراجعه شود.
• مشخص بودن گروه خونی خانم باردار. در صورتی که مادرRh منفی باشد باید آمپول روگام تزریق گردد.
• در صورت حساسیت به ماده بی حسی و سایر داروها حتما به پزشک اطلاع داده شود.

آیا بعد از آمنیوسنتز می توان فعالیتهای عادی را از سر گرفت؟

پس از انجام آمنیوسنتز ، بهتر است به خانه بروید و استراحت کنید. ممکن است پس از آمنیوسنتز دچار گرفتگی یا ناراحتی خفیف لگن شوید همچنین از انجام ورزش و فعالیت‌های سنگین و رابطه جنسی بپرهیزید و از برداشتن چیزی به اندازه 10 کیلوگرم(از جمله کودکان) جدا خودداری کنید.برای تسکین ناراحتی ممکن است هر 4 ساعت دو عدد استامینوفنزمصرف کنید. روز بعد از عمل ، می‌توانید تمام فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرید مگر اینکه پزشک دستور دیگری داده باشد.

آیا کیسه آمنیوتیک بعد از آمنیوسنتز بهبود می یابد؟

غشاء پس از آمنیوسنتز خود به خود ترمیم شده و بهبود می‌یابد.

چه زمانی باید بعد از آمنیوسنتز با پزشک خود تماس بگیرم؟

در صورت بروز تب یا خونریزی ، ترشحات واژن یا درد شکم شدیدتر از گرفتگی‌ها ، با پزشک خود تماس بگیرید.

چه زمانی نتایج آمنیوسنتز را دریافت می‌کنم؟

نتایج آزمایش در دو مرحله آماده می‌شود. در مرحله اول که بین 3 تا 5 روز زمان می‌برد نتیجه اختلالات کروموزومی سندرم داون، تریزومی 13 و 18 مشخص می‌گردد. در مرحله بعدی که در حدود 3 تا 4 هفته طول می‌کشد، کل کروموزوم‌ها ازلحاظ تعداد، شکستگی، حذف و جابه‌جایی مشخص می‌شود. اگر تا 3 هفته نتایج را دریافت نکرده‌اید ، با پزشک خود تماس بگیرید.

اگر درآزمایش مشکلی وجود داشته باشد می‌توانید با یک مشاور ملاقات کنید تا در مورد آن مشکل صحبت کنید. پزشکان گاهی اوقات می‌توانند نقایص مادرزادی خاصی مانند اسپینا بیفیدا را در حالی که نوزاد شما هنوز در رحم مادر است درمان کنند. اطلاع از یک مسئله همچنین با افزایش نظارت در دوران بارداری و کمک به شما و پزشک برای آماده سازی می‌تواند کمک کند.

برای آمنیوسنتز به چه شخصی و کجا مراجعه شود؟

آمنیوسنتز یک پروسه تهاجمی تلقی می‌گردد که حتما بایستی توسط فلوشیپ پریناتولوژی (یعنی متخصص زنان و زایمانی که فوق تخصص طب مادر و جنین و حاملگی‌های پر خطر را دارد) صورت بگیرد. این پروسه باید حتما در مراکز بهداشتی مجهز و بیمارستان ها صورت بگیرد.

آیا آمنیوسنتز می تواند باعث اوتیسم شود؟

ASD با افزایش سطح تستوسترون جنین در مایع آمنیوتیک در طول آمنیوسنتز معمول ارتباط داشت. مطالعه‌ای روی 192 دوقلو گزارش داد که عوامل محیطی 55 درصد از خطر ابتلا به ASD را در مقایسه با عوامل ژنتیکی 37 درصد گزارش می‌دهند. 11 زن زیر 35 سال حدود 70 درصد از نوزادان مبتلا به سندرم داون را به دنیا می‌آورند.

آمنیوسنتز برای تریزومی 21 چقدر دقیق است؟

اگر همه زنان باردار 35 سال یا بیشتر اقدام به انجام آمنیوسنتز کنند ، حدود 30 درصد از حاملگی‌های تریزومی 21 تشخیص داده می‌شود.

آزمایش آمنیوسنتز چقدر قابل اعتماد است؟

آمنیوسنتز می تواند بسیار دقیق باشد - نزدیک به 100. اما فقط برخی از اختلالات را می‌توان تشخیص داد. میزان سقط جنین با این آزمایش بین 1 در 300 و 1 در 500 است. همچنین خطر کمی از عفونت رحم دارد ، که همچنین می‌تواند باعث سقط جنین ، نشت مایع آمنیوتیک و آسیب به جنین شود.

نتایج آزمایش به چه معناست؟

اگر نتایج آمنیوسنتز شما طبیعی باشد ، به احتمال زیاد نوزاد شما دارای ناهنجاری‌های ژنتیکی یا کروموزومی نیست. نتایج غیر‌طبیعی ممکن است به این معنی باشد که یک مشکل ژنتیکی یا ناهنجاری کروموزومی وجود دارد. اما ممکن است قطعی نباشد. برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توان آزمایش‌های تشخیصی بیشتری انجام داد.

هزینه آزمایش:

مخارج این آزمایش بستگی به نوع بیمه شما و بیمارستان یا درمانگاه یا آزمایشگاهی دارد که به آن مراجعه می‌کنید. به دلیل تغییرات قیمتی برای اطلاعات بیشتر با آزمایشگاه تماس بگیرید.

بیماری قلب و عروقی و دیابت

هر ساله هشدار های بیشتری در مورد تاثیر دیابت بر بیماری قلبی توسط سازمان های بهداشت در دنیا داده می شود. اما واقعا قند خون چگونه بر بیماری های قلبی و عروقی تاثیر می گذارد؟ بیماران دیابتی چقدر در معرض مشکلات قلبی هستند؟ در این مقاله سعی کردیم علاوه بر پاسخ به این سوالات، مراقبت های لازم برای بیماران دیابتی را در مقابله با بیماری های قلبی ارائه کنیم.

بیماری قلب و عروقی و دیابت

آمار و ارقامی که در ادامه مقاله می خوانید به خوبی نشان می دهند که ارتباط مستقیم و مهمی بین بیماری قلب و عروق (CVD) و دیابت وجود دارد .

• حداقل ۶۸ درصد از افراد ۶۵ ساله یا بزرگتر که مشکل دیابت دارند در اثر نوعی بیماری قلبی جان خود را از دست می دهند؛ ۱۶ درصد هم در اثر سکته از دنیا می روند .
• افراد بزرگسالی که با دیابت دست و پنجه نرم می کنند به نسبت افراد عادی، دو تا چهار برابر بیشتر در خطر مرگ در اثر بیماری قلبی هستند .
• اتحادیه قلب ایالات متحده آمریکا بیماری دیابت را به عنوان یکی از هفت ریسک های هفتگانه برای بیماری قلب و عروقی در نظر گرفته است .

بیماری قلبی رایج همراه با دیابت چیست؟

بیماری قلبی شامل مشکلات متعددی می شود که قلب افراد را تحت تاثیر خود قرار می دهند. بیماری قلب و عروقی نیز شبیه به بیماری قلبی است اما شامل تمامی انواع بیماری قلبی، سکته و بیماری رگ های خونی می شود.

رایج ترین نوع بیماری قلبی نیز بیماری عروق کرونر به حساب می آید که گردش خون به سمت قلب را تحت تاثیر قرار می دهد.

بیماری عروق کرونری در اثر تجمیع پلاک در دیواره شریان های خونی و رگ های حاوی خون و اکسیژن به سمت قلب به وجود می آید. پلاک از انباشته های کلسترول تشکیل می شود و با تجمیع آن در داخل شریان های خونی، گردش خون کاهش می یابد. به این پروسه تصلب شریان یا سخت شدن شریان های خونی می گویند.

کاهش جریان خون به سمت قلب منجر به بروز حمله قلبی می شود. کاهش جریان خون و اکسیژن به مغز نیز احتمال سکته را در فرد بالا می برد.

سخت شدن شریان های خونی ممکن است در دیگر نواحی بدن نیز رخ دهد؛ به سخت شدن شریان ها در ناحیه پا بیماری شریانی محیطی می گویند. بیماری شریانی محیطی یا همان PAD معمولا اولین نشانه افراد دیابتی است که بیماری قلب و عروقی دارند.

تاثیر دیابت بر بیماری های قلبی از زبان دکتر نادر افشاری

چرا افراد دیابتی در خطر بیماری قلب و عروق قرار دارند؟

بیماری دیابت قابل کنترل و درمان شدن است، اما حتی اگر سطح گلوکز در بدن تحت کنترل باشد، باز هم دیابت می تواند ریسک بروز بیماری قلبی و سکته را افزایش دهد .

دلیل این موضوع نیز آن است که افرادی که با دیابت دست و پنجه نرم می کنند، به خصوص دیابت نوع ۲، ممکن است مشکلات لیست زیر را داشته باشند که هر کدام از این موارد ریسک بروز بیماری قلب و عروقی را افزایش می دهد :

فشار خون بالا (هایپرتنشن)

فشار خون بالا همیشه به عنوان یکی از فاکتور های ریسکی اصلی برای بیماری های قلب و عروق شناخته می شود . تحقیقات نشان داده اند که ارتباط مثبت و خاصی بین فشار خون بالا و مقاومت به انسولین وجود دارد .

وقتی بیماران هم دیابت داشته باشند و فشار خون آن ها نیز بالا باشد ( که این موضوع بسیار رایج است ) ریسک بروز بیماری های قلب و عروق در آن ها دو برابر می شود .

کلسترول غیر عادی و تری گلیسیرید بالا

بیماران دیابتی معمولا سطح کلسترول ناسالمی دارند که از جمله آن می توان به کلسترول ال دی ال بالا ( کلسترول بد ) ، سطح پایین کلسترول اچ دی ال ( کلسترول خوب ) و تری گلیسیرید بالا اشاره کرد .

این ترکیب سه گانه از سطح چربی معمولا در افرادی با بیماری قلب عروق کرونر زودرس اتفاق می افتد . همچنین این وضعیت می تواند نشانه وجود دیس لیپیدمی آتروژنیک در فرد باشد که با مقاومت به انسولین ارتباط دارد . سطح ناسالم کلسترول با دیس لیپیدمی دیابتی در بیماران دیابت نیز مرتبط است .

تاثیر چاقی بر دیابت

چاقی به عنوان یکی از فاکتور های ریسکی برای بیماری قلب و عروق شناخته می شود و ارتباط مستقیمی با مقاومت به انسولین دارد . کاهش وزن می تواند به بهبود ریسک بروز بیماری قلب و عروق کمک کند، غلظت انسولین را کاهش داده و میزان حساسیت انسولین را بیشتر کند .

چاقی - دیابت - فشارخون چاقی و مقاومت به انسولین با دیگر فاکتور های ریسکی نظیر فشار خون بالا نیز در ارتباط هستند. این زنجیره ریسک تمامی بیماری های قلبی را افزایش می دهند.

عدم تحرک و فعالیت بدنی

عدم فعالیت و تحرک بدنی یکی از فاکتور های ریسکی مهم برای مقاومت به انسولین و بیماری قلب و عروق در افراد است . تمرین و ورزش و کاهش وزن می تواند از دیابت نوع ۲ جلوگیری کرده و یا آن را به تاخیر بیاندازد، فشار خون را کاهش داده و ریسک بروز حمله قلبی و سکته را کم کند .

انواع مختلف فعالیت های بدنی معمولی یا سنگین نظیر تمرینات هوازی، ورزش، کار خانه، باغبانی و تحرک بدنی مرتبط با کار می توانند در این زمینه مفید باشند . برای داشتن سلامت کلی قلب و عروق، اتحادیه قلب آمریکا پیشنهاد زیر را ارائه کرده است :

ورزش برای بیماران دیابتی حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی معمولی تا سنگین یا ۷۵ دقیقه تمرین هوازی سنگین در طول هفته (یا ترکیبی مشابه از فعالیت های معمولی تا سنگین بدنی)، به علاوه تمرینات سنگین تقویت عضلات حداقل دو روز در هفته برای مزایای بیشتر مربوط به سلامت بدن.

قند خون خارج از کنترل ( خیلی بالا ) یا خارج از محدوده مناسب

بیماری دیابت می تواند قند خون را به سطح خطرناکی برساند . در چنین شرایطی جهت مدیریت قند خون باید دارو مصرف شود .

استعمال دخانیات

سیگار کشیدن افراد را در ریسک بالاتری از بیماری قلبی و سکته قرار می دهد و این موضوع به دیابتی بودن فرد بستگی ندارد . افرادی که مقاومت به انسولین یا دیابت دارند و در هج کردن ریسک را کم می‌کند کنار آن فاکتور های ریسکی دیگر نیز در آن ها وجود دارد، در خطر ریسک بالاتری از بیماری قلبی و سکته قرار دارند .

با این حال با مدیریت کردن فاکتور های ریسکی، بیماران دیابتی ممکن است بتوانند از بروز بیماری های قلب و رگ های خونی جلوگیری کرده یا حداقل سرعت پیشرفت آن را کم کنند . پزشک معالج شما به شکل دوره ای آزمایشاتی را انجام می دهد تا وضعیت فاکتور های ریسکی مرتبط با بیماری قلب و عروق بررسی شود .

روش های کاهش ریسک تاثیر دیابت بر بیماری قلبی

خبر خوب اینجاست که افرادی دیابتی می توانند ریسک بروز بیماری قلبی و سکته را با توجه کردن به فاکتور های ریسکی مهم کمتر کنند . همکاری کردن با تیم درمانی یا پزشک برای رسیدن به هدف های مورد نظر، یکی از موارد کلیدی در مدیریت دیابت به شمار می رود .

رسیدن به یک وزن سالم و باقی ماندن در آن به کمک ورزش منظم و رژیم غذایی سالم یک نکته مهم است . اما اکثر افراد دیابتی باید از داروهای خاصی در کنار این موارد استفاده کنند تا به هدف خود برسند .

روش ABCDEs برای کنترل دیابت

در قانون ABCDEs 8 فاکتور مهم برای کنترل تاثیر دیابت بر زندگی فرد و پیشگیری از بیماری های قلبی به او آموزش داده می شود.

• حرف A مربوط به A1C است. اکثر افراد باید سعی کنند خود را به A1C هفت درصدی یا کمتر برسانند و این کار با مدیریت سطح قند خون انجام می شود. A1C یک آزمایش خون است که میزان قند خون میانگین فرد در ۱۲۰ روز گذشته را مشخص می کند.
• حرف B Blood Pressure مربوط به فشار خون است. فشار خون شما باید کمتر از ۱۳۰ روی ۸۰ میلی متر جیوه باشد.
• حرف C Cholesterol مربوط به کلسترول است. کلسترول بد یا همان LDL باید کمتر از ۲.۰ باشد.
• حرف D Drugs مربوط به داروهای محافظ قلب افراد است. از پزشک خود در مورد داروهایی که می توانند از شما در برابر حمله قلبی و سکته محافظت کنند سوال کنید. از جمله این موارد می توان به قرص های فشار خون (محدود کننده های ACE یا ARB)، قرص های کاهش سطح کلسترول (استاتین ها)، آسپیرین، کلوپیدوگرل و غیره اشاره کرد.
• حرف E Exercise مربوط به ورزش و رژیم غذایی است. داشتن فعالیت بدنی منظم و رژیم غذایی سالم به شما در رسیدن به وزن ایده آل و باقی ماندن در همان وزن کمک می کنند.
• حرف S Screening مربوط به غربالگری است. از پزشک خود در مورد آزمایش های مربوط به قلب، پا، کلیه ها و چشم بپرسید.
• حرف S Smoking مربوط به ترک کردن سیگار و انواع دیگر دخانیات است. این موارد را کنار بگذارید و یا برای ترک آن ها از مراکز خاص کمک بگیرید.
• حرف S Self-management برای مدیریت استرس و محدودیت های خود است. برای خودتان هدف های خاصی را تعریف کنید تا در بازه زمانی خاص به آن ها برسید. به این صورت می توان با دیابت به خوبی زندگی کرد.

در زمینه اهداف خود حتما با تیم درمانی مورد نظر مشورت کنید . حواستان به این موضوع باشد که اهداف مربوط به تست A1C برای بانوان باردار، کهنسالان و کودکان ۱۲ ساله یا کمتر متفاوت هستند .

آزمایش عملکرد کلیه؛ راهنمای خواندن برگه آزمایش و تحلیل نتیجه آن

شما دو کلیه در دو طرف ستون فقرات خود دارید که تقریبا به اندازه مشت انسان است. آن‌ها در پشت قفسه‌ سینه شما قرار گرفته‌ اند. کلیه ها نقش حیاتی در حفظ سلامت فرد ایفا می‌ کنند. یکی از مهم‌ ترین کارهای کلیه، فیلتر کردن مواد زائد موجود در خون و بیرون کردن آن‌ ها از بدن به عنوان ادرار است. کلیه ها همچنین به کنترل سطح آب و مواد معدنی ضروری مختلف در بدن کمک می‌ کنند. علاوه بر این، کلیه ها نقش حیاتی و بسیار مهمی در فرایند تولید مواد زیر در بدن دارند:

• ویتامین D
• گلبول‌های قرمز خون
• هورمون هایی که فشار خون را تنظیم می‌ کنند

اگر کلیه‌ ها به درستی کار نکند، مواد زائد می‌ توانند در خون و مایعات بدن جمع شوند و به سطوح خطرناکی برسند که باعث آسیب به بدن یا حتی ایجاد شرایطی شود که حیات فرد را تهدید می کنند. شرایط و بیماری‌ های مختلفی می‌ تواند منجر به آسیب به کلیه‌ ها شوند. شایع‌ ترین علت بیماری‌ های کلیوی دیابت و فشار خون هستند.

مشاوره با متخصصان
نفرولوژی دکترِتو

چگونه بفهمیم کلیه بد کار می‌کند؟

بیماری کلیوی اولیه، معمولا علایم یا نشانه‌ خاصی ندارند. و در بسیاری از موارد تا زمان وخیم شدن وضعیت کلیه، علائمی در فرد مشاهده نمی شود. تست تنها راه کشف بیماری های کلیوی، انجام آزمایش های عملکرد کلیه است. اگر شما ریسک فاکتور خاصی مانند سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری های کلیوی، دیابت، فشار خون بالا، بیماری های قلبی داشته باشید، مهم است که در انجام تست های روتین بررسی عملکرد کلیه دقت بیشتری داشته باشید. برای تشخیص، دستور انجام آزمایش و بررسی نتیجه ی آزمایش عملکرد کلیه، به متخصص کلیه، مجاری ادراری و تناسلی یا اورولوژیست مراجعه کنید.

آزمایش بررسی عملکرد کلیه به عنوان یک آزمایش تشخیصی؛ از مهم ترین آزمایش هاست که باید در زمان مناسب انجام شود. در مقاله “لیست آزمایش های لازم برای چکاپ کامل بدن“ می توانید راهنمایی کامل از چکاپ های لازم برای سلامت را مطالعه کنید.

برای تشخیص، دستور انجام آزمایش و بررسی نتیجه ی آزمایش عملکرد کلیه، به متخصص کلیه و مجاری ادراری یا اورلوژیست مراجعه کنید.

کلیه

آزمایش های عملکرد کلیه چه چیزهایی را بررسی می کند؟

پنل کلیه، پنل رنال یا تست های بررسی عملکرد کلیه، گروهی از آزمایش‌ هایی است که برای ارزیابی عملکرد کلیه انجام می شوند. این آزمایش‌ ها سطوح مواد مختلف از جمله مواد معدنی مختلف، الکترولیت، پروتئین‌ها و گلوکز (قند) را در خون، برای تعیین سلامت فعلی کلیه‌ ها اندازه‌ گیری می‌ کنند. تست های پنل کلیه تست های ساده ای هستند که نمونه ای از خون یا ادرار را برای اطمینان از عملکرد صحیح کلیه، بررسی می کنند.

تست هایی که در قالب پنل کلیه قرار می گیرند، ممکن است از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر کمی متفاوت باشند. این آزمایشات سطوح مواد مختلف از جمله مواد معدنی (فسفر، کلسیم)، مواد دفعی کلیه (اوره،‌ کراتینین)، الکترولیت ها (سدیم،‌ پتاسیم، کلرید، بی کربنات)، پروتئین (آلبومین) و گلوکز (قند) را در خون اندازه گیری می کند تا سلامت فعلی کلیه ها تعیین شود.

بررسی ادرار ۲۴ ساعته ، آنالیز ادرار،‌ کشت ادرار، بررسی میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR) نیز یکی دیگر از قسمت های بررسی عملکرد کلیه است.

نکته ی مهم:

در صورت وجود نتایج غیرطبیعی در آزمایشات اولیه ممکن است آزمایشات اضافی مانند تصویربرداری از کلیه یا بیوپسی کلیه نیز انجام شود.

در آزمایش عملکرد کلیه، سطوح مواد معدنی (فسفر، کلسیم)، مواد دفعی کلیه (اوره،‌ کراتینین)، الکترولیت ها (سدیم،‌ پتاسیم، کلرید، بی کربنات)، پروتئین (آلبومین) و گلوکز (قند) در خون و با آنالیز ادرار،‌ کشت ادرار، بررسی میزان فیلتراسیون گلومرولی (GFR)؛ عملکرد کلیه بررسی می شود.

چه کسی باید آزمایش عملکرد کلیه بدهد؟

عواملی مانند فشار خون بالا، دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی، چاقی، کلسترول بالا، یا سابقه خانوادگی بیماری کلیوی، احتمال اختلال کلیه را در فرد افزایش می دهد. اگر فردی این عوامل خطر یا همان ریسک فاکتورهای را داشته باشد، پزشک آزمایش های بررسی عملکرد کلیه را برای او درخواست می دهد.

همچنین اگر فردی علائم و نشانه های بیماری ها و اختلالات کلیه را داشته باشد، آزمایش عملکرد کلیه برای او درخواست می شود. در بسیاری موارد بیماری های کلیه علائم و نشانه های خاصی ندارد و زمانی فرد دچار علائم می شود که کلیه در خطر جدی است. بسیار از موارد بیماری های کلیه در یک آزمایش روتین چکاپ خون و ادرار مشخص می شوند.

4-میزان امید به زندگی کمتر از 10 5-هیپوگلیسمی [ قند پایین 70]ناآگاهانه ویا شدید 6 -عدم تطابق بیمار با برنامه درمانی

1 - واکسن انفلوانزا برای تمام دیابتی های 6 ماه به بالا سالیانه 2- واکسن پنوموکوک الف-برای بچه های کوچکتر از2سال pcv13 ب- برای سنین 2تا64 سال ppsv23 ج- برای سنین 65 ونالاتر واکسنppsv23 حتی اگر قبلا واکسن زده باشد دوباره بزند 3- واکسن هپاتیتB و< 2-3>سری دوز برای سنین18تا59 که واکسن نزده اند و برای سنین 60 وبالاتر 3 سری دوز که واکسن نزده اند

8-در دیابتیک ها درچه مواردی از اسپرین استفاده می کنیم؟

1- کسانی که سابقه بیماری قلبی عروقی دارند . در موردسندروم کروناری حاد مثل سکته قلبی اخیر اسپرین و کلوپیدروگرل تا یکسان حتی بعد از ان زمان مصرف شود.[پیشگیری ثانویه]

2- کسانی که ریسک بیماری قلبی عروقی افزایش یابد ممکن است بعد از توضیح منفعت هج کردن ریسک را کم می‌کند اسپرین در مقابل افزایش ریسک خونریزی به بیمار تجویز شود.[پیشگیری اولیه]

9 -در دیابتیکها چه کسانی باید از قرص پایین اورنده چربی یعنی استاتین ها [مثل اتروواستاتین]استفاده می کنند؟

1- در افراد زیر 40 سال اگر بیماری تصلب شراین قلبی عروقی داشته باشد قرص چربی با دوز بالا استفاده می شود [ اگر بیماری قلبی ریوی نداشته باشد داروی لازم ندارد ]

2- در افراد بالای40 سال اگر بیماری تصلب شراین قلبی عروقی داشته باشد قرص چربی با دوز بالا استفاده می شود [ اگر نداشته باشد قرص چربی با دوز متوسط تجویز شود]

10-در دیابتیک ها چه موقع تستهای قلبی تهاجمی وپیشرفته انجام می دهیم؟

1- علائم ونشانه های قلبی تیپیک و غیر تیپیک 2-نوار قلب غیر ظبیعی در حالت استراحت [ اگر این دو علامت را نداشته باشید لازم نیست بررسی های قلبی دیگر انجام دهید]

11- اگر یکی از دوعلائم را داشته باشم چه تست قلبی باید انجام بدهم؟

1-تست ورزش قلب Exercise EKG با یا بدون اکوکاردیوگرافی در شروع تست 2-در دیابتیک بالای40 سال اندازه گیری کلسیم شریان کروناری برای بررسی ریسک قلبی عروقی قابل توجیح است.

12- می گویند تست ورزش قلبیخطرناک است. در چه مواردی اینطور است ؟ اگر برای کسی مضر باشد چه تستی را می توان جایگزین کرد؟

در دو گروه افراد میتواند خطرناک باشد 1-کسانی که در نوار قلب نشانه غیر نرمال یعنی ممانعت کننده تست ورزش دارد مثل بلوک قلبی شاخه چپ و ST غیر طبیعی 2-کسانی که نمی توانند ورزش یا تمرین کنند. در این موارد تست جایگزین 1-فارماکولوژیک استرس اکوکاردیوگرافی 2- نوکلیر ایمجینگ می باشد

13-در بیمار دیابتی ریسک فاکتور های قلبی عروقی چه چیزهایی هستند و 10 سال ASCVD ریسک چطور محاسبه می شود؟

ریسک فاکتورها 1-چاقی یا وزن اضافی 2-فشارخون3-دیس لپیدمی چربی خون بالا4-سیگار5-تاریخچه فامیلی بیماری کرونری قلب [سکته قلبی]6-بیماری مزمن کلیه 7-وجود البومین یا پروتئین در ادرار محاسبه 10سال ASCVD در سایت که ذکر می کنم یک سری ایتم هارا پرمیکنیم.

14-در دیابتی ها فشار خون مطلوب چقدر باید باشد؟

1-در کسانی که ریسک فاکتور قلبی عروقی بالا دارند یا 10 سالASCVD بالای 15 درصد فشار خون کمتر از 130/80 مطلوب است. 2- در کسانی که این ریسک را ندارند زیر140/90 مطلوب است . 3-در خانمهای دیابتیک حامله 120-80/ 160-120 مطلوب است.

15 اقدامات درمانی در فشار خون از جه زمانی شروع می شود و این اقدامات درمانی چه هستند؟

1- درمورد فشار خون بالای 120/80 الف-کاهش وزن در افراد چاق یا اضافه وزن ب-تغذیه شامل غذا کم نمک وکم سدیم - افزایش پتاسیم در میوه جات-کاهش مصرف الکل متوسط ح- افزایش فعالیت فیزیکی 2-درمورد فشار خون بالی140/90 اقدامات قبلی + درمان دارویی 3- درمورد فشار خون بالای 160/100 اقدامات قبلی + دو دارویی یا یک قرص دو دارویی [ موقعی که داروی فشار خون مصرف کند باید تست کراتینین وپتاسیم خون حداقل سالانه چک شود] [یکی از داروها بهتر است هنگام شب استفاده شود.] 4- فشار خون مقاوم :اگر سه نوع داروی فشار خون که یکی از انها دیورتیک بایدباشد به فشار خون مطلوب نرسیم داروی انتاگونیست گیرنده مینرالوکورتیکویید باید بدهیم. [داروی بتا بلوکر در کسانی MI یا انژین قلبی یا نارسایی قلبی لازم است]

16 در خانمهای حامله دیابتی دارای فشار خون بالااز چه دارویی نمی توان بکار برد و چه داروهایی موثر و ایمن است؟

1- متیل دوپا.لابتالول دیلتیازم کلونیدین پرازوسین و نیفیدیپین طولانی اثر و در موارد مدیریت فشار خون حاد هیدرالازین موثر وسالم است. دیورتیک ها توصیه نمی شود مگر درمراحل اخر حاملگی در صورت نیاز به کنترل حجم اب بدن. 2- داروهای فشار خون که در حاملگی دیابتی ممنوع است الف-ACEi مثل انالاپریل وکاپتوپریل ب-ARBs مثل لوسارتان و والسارتان ج-اسپرینولاکتون

17-ریسک ابتلا به زخم ویا قطع پای دیابتی در چه اشخاصی بیشتر است؟

1- کنترل بد قندخون 2-نوروپاتی محیطی [LOPS] این تشخیص با تست منوفیلامنت مثبت بعلاوه حداقل یکی از فاکتور های زیر الف-pinprick ب-حس حرارت ج-حس ویبراسیون128 هرتز د- رفلکس ارنج مثبت می شود 3-سیگار 4-تغییر شکل پا 5-کالوس وکورپ ولمس نبض پشت پا مشخص می شود 7- سابقه زخم قبلی پا 8-قطع قسمتی یا تمام پا 9-نداشتن دید خوب 10- بیماری مزمن کلیه مخصوصا فرد دیالیز

18-در چه مواردی بیمار کلیوی مزمن دیابتی را به به نفرولوژیست ارجاع می کنیم؟

1- موقعی که علت مشخص نیست 2-بیماری کلیوی پشرفته [eGFR

باور های رایج نادرست درباره دیابت

ابتلابه دیابت،فردی که ازهرنوع دیابت رنج می برد،سطح بالایی ازقندخون راتجربه می کندکه درصورت کنترل نشدن چه دیابت نوع یک باشدچه دیابت نوع۲،می تواندعواقب ناگواری شامل بیماری قلبی،نابینایی،سکته مغزی،بیماری کلیوی،قطع عضووآسیب عصبی به همراه داشته باشد.

( دیابت جزو بیماری های مزمن وتهدیدکننده جدی سلامت است که برهمه اعضای بدن ازجمله قلب،کلیه وبینایی تاثیرمی گذارد وهرکسی بایددرباره آن آگاهی کافی داشته باشد.)

باورنادرست۱ دیابت را می توان بامصرف دارو درمان کرد.
واقعیت دیابت یک بیماری مزمن است،بامصرف داروهای مناسب وداشتن سبک زندگی سالم که شامل رژیم غذایی مناسب و ورزش است میتوان آن را کنترل کرد.امادیابت به طورکامل قابل درمان نیست

باورنادرست۲ داروهای طب آیورودا دردرمان دیابت موثرترهستند

واقعیت:درمان آیورودا را میتوان باداروهای طب رایج وپس ازمشورت باپزشک مصرف کرد.داروهای آیورودا همیشه به تنهایی برای کنترل دیابت کافی نیستند.

باورنادرست۳ باطبیعی شدن سطح قندخون می توان مصرف خوراکی های محدودشده راازسرگرفت.

واقعیت:قندخون مستقیما به موادغذایی مصرف شده،فعالیت بدنی ومیزان استرس بستگی دارد.این عوامل به طورروزانه باعث تغییرسطح قندخون می شوند.بنابراین باطبیعی شدن سطح قندخون مصرف همه گروههای خوراکی ازسرگرفته شود،سطح قندخون باردیگرافزایش می یابد

باورنادرست۴ -افراددیابتی نمی توانند موادغذایی حاوی قند مصرف کنند.

واقعیت:این که افرادمبتلا به دیابت باید رژیم بدون قندداشته باشندیکی ازرایج ترین شایعات دراین باره است.واقعیت این است که افراددیابتی بایدرژیم غذایی متعادلی داشته باشند.این رژیم غذایی می تواندمقداری قندرادرحدمتعادل درخودداشته باشد.

باورنادرست۵ -دیابت نوع۲ فقط افرادچاق را درگیرمی کند‌.اضافه وزن وتوزیع چربی به ویژه چربی احشایی دربدن قطعانقش مهمی درابتلابه دیابت دارد.

واقعیت اماچندین عامل مهم دیگرنیزدرابتلای فردبه دیابت نوع۲ نقش دارد.این مواردشامل ژنتیک،سابقه مصرف دارو،سابقه سرطان یابیماری های خودایمنی وعادت های ناسالم مانندسیگارکشیدن است.بنابراین این که دیابت نوع۲ فقط دارای اضافه وزن راتحت تأثیرقرارمی دهدواقعیت ندارد،چنان چه براساس آمارحدود۲۰ درصدازافرادمبتلا به دیابت نوع۲ دارای وزن طبیعی یاوزن کم هستند.

باورنادرست۶ احتمال ابتلابه ویروس کرونادرافراد دیابتی بیشتراست.

واقعیت به گفته کارشناسان،اگرمبتلا به دیابت باشیداحتمال ابتلای شمابه ویروس کرونا بیشارازجمعیت عمومی نیست امااگرمبتلابه کووید۱۹ شوید،احتمالاعوارض شدیدتری راتجربه خواهیدکرد.

باورنادرست۷ مصرف زیادموادغذایی حاوی قندباعث ابتلابه دیابت می شود.

واقعیت درست است که سطح قندخون نقش اساسی درابتلابه دیابت دارداماصرفامصرف خوراکی های شیرین عامل اصلی دراین زمینه نیست.مصرف زیادموادحاوی قندبه طورمستقیم باعث دیابت نمی شود.بااین حال داشتن یک رژیم غذایی شیرین می تواندمنجربه اضافه وزن وچاقی شودکه ازعوامل خطرابتلابه دیابت نوع۲ است.

باورنادرست۸ چاقی همیشه منجربه دیابت می شود.

واقعیت اگرچه چاقی خطرابتلا به دیابت راافزایش می دهد،امابه طورحتم منجربه این بیماری نمی شود.طبق اعلام مرکزکنترل بیماری های آمریکا،CDC حدود۳۹/۸ درصدبزرگسالان دراین کشورمبتلابه چاقی هستند،اما۱۳ درصدآن ها دیابت دارند.

باورنادرست۹ دیابت نوع یک مزمن ترازدیابت نوع۲ است.

واقعیت صرف نظرازعلت

باورنادرست۱۰ افرادمسن بیشترمستعد ابتلابه دیابت هستند.

واقعیت درگذشته تصوربراین بودکه جوانان فقط به دیابت نوع یک مبتلا می شوند.اماامروز مشخص شده است حتی گروه های سنی پایین مستعدابتلا به دیابت نوع۲ هستندکه دلیل آن عادت های نامناسب مانندپرخوری،وکم تحرکی است.هرفردی بااین سبک زندگی می توانددرمعرض خطرابتلابه دیابت نوع۲ قرارگیرد.

*چه زماني به مصرف قرص نياز است؟

رعايت رژيم غذايي و کاهش وزن و همچنين انجام فعاليت بدني اساسي ترين اصول درمان در بيماران ديابتي نوع ۲ هستند و در صورتي که قند خون پس چند هفته کنترل نشود، نياز به درمان با قرص هاي خوراکي پديد مي آيد. به خاطر داشته باشيد که مصرف قرص به هيچ عنوان جاي رژيم غذايي را نمي گيرد و شما با وجود مصرف قرص همچنان به يک رژيم غذايي خوب و فعاليت بدني منظم نياز داريد.

● قرص هاي خوراکي پايين آورنده قند خون چند نوع است؟

قرص هايي که به طور معمول براي درمان ديابت مورد استفاده قرار مي گيرد، عبارتند از: ۱. گلي بن کلاميد يا گليبوريد که نام ديگر آن دائونيل است. در همين گروه دارويي، از کلرپروپاميد نيز گاهي استفاده مي شود. ۲. مِت فورمين البته به تازگي قرص هاي متعدد ديگري نيز براي درمان ديابت نوع ۲ به بازار عرضه شده اند که هنوز استفاده از آنها خيلي رايج نشده است. در هر حال شما بايد نام قرص هاي مصرفي خود را بدانيد و اگر به خاطر سپردن آنها برايتان مشکل است نام قرص و تعداد دفعات مصرفي را بر روي يک کارت يادداشت کنيد و همراه خود داشته باشيد.

● گياهان دارويي براي درمان قند خون کدامند ?

براي کنترل و درمان قند خون نسخه هاي معتبرزيادي در کتب طب قديم آمده است . اما گياهاني که ثمربخشي آنها به اثبات ظاهرا رسيده باشداز اين قرار هستند.

عصاره کلپوره , گزنه , حنظل , عدس الملک , تخم شنبليله , تخم شاتره , خارخاسک , رازيانه . ازآنجايي که استفاده ناآگاهانه اين گياهان ممکن است سبب مسموميت شود لذا توصيه ميشود بدون نظرپزشک متخصص مصرف نکنيد .

قرص ها چگونه باعث کاهش قند خون مي شوند؟

توجه داشته باشيد که قرص هاي خوراکي همان انسولين نيستند و محتوي انسولين نيز نمي باشند، اين قرص ها در افراد ديابتي که بدنشان هنوز انسولين مي سازد، مصرف مي شوند و از راه هاي زير سبب کاهش غلظت قند خون مي گردند:

۱) کمک به بدن براي آزاد شدن بيشتر انسولين در خون

۲) تسهيل ورود قند به داخل سلول

۳) کاهش ميزان توليد قند در کبد

● آيا مصرف قرص هاي خوراکي به تنهايي براي کنترل قند خون کافي است؟

قرص هاي خوراکي فقط در ديابتي هاي نوع ۲ که قند خونشان با رژيم غذايي و فعاليت بدني کنترل نشده است، مورد استفاده قرار مي گيرند. بهترين نتيجه درماني از مصرف قرص هاي خوراکي پايين آورنده قند خون تنها هنگام انجام همزمان فعاليت بدني منظم، رعايت برنامه غذايي صحيح و در صورت لزوم کاهش وزن به دست مي آيد. مصرف قرص هاي خوراکي به معني ترک انجام فعاليت بدني منظم و عدم رعايت برنامه غذايي صحيح نيست چرا که در اين صورت، استفاده از اين قرص ها به تنهايي کمک کننده نخواهد بود. با مصف منظم قرص هاي تجويز شده توسط پزشک و رعايت رژيم غذايي صحيح و ورزش منظم، غلظت قند خون را در حد طبيعي نگه داريد و از پيدايش عوارض افزايش قند خون جلوگيري کنيد.

● آيا قرص ها ويا گياهان خوراکي عوارض جانبي دارند ؟

قرص هاي خوراکي عوارض جانبي اندکي دارند اما مانند همة داروها بايد با دقت مصرف شوند. پزشک مناسب ترين قرص خوراکي را با توجه به شرايط جسمي شما تجويز مي کند اما گاهي اوقات ممکن است با مصرف اين قرص ها مشکلات زير پديد آيد.
برخي افراد ممکن است با مصرف قرص گلي بن کلاميد دچار بثور پوستي شوند که باقطع مصرف قرص، اين عارضه از بين خواهد رفت.

قرص هاي خوراکي ممکن است با داروهاي ديگر تداخل اثر داشته باشند، به طور مثال هنگامي که اين قرص ها را مصرف مي کنيد از مصرف آسپرين بپرهيزيد و براي تسکين درد از استامينوفن استفاده نماييد. البته در افرادي که بدليل مشکلات قلبي آسپرين مصرف مي کنند، ميزان آسپرين مصرفي روزانه براي آنها مشکلي ايجاد نخواهد کرد.

گلي بن کلاميد مي تواند در برخي افراد باعث کاهش شديد غلظت قند خون شود بنابراين با مصرف اين دارو بايد برنامه غذايي را به درستي رعايت نماييد.

با شروع مصرف مت فورمين ممکن است مشکلات گوارشي مانند تهوع و اسهال رخ دهد که معمولاٌ ظرف چند روز از بين هج کردن ریسک را کم می‌کند مي روند براي جلوگيري از ايجاد حالت تهوع، بهتر است اين قرص همراه با غذا يا پس از غذا استفاده شود. افراد ديابتي که قرص مت فورمين مصرف مي کنند

بايد به طور سالانه از نظر وضعيت کبد و کليه ها بررسي شوند.

● قرص خوراکي را در چه زماني از روز بايد مصرف کرد؟

به دليل تقاوت اثر قرص گلي بن کلاميد و مت فورمين، بهتر است گلي بن کلاميد نيم ساعت پيش از مصرف غذا مصرف گردد و قرص متفورمين براي کاهش عوارض گوارشي مثل تهوع، همراه با غذا يا بلافاصله پس از آن خورده شود.
گياهان دارويي اثرات به مراتب بسيارکمتري نسبت به قرص ها دارند.بنابراين اولويت با گياهان داروييست .

● تا چه زماني بايد از قرص هاي خوراکي پايين آورنده قند خون استفاده کرد؟
اين قرص ها باعث بهبود قطعي ديابت نمي شوند بلکه با روش هاي مختلف به کنترل غلظت قند خون کمک مي کنند. اگر با يک نوع قرص کنترل مطلوب قند خون حاصل نشد، ممکن است پزشک استفاده همزمان از دو نوع قرص را تجويز نمايد. اگر فرد ديابتي به علت يک عفونت شديد يا مشکل قلبي يا عمل جراحي، در بيمارستان بستري شود، ممکن است در طول دوران بستري به تزريق انسولين نياز پيدا کند. در اين صورت پزشک معالج ميزان انسولين لازم (که جاگيزين قرص ها مي شود) را براي وي تجويز خواهد کرد. اگر ديابت شما با مصرف قرص، کنترل نشود ممکن است پزشک به منظور ايجاد کنترل مطلوب، تزريق انسولين را براي شما شروع کند.

● اگر بيمار شدم و اشتهايي براي خوردن غذا نداشتم، آيا بايد به مصرف قرص ادامه دهم؟
در صورتي که مي توانيد غذا بخوريد حتماٌ مصرف قرص را ادامه دهيد. سعي کنيد در دوران بيماري غذاي معمولي مصرف نماييد و مايعات (بدون شيريني) زياد بخوريد. اگر به علت تهوع، استفراغ و. قادر به خوردن غذا نيستيد، به سرعت با پزشک خود تماس بگيريد. اگر نمي توانيد غذاي معمولي بخوريد، سعي کنيد به جاي آن سوپ، شير يا آب ميوه مصرف نماييد. در دوران بيماري با پزشک خود مشورت کنيد.
افت قند خون در بيماران ديابتي هنگام مصرف قرص هاي خوراکي يا دريافت انسولين، ممکن است کاهش قند خون (هيپوگليسمي) ايجاد شود. اگر چه علامت هاي کاهش قند خون از فردي به فرد ديگر متفاوت است، در هر فرد اين علامت ها مشخص مي باشد. به خاطر داشته باشيد که بيماران بالاي ۶۰ سال بيشتر در معرض خطر کاهش قند خون هستند. در هر حال مبتلا به ديابت بايد علامت هاي کاهش قند خون را به خاطر داشته باشد و پيش از افت شديد قند خون و شدت يافتن علائم، وارد عمل شود.

B-احکام و بیانیه های حمایتی رسمی دیابت [Diabetes Advocacy ] Advocacy Statements