عرضه اولیه کوین یا توکن ICO

آمار راه اندازی ICO ها. برگرفته از: Coinschedule.com

همه چیز درباره ICO ها

کلمه ICO مخفف عبارت initial coin offering به معنی عرضه اولیه سکه است. شرکت هایی که قصد راه اندازی یک ارز مبتنی بر بلاکچین را دارند سرمایه بسیار زیادی را باید برای توسعه و پیشبرد پروژه صرف نمایند و چون زمان نسبتا زیادی برای مطرح شدن یک رمز ارز و وارد شدن آن به صرافی های معروف جهت تبادل با سایر ارز ها مورد نیاز است این کمپانی ها برنامه ای تحت عنوان عرضه اولیه قرار می دهند و در آن با قیمت های مناسبی اقدام به فروش قسمتی از رمز ارز ها می‌نمایند که به این شکل سرمایه کافی برای هزینه های پیشرو را بدست آورند، سرمایه گذاران نیز با بررسی و احتمال افزایش قیمت کوین پس از مدتی اقدام به خرید و سرمایه گذاری در عرضه اولیه می‌کنند. شرکت ها یک سرمایه حد اقلی به نام soft cap در نظر می‌گیرند که اگر آن مقدار سرمایه جمع شود به منزله موفقیت آمیز بودن برنامه عرضه اولیه در نظر گرفته شده و احتمال تحقق اهداف مطرح شده در وایت پیپر را بالا می برد، چنانچه سرمایه حداقلی در مدت مقرر جمع نشود برنامه هایی که کلاهبرداری نیستند اقدام به پس دادن سرمایه ها به سرمایه گذاران می کنند.

سرمایه گذاری روی ICO ها همانند خرید سهام است با این تفاوت که در برنامه خرید سهام فرایند های انتقال سهام به سایر افراد با نظارت سازمان صادر کننده صورت می گیرد اما در فضای رمز ارز ها این انتقالات بدون دخالت و نیاز به بررسی شخص یا سازمانی سهام ها قابلیت انتقال دارند.

در برنامه های عرضه اولیه معمولا یک hard cap یا سرمایه حداکثری نیز در نظر گرفته می‌شود که با جمع شدن آن مقدار، برنامه فروش متوقف می‌شود و شرکت مجاز به دریافت سرمایه بیش از آن مقدار نمی‌باشد.

انواع عرضه های مختلف

ico ها متناسب با توکنی که عرضه می کنند به این دسته بندی ها تقسیم می‌شوند : ITO , STO, RICO

STO : عرضه توکن اوراق بهادار یا Security Token Offering برنامه ای قانونی تر با امنیت بیشتر برای سرمایه گذاران با احتمال تقلب کمتر شرکت های عرضه کننده به نسبت ico ها است. در این متد عرضه، ارزش توکن ها مانند اوراق بهادار با دارایی های شرکت تضمین می‌شوند.

ITO : عرضه اولیه توکن یا Initial Token Offering همان عرضه اولیه سکه است با این تفاوت که به جای سکه ، توکن به سرمایه گذاران فروخته می شود و این توکن دارای بلاکچین اختصاصی نیست و بر روی بلاکچین سایر ارز ها مانند اتریوم یا بیت کوین ساخته شده است.

RICO :عرضه اولیه سکه بازگشت پذیر یا Reversible initial coin offering برنامه عرضه ای است که در آن سرمایه گذاران این امکان را دارند تا سکه های خریداری شده را در هر لحظه بفروشند و سرمایه خود را پس بگیرند.

موفقیت ICO ها

با افزایش رواج استفاده از زمز ارزها، ارزهای جدید با سرعت بسیار بیشتری در حال بوجود آمدن هستند که در مرحله عرضه اولیه سرمایه بسیاری نیز جمع آوری می کنند اما در واقعیت بیش از نیمی از این رمز ارز ها پس از مدتی نابود می شوند و سرمایه افراد بر باد می رود همچنین کلاهبرداری نیز توسط عرضه اولیه رواج بسیاری پیدا کرده است به طوری که حدود 80 درصد ico های سال 2018 پروژه‌ای کلاهبرداری بوده اند. با این حال با شناخت دقیق پروژه و بررسی احتمالات و سرمایه گذاری درست،ico ها همچنان می توانند سود زیادی را به سمت شما روانه کنند.

در واقع سرمایه گذاری روی ico ها دارای ریسک بسیار بالایی است و تنها در خوشبینانه ترین حالات می توان سودی را برای آنها متصور شد.

ICO چیست - عرضه اولیه سکه (ICO) و نحوه کسب سود - ( راهنما )

ICO مختصر شده عبارت Initial Coin Offering و به معنی عرضه اولیه سکه است. اما عرضه اولیه سکه چیست و چگونه می‎‎‎‎‎‎توان در ICO ها شرکت کرد و سرمایه گذاری کرد؟ در ادامه با ما همراه باشید تا هدف از عرضه اولیه و مزیت هایی که در آن وجود دارد را بررسی کنیم.

عرضه اولیه سکه یا ICO چیست و چه هدفی را دنبال می کند؟

بگذارید از یک مثال برای تعریف ICO استفاده کنم تا به درک بهتر این مفهوم کمک کند؛

فرض کنید یک ایده جذاب برای راه اندازی یک استارت‎‎‎‎‎‎آپ دارید و نام آن را ELIA گذاشته اید. تفاوتی ندارد چه ایده یا پروژه ای هست، در هر صورت شما برای راه اندازی پروژه ELIA نیاز به سرمایه اولیه خواهید داشت. برای جمع آوری سرمایه پروژه ELIA یک توکن به نام EL ضرب کرده و آن را با یک قیمت پایین می‎‎‎‎‎‎فروشید. با فروش توکن های EL می توانید سرمایه اولیه پروژه ELIA را بدست آورید. و آن را راه اندازی کنید.

یک سؤال وجود دارد؛ چرا اشخاص باید توکن EL را خریداری کنند و به راه اندازی پروژه ما ( ELIA ) کمک کنند؟ چه سودی برای سرمایه گذاران وجود دارد؟ پاسخ کاملا واضح است. سرمایه گذاران می‎‎‎‎‎توانند در عرضه اولیه سکه شرکت کنند و توکن های EL را با قیمت بسیار پایین خریداری کنند. پس از راه اندازی پروژه ELIA توکن های EL منتشر می‎‎‎‎‎‎شوند و پس از فهرست شدن در صرافی ها با افزایش قیمت ناگهانی مواجه می‎‎‎‎‎‎شوند. سرمایه گذاران می‎‎‎‎‎توانند توکن های EL که در زمان عرضه اولیه خریداری کرده اند را با قیمت های بسیار بالاتر بفروشند و سود قابل توجهی دریافت کنند.

مزیت های ICO برای سرمایه گذاران

برخی از پروژه ها به سرمایه گذارانی که در عرضه اولیه شرکت کرده اند امتیازات ویژه ای می‎‎‎‎‎‎دهند. گاهی سرمایه گذاران توکن های بیشتری نسبت به چیزی که سرمایه گذاری کرده اند دریافت می‎‎‎‎‎‎کنند. برخی توکن ها نشان حاکمیتی دارد و شما با سرمایه گذاری روی یک توکن درواقع در اصل پروژه سرمایه گذاری کرده و می‎‎‎‎‎‎توانید در مدیریت و تصمیم گیری های آن شرکت داشته باشید.

ICO ها می‎‎‎‎‎توانند مزیت های بیشتری به سرمایه گذاران اهدا کنند، و این امر بستگی به پروژه انتخابی و کاربردهای توکن آن خواهد داشت.

چه زمانی سکه های خریداری شده را دریافت می کنیم ؟

زمانی که در عرضه اولیه سکه ICO شرکت می‎‎‎‎‎‎کنید. می توانید بسته به نوع پروژه تا چند روز بعد آن هارا در کیف پول دیجیتال خود مشاهده کنید. اما این توکن هارا نمی توانید در صرافی ها معامله کنید، چراکه هنوز در صرافی ها فهرست نشده اند. زمان انتشار توکن در صرافی ها در هر پروژه ای متفاوت است.

جلوگیری از ضررهای احتمالی

شما برای شرکت در عرضه اولیه نیاز به تحقیقات راجع به یک پروژه رمزنگاری دارید. باید وایت پیپر (توضیحات پروژه) پروژه را مطالعه کنید و از اهداف پروژه و نحوه اجرای آن ها آگاه باشید. شاید یک پروژه اصلا ارزش سرمایه گذاری نداشته باشد. در مقابل ممکن است اهداف یک پروژه برای شما جذاب باشد و مایل به سرمایه گذاری روی آن باشید.

پس از مطالعه وایت پیپر، باید راجع به هویت یک پروژه آگاه شوید. امکان وجود پروژه های کلاهبرداری بسیار زیاد است. بنابراین شما باید از اصالت یک پروژه اطمینان داشته باشید. برای اطمینان از اصالت یک پروژه می‎‎‎‎‎‎‎‎توانید راجع به اعضای تیم، گروه هایی که پشتیبان پروژه هستند و همکاری های صورت گرفته تحقیق کنید.

اما مهم ترین نکته عرضه اولیه کوین یا توکن ICO برای شرکت در ICO بررسی توکنومیک آن است.

بررسی توکنومیک یک پروژه کمک می‎‎‎‎‎‎‎کند بدانیم یک توکن درآینده تاچه اندازه می‎‎‎‎‎‎تواند رشد کند. حداکثر عرضه، عرضه درگردش، عرضه کل، تقاضا، انجمن و نحوه توزیع توکن پارامتر هایی است که در فرآیند توکنومیک بررسی می‎‎‎‎‎‎شود.

به عنوان مثال اگر عرضه کل یک توکن نامحدود باشد، طبیعتا در آینده دچار مشکلاتی خواهد شد و بروز تورم را درپیش خواهد داشت. برای دریافت اطلاعات بیشتر راجع به نحوه بررسی توکنومیک می‎‎‎‎‎‎توانید مقاله توکنومیک Tokenomics را مطالعه کنید.

شرکت در عرضه اولیه سکه ICO تا چه اندازه سودآور است؟

میزان سودی که از سرمایه گذاری در عرضه اولیه به دست می‎‎‎‎‎‎‎‎آورید کاملا به تحقیقات شما بستگی خواهد داشت. یک پروژه می‎‎‎‎‎‎تواند در مدت کوتاهی با شکست مواجه شود. و در مقابل می‎‎‎‎‎‎‎تواند با افزایش قیمت چشمگیری روبه رو شود. شما باید یک پروژه رمزنگاری را مورد بررسی قرار دهید و تمام جوانب آن را بسنجید.

اما به طور کلی سرمایه گذاری در ICO به زیان شما منجر نخواهد شد. چراکه شما قبل از انتشار توکن، آن را خریداری کرده اید و این یعنی در پایین ترین قیمت ممکن آن را خریداری کرده اید. اما باید مراقب پروژه های کلاهبرداری باشید.

چگونه در ICO شرکت کنم؟

هر پروژه رمزنگاری پیش از این که عرضه اولیه خودرا آغاز کند آن را در شبکه های اجتماعی یا انجمن و سایت اصلی خود تبلیغ می‎‎‎‎‎‎‎کند. بنابراین مطلع شدن از عرضه اولیه کار دشواری نخواهد بود و کافیست برخی از اخبار و یا سایت های مرجع را مشاهده کنید.

در سایت CoinMarketCap.com می‎‎‎‎‎‎توانید ICO های راه اندازی شده را جستجو کنید. اما توجه داشته باشید فهرست شدن ICO یک توکن در این سایت به منظور تایید آن نیست. CoinMarketCap.com تنها یک سایت مرجع است که برخی اطلاعات پایه مانند رتبه بندی ارز ها و صرافی هارا دراختیار کاربران می‎‎‎‎‎گذارد. برای اطمینان از اصالت یک ICO باید تحقیقات خود را انجام دهید.

درحال حاضر بازی های متاورسی زیادی برپایه بلاکچین به وجود آمده اند. تمام این پروژه ها یک عرضه اولیه برای جمع آوری سرمایه برگزار می‎‎‎‎‎‎کنند. می‎‎‎‎‎‎توانید با عضویت در خبرنامه ما در پایین صفحه از ICO پروژه های متاورسی آگاه شوید.

سایت CoinMarketCap را مشاهده می کنید که اطلاعات پایه ای راجع به نحوه عرضه اولیه و زمان برگزاری را دراختیار شما می گذارد.

یک نمونه

اتریوم Ethereum در سال 2014 یک عرضه اولیه راه اندازی کرد و توکن های ETH را با قیمت 0.311 دلار به فروش رساند. اتریوم از این فروش چیزی حدود 60 میلیون اتر ETH را فروخت. قیمت اتر ETH درحال حاضر 1500 دلار است.

سخن پایانی

با پیشرفت صنعت بلاکچین، راه های زیادی برای کسب درآمد از این فناوری منشعب شده که می‎‎‎‎‎‎تواند از ترید کردن (معامله کردن) و یا استخراج ارزهای دیجیتال مطئمن تر و سودآور تر عمل کند. یکی از آن ها ICO یا عرضه اولیه سکه است که دراین مقاله به آن پرداخته شد.

توجه کنید عرضه اولیه فقط برای سکه ها وجود ندارد و می‎‎‎‎‎‎تواند عرضه اولیه بازی (IGO)، عرضه اولیه در صرافی های غیرمتمرکز (IDO) و یا IEO باشد. به زودی یک مقاله مفصل راجع به تفاوت های این عرضه های اولیه تهیه کرده و دراختیار شما عزیزان قرار می‎‎‎‎‎‎‎‎دهم.

درآخر می‎‎‎‎‎‎‎‎‎توانید در قسمت نظرات با گروه عصر متاورس در ارتباط باشید و تجربیات یا سؤالات خودرا باما و دیگر کاربران سایت به اشتراک بگذارید.

mehdi ahmadi

برنامه نویس بکند و فرانت با 3 سال سابقه کار، علاقه مند به حوزه متاورس و کریپتو و برنامه نویس سالیدیتی، عاشق نویسندگی ام و سعی دارم اطلاعات اندکم را با شما به اشتراک بگذارم

عرضه اولیه سکه (ICO) چیست؟

آی‌سی‌او (ICO) یا عرضه اولیه توکن به عنوان یکی از پرطرفدارترین روش‌های جذب سرمایه در صنعت بلاک‌چین شناخته می‌شود. ما قصد داریم تا در این.

یک ICO چیست؟ تصویر از: vectorpouch / freepik.com

اگر به دنبال پاسخی برای پرسش‌های «ICO چیست» و «راهنمای ICO» هستید، به بخش مناسبی رسیده‌اید. این متن به شما کمک می‌کند تا مفهوم عرضه اولیه توکن، شیوه عملکرد، خطرات و مزایای آن را بفهمید.

عرضه اولیه سکه یا ICO چیست؟

عرضه اولیه سکه یا Initial Coin Offering که کوتاه‌ شده واژه ICO می‌باشد، روشی جدید برای افزایش سرمایه در انواع پروژه‌های مرتبط با بلاک‌چین برای فروش ارزهای رمزپایه است. پروژه‌های جدید از این روش استفاده می‌کنند تا در ازای دریافت بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH)، دیگر ارزهای رمزنگاری شده و حتی پول نقد، رمزارزهای تازه استخراج شده و نوپا را بفروشند. این روش به گونه‌ای شبیه به عرضه اولیه سهام (IPO) است اما تفاوتی در این میان وجود دارد و آن هم اینست که بیشتر ICO ها غیر متمرکز بوده و در نتیجه هیچ‌ قانونی پشتیبان سرمایه گذاران نخواهد بود.

بنابراین چرا افراد ICO را خریداری یا راه‌اندازی می‌کنند؟ چندین روش وجود دارد که نشان می‌دهد عرضه اولیه سکه می‌تواند برای سهامداران آن‌ها سودمند باشد.

مزایای ICO

سرمایه‌گذاران می‌توانند از مزایای زیر بهره ببرند:

• فرصتی برای بدست آوردن ارزهای رمزپایه جدید با هزینه کم اما سودآوری بالا (چیزی شبیه خریدن بیت‌کوین در سال 2011).
• توکن‌های ICO ممکن است دارای مزایای دیگری همانند توزیع مجدد درآمد و یا دسترسی خاص به محصولات و خدمات پروژه‌ها باشد.
• امکان پشتیبانی از پروژه‌ها و تیم‌هایی که به آن‌ها علاقه دارید.

در همین حال، صادرکنندگان توکن نیز موارد زیر را دریافت می‌کنند:

• دسترسی سریع به سرمایه اولیه با محدودیت‌های نظارتی کمتر.
• داشتن سرمایه‌ای ثابت بدون از دست رفتن حقوق سهامداران مگر اینکه خلاف این بازگو شده باشد.
• امکان ایجاد و آزمایش شیوه‌های نوآورانه تجاری و غیرمتمرکز.
• یک پایگاه وابسته به کاربر که خواهان آزمایش سرویس خود می‌باشد.

ریسک های ICO

نیازی به گفتن نیست که ICO ها هم دارای سهم نسبتاً زیادی از خطرات هستند. برای نمونه، ریسک‌هایی که خریداران توکن‌های تازه عرضه شده باید با آنها روبرو شوند:

• تیم نسبتا بی‌تجربه و بی ضمانتی که مشخص نیست در پشت این پروژه به وعده‌های خود عمل خواهند کرد یا خیر.
• نبودن پشتیبان برای نظارت و تضمین عرضه اولیه کوین یا توکن ICO بازده.
• شفافیت بسیار کم در گسترش و پیشرفت پروژه.
• در خطر بودن پروژه برای وجود یک کلاهبرداری بسیار دقیق یا حتی استراتژی پامپ و دامپ (Pump and Dump).

در حال حاضر، آغاز کنندگان ICO ها باید چنین ریسک‌هایی را بپذیرند:

• قوانین نامشخص که ممکن است منجر به جریمه یا محکوم شدن آن‌ها شود.
• یک سرمایه‌گذاری ناپایدار که ناشی از بی ثباتی ارزهای رمزپایه است.
• اطلاعاتی در مورد صاحبان توکن‌ها وجود ندارد.

در پایان این آموزش، می‌توانید لیستی از مواردی را پیدا کنید که ثابت می‌کند یک پروژه ICO کلاهبرداری هست یا خیر. اکنون بیایید نگاهی گذرا به چگونگی ایجاد ICO ها بیندازیم.

تاریخچه‌ای مختصر از ICO ها

تاریخچه ICO ها به سال 2013 برمی‌گردد که اولین نسخه آن بوسیله مسترکوین (Mastercoin) و برای ایجاد لایه‌ای به منظور اجرای قراردادهای هوشمند و توکنیزه کردن تراکنش‌های بیت‌کوین ایجاد شد. تقریباً 5 میلیون دلار در این سرمایه‌گذاری جمع‌آوری شد و پس از آن اتریوم (ETH) توکن اولیه خود را ارائه داد که البته توانست در آن زمان حدود 18 میلیون دلار جمع کند.

از سال 2014، بازار توکن‌های عرضه شده به طور پیوسته در حال رشد بود اما تا سال 2017-2018 شاهد هیچ رویداد چشمگیری نبوده است. برای نمونه، 875 آی‌سی‌او فقط در سال 2017، تقریبا 30 برابر بیشتر از سال 2016 بود. این سرمایه در مقایسه با 96 میلیون دلار در سال 2016، به بیش از 6.2 میلیارد دلار رسید. با این وجود، رکورد عرضه اولیه توکن برای سال 2018 با بیش از 1200 ICO بود که منجر به افزایش 7.85 میلیارد دلاری سرمایه در بازار شد.

بزرگ‌ترین سرمایه آی‌سی‌او تا به امروز برای رمزارز ایاس EOS بوده است، یک شبکه غیرمتمرکز که در گذر چندین دوره در سال‌های 2017 و 2018 بیش از 4 میلیارد دلار سرمایه جمع‌آوری کرده است. از زمان انفجار این توکن در سال های 2017 و 2018، علاقه‌ها به ICO کمرنگ شد.

آمار راه اندازی ICO ها. برگرفته از: Coinschedule.com

نحوه کار ICO ها چگونه است؟

یک پروژه یا یک شرکت با انتشار یک به اصطلاح مقاله سفید (whitepaper) اهداف خود را برای راه‌اندازی یک ICO مشخص کرده و میزان سرمایه اولیه‌ جهت اجرای آن و دیگر اطلاعات لازم را برای کمک به سرمایه‌گذارانی که قصد شرکت در آن را دارند، توضیح می‌دهد.

در ازای گذاشتن سرمایه، سرمایه‌گذار از ارز رمزپایه درون پروژه دریافت می‌کند که معمولا از آن به عنوان یک توکن نام برده می‌شود. بسته به نوع پروژه‌ی موجود، توکن‌ها ممکن است در ازای دریافت سایر رمزارزها یا پول‌های نقد همانند دلار آمریکا، یورو و غیره به دست بیایند.

بیشتر توکن‌های ICO در بستر برنامه‌های غیرمتمرکز یا Dapps صادر می‌شوند. از ماه فوریه سال 2019، این برنامه پرطرفدارترین بستر منتشرکننده‌ی توکن اتریوم می‌باشد.

سامانه های راه اندازی توکن بر اساس محبوبیت. برگرفته از: ICObench.com

آی‌سی‌او ها به شرکت‌های نوپا اجازه می‌دهند تا سرمایه‌ اولیه را بسیار آسان‌تر از فروش سهام، اوراق بهادار یا گرفتن وام جمع‌آوری کنند. بازار هنوز هم تا حد زیادی کنترل نشده باقی مانده و آ‌ن‌ها نیازی به برخورد با سرمایه‌داران و بانک‌ها ندارند. با این وجود، پیش بینی می‌شود با افزایش سرمایه موجود در بازار و ایجاد قوانین جدید، افزایش سرمایه از طریق ICO ها پیچیده‌تر شود.

آیا ICO ها قانونی هستند؟

جواب این سؤال شاید است. هنوز بستر نظارتی روشنی در مورد ICO ها وجود ندارد و این فضا کاملاً خاکستری است اما احتمالاً در آینده کنترل می‌شود؛ بنابراین، بیشتر توکن‌های عرضه شده ملزم به رعایت قوانین KYC / AML هستند. در حال حاضر، فشار برای ایجاد محدودیت بسیار دشوار است، زیرا بیشتر مسئولان از اینکار در فناوری تازه‌کاری که در حال تغییر جهان است دریغ می‌کنند.

اما کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) با ICO متفاوت رفتار می‌کند. اگر توکنی که فروخته می‌شود صرفاً یک توکن سودمند باشد، به عنوان توکنی که دارای امنیت مالی است طبقه‌بندی نمی‌شود. با این حال، اگر یک توکن دارای خصوصیات با هدفی باشد که تنها برای ارزش‌گذاری و سودآوری سرمایه‌گذاران خود ساخته شده و البته با مراحل قانونی مطابقت داشته باشد، می‌توان به عنوان یک توکن با امنیت از آن نام برد.

در پایان، تا زمانی که یک چارچوب نظارتی ایجاد نشود بیشتر مردم همچنان از ICO به عنوان ابزاری برای جمع آوری و جذب سرمایه استفاده می‌کنند.

نحوه تشخیص ICO های کلاهبرداری

آی‌سی‌او های کلاهبرداری موجود، بسیار پرطرفدارند بنابراین امکان شناسایی آن‌ها می‌تواند سبب صرفه‌جویی در هزینه‌های بالایی شود.
بر اساس گفته ارنست (Ernst) و یانگ (Young)، تقریبا ده درصد از سرمایه جمع‌آوری شده با عنوان ICO ها، در کیف‌پول کلاهبرداران به خط پایان خود می‌رسند.

به هر سو، راه‌هایی نیز برای شناسایی آی‌سی‌او های کلاهبرداری وجود دارد. به دنبال این نشانه‌های عمومی در آن باشید:

• تیم ناشناس. بسیاری از کلاهبرداری‌ها برای تیم خود تبلیغ نمی‌کنند، بنابراین هیچ کسی نمی‌تواند تأیید کند که عرضه اولیه کوین یا توکن ICO چه افرادی به پروژه مرتبطند. این یک پرچم قرمز بزرگ است.
• یک پیشنهاد خیلی خوب و عالی به نظر می‌رسد. اگر این پروژه به شما بازده‌های خنده‌دار یا محصولات غیرممکن را پیشنهاد می دهد‌، این یک پرچم قرمز بزرگ است.
• نقشه راه ندارد. یک استارت‌اپ جدی همیشه از پیش برنامه‌ریزی می‌کند و در مورد مراحل بعدی، شفاف و روشن است. اگر آینده پروژه برایتان تاریک باشد، احتمالاً کلاهبرداری می‌باشد.
• گفتگویی در Bitcointalk.org. یک راه قانونی برای راه‌اندازی ICO، اعلام آن در سایت BitcoinTalk.org است. این، بزرگترین سایت برای بیت‌کوین و رمزارزهای دیگر است و پروژه‌های قانونی با کمال میل در بحث‌‌های آن شرکت کرده و به همه پرسش‌ها پاسخ می‌دهند.
• سورس کد پروژه. پروژه‌های معتبر کد خود را بر روی گیت‌هاب (Github) گذاشته و پس از آن همه می‌توانند آن را مورد بررسی قرار دهند. در نتیجه، نبودن کد برابر است با عدم وجود پروژه.
• آیا توکن یا بلاک‌چین لازم است؟ بسیاری از پروژه‌ها می‌توانند بدون یک دفتر کل توزیع شده، عملکرد خوبی داشته باشند. بسیاری از پروژه‌ها تلاش می‌کنند فقط برای جمع‌آوری سرمایه اضافه از ICO استفاده کنند. بنابراین از خود بپرسید که آیا واقعاً به توکن مخصوص خودش احتیاج دارد؟
• فعالیت‌ در روابط عمومی و رسانه‌ها. پروژه‌های قابل اعتماد، متخصصان بازاریابی واجد شرایط را استخدام می‌کنند تا در نهایت موفق به ایجاد یک جامعه فعال و درگیر شوند. همچنین‌، اگر یک پروژه در نشریات با کیفیت به عنوان یک مورد مثبت یاد شود، قطعا توکن خوبی است.

به یاد داشته باشید که همه ICO ها کلاهبرداری نیستند بلکه یک روش قانونی برای جمع آوری سرمایه در پروژه‌های معتبر و جالب ارائه می‌دهند.

ICO (عرضه اولیه کوین) چیست؟

عرضه اولیه سکه (یا ICO) روش تیم‌ها برای جمع آوری سرمایه برای یک پروژه در فضای رمزارزها است. در یک ICO، تیم‌ها توکن‌های مبتنی بر بلاک‌چین را برای فروش به حامیان اولیه تولید می‌کنند. ICO به عنوان مرحله جذب سرمایه جمعی عمل می‌کند – کاربران توکن‌هایی را دریافت می‌کنند که می‌توانند از آ‌‌ن‌ها استفاده کنند (یا بلافاصله یا در آینده)، و پروژه برای تأمین بودجه توسعه پول دریافت می‌کند.

ICO در سال 2014 زمانی که برای تأمین مالی توسعه اتریوم مورد استفاده قرار گرفت، رایج شد. از آن زمان، صدها شرکت سرمایه‌گذاری با درجات مختلف موفقیت (مخصوصاً در دوره رونق سال 2017) ICO را به کار گرفتند. در حالی که نام آن شبیه به عرضه اولیه سهام (IPO) به نظر می‌رسد، اما این دو اساساً روش‌های بسیار متفاوتی برای کسب بودجه هستند.

IPO ها معمولاً برای کسب و کارهای تأسیس شده اعمال می‌شوند که سهام مالکیت جزئی شرکت خود را به عنوان راهی برای جمع‌آوری سرمایه می‌فروشند. در مقابل، ICOها به‌عنوان مکانیزمی برای جمع‌آوری سرمایه استفاده می‌شوند که به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا برای پروژه خود در مراحل اولیه سرمایه‌گذاری کنند. زمانی که سرمایه گذاران ICO، توکن خریداری می‌کنند، در واقع هیچ مالکیتی در شرکت نمی‌خرند.

ICO چگونه کار می‌کند؟

یک ICO می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. گاهی اوقات، تیمی که آن را میزبانی می‌کند، یک بلاک‌چین کاربردی خواهد داشت که در ماه‌ها و سال‌های آینده به توسعه آن ادامه خواهد داد. در این صورت، کاربران می‌توانند توکن‌هایی را خریداری کنند که به آدرس آن‌ها در زنجیره ارسال می‌شود.

از طرف دیگر، ممکن است بلاک‌چین راه اندازی نشده باشد، در این صورت توکن‌ها بر روی یک توکن ثابت (مانند اتریوم) صادر می‌شوند. هنگامی که زنجیره جدید فعال شد، هولدرها می توانند توکن‌های خود را با توکن های تازه صادر شده در بالای آن تعویض کنند.

با این حال، رایج‌ترین روش، صدور توکن‌ها در زنجیره‌ای با قابلیت قرارداد هوشمند است. باز هم، این کار عمدتاً بر روی اتریوم انجام می‌شود – بسیاری از اپلیکیشن‌ها از توکن استاندارد ERC-20 استفاده می‌کنند. اگرچه همه از ICOها منشا نمی‌گیرند، اما تخمین زده می‌شود که امروزه بیش از 200,000 توکن مختلف اتریوم وجود دارد.

علاوه بر اتریوم، زنجیره‌های دیگری نیز وجود دارد که می‌توان از آنها استفاده کرد – Waves، NEO، NEM یا Stellar نمونه‌های محبوبی هستند.

یک ICO زودتر از موعد اعلام می‌شود و قوانینی را برای نحوه اجرای آن مشخص می‌کند. ممکن است یک بازه زمانی را مشخص کند که در آن اجرا می‌شود، سقفی مشخص کند برای تعداد توکن‌هایی که قرار است فروخته شوند، یا هر دو را ترکیب کند. همچنین ممکن است لیست سفیدی وجود داشته باشد که شرکت‌کنندگان باید از قبل در آن ثبت نام کنند.

سپس کاربران وجوه خود را به یک آدرس مشخص ارسال می کنند – به طور کلی، بیت‌کوین و اتریوم به دلیل محبوبیت آن‌ها پذیرفته می‌شوند. خریداران یا یک آدرس جدید برای دریافت توکن ها ارائه می‌دهند یا توکن‌ها به طور خودکار به آدرسی که پرداخت از آن انجام شده ارسال می‌شود.

چه کسی می تواند ICO راه اندازی کند؟

فناوری ایجاد و توزیع توکن ها به طور گسترده‌ای در دسترس است. اما در عمل، ملاحظات قانونی زیادی وجود دارد که باید قبل از راه اندازی ICO در نظر گرفته شود.

به طور کلی، فضای ارزهای دیجیتال فاقد دستورالعمل‌های مقرراتی است و برخی از سوالات مهم هنوز پاسخ داده نشده است. برخی از کشورها راه اندازی ICO ها را به طور کامل ممنوع می کنند، اما حتی حوزه های قضایی دوستدار کریپتو هنوز قوانین شفافی را ارائه نکرده‌اند. بنابراین ضروری است که قوانین کشور خود را قبل از راه‌اندازی ICO در نظر بگیرید.

ریسک‌های ICOها چیست؟

چشم انداز یک توکن جدید با بازدهی بالا ، جذاب است. اما همه کوین‌ها به صورت یکسان ایجاد نمی‌شوند. مانند هر سرمایه‌گذاری در رمزارزها، هیچ تضمینی وجود ندارد که بازگشت سرمایه (ROI) مثبتی داشته باشید.

تعیین اینکه آیا یک پروژه پایدار است یا خیر دشوار است، زیرا عوامل زیادی برای ارزیابی وجود دارد. سرمایه‌گذاران بالقوه عرضه اولیه کوین یا توکن ICO باید بررسی‌های لازم را انجام دهند و تحقیقات گسترده‌ای در مورد توکن‌هایی که در نظر دارند انجام دهند. این فرآیند باید شامل یک تحلیل بنیادی کامل باشد.

مهمترین قانون این است که هرگز بیش از حدی که تحمل دارید از دست بدهید، سرمایه‌گذاری نکنید. بازارهای رمزارزها به شدت بی ثبات هستند و این ریسک بزرگ وجود دارد که ارزش دارایی‌های شما به شدت کاهش یابد.

عرضه اولیه سکه ICO و IEO چه شباهت و تفاوت هایی با یکدیگر دارند؟

عرضه اولیه سکه ICO و IEO چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟ ICO بهتر است یا IEO؟ در این مقاله از سایت جامع فیبودکس مقایسه این دو با یکدیگر خواهیم پرداخت.

عرضه اولیه توکن

این مفهوم به ارائه شدن یک ارزش قبل از ارائه کامل آن به بازار اشاره دارد. یعنی سرمایه گذاران قبل از اینکه یک پلتفرم در دسترس کامل کاربران قرار بگیرد میتوانند ارزش آن را خریداری کنند. و توسعه دهندگان نیز با پیش فروش کردن ارزش خود (کوین یا توکن) قبل از ارائه کامل پلتفرم جدید به جذب سرمایه بپردازد.

همان طور که در مقاله ICO مطالعه کردید. ICO اشاره به این مفهوم دارد که برای انجام پروژه ای با استفاده از ارزهای دیجیتال به جذب سرمایه مورد نیاز پرداخت. تا به کمک آن بتوان پروژه را عملیاتی کرد.برای انجام کار به روش ICO شخص توسعه دهنده باید نسبت به صدور توکن مربوط به خود اقدام کند.

برای تهیه توکن ها می‌توان به مقدار تعیین شده، اتر به حساب شخص مورد نظر واریز کرد. بدیهی است که برای انجام تراکنش قرارداد هوشمند از صحت انجام آن اطمینان حاصل کند. پس از بررسی و تایید تراکنش شخص سرمایه گذار توکن های خود را دریافت میکند.

تمایم مسئولیت ها از جمله بخش امنیتی و مالی و بازاریابی بر عهده توسعه دهندگان است. و سرمایه گذاران باید خود مسئول سنجش اعتبار کاری توسعه دهندگان هستند.

IEO نیز همان پروژه سرمایه گذاری زود هنگام و یا پیش فروش توکن ارز دیجیتال جدید قبل از ارائه پلتفرم به بازار مالی است. این پروژه و شرایط پیش خرید ارزش آن بر روی صرافی به نمایش گذاشته میشود. و صرافی ها مسئول بخش امنیتی و مالی و تبلیغاتی آن هستند. معمولا با حمایت یک صرافی از یک پروژه بخش زیادی از امنیت آن روشن می‌شود. در ادامه به بررسی شباهت ها و تفاوت ها ICO و IEO خواهیم پرداخت.

شباهت ها ICO و IEO

در بررسی شباهت ها و تفاوت های باید این گونه عنوان کنیم که هر دو عرضه اولیه یک ارزش هستند. و سرمایه گذاران با سرمایه گذاری بر این پروژه ها قبل از ترند شدن به سود آوری بالا دست پیدا می‌کنند. چون غالبا زمانی که یک ارز به بازار مالی معرفی می‌شود. با سیری صعودی ارزش را پیدا می‌کند.

و از طرفی برای صرافی جذب سرمایه تا حد هارد کپ تعیین شده، قبل از ارائه پلتفرم اصلی در توسعه و تکمیل پروژه می‌تواند اتقاقات مثبتی را برای توسعه دهندگان رقم زند.

تفاوت میان ICO و IEO

• هرچقدر که تیم توسعه معروف باشند و سابقه کاری آنان در خصوص امنیت، کیفیت، و… درخشان باشند گرایش آنان به سمت ارائه پلتفرم به صورت ICO بیشتر خواهد بود.
  این گروه می‌توانند کار را بر بستر IEO ارائه دهند. اما IEO برای مشارکت حق والزحمه ارائه پلتفرم و حق السهم از فروش توکن ها را از تیم توسعه خواستار اند.شاید در ظاهر ارائه خدمات IEO برای توسعه دهندگان ایده آل به نظر نرسد. اما موضوع به این سادگی نیست. سرمایه گذاران و معامله گران به دلیل اینکه این فضا یک فضای مالی است. بدون اطمینان سرمایه گذاری نمی‌کنند.
  این اطمینان را IEO به مخاطبان ارائه می‌دهد.
  یک صرافی با عملکرد خوب مانند بایننس به هیچ عنوان اعتبار خود را در قبال پول معاوضه نمی‌کند. پس با این تفاسیر صرافی ها از توسعه دهندگان و عملکرد آنان اطمینان حاصل می‌کنند. و آنان را تایید می‌کنند. تا پروژه کلاه برداری نباشد. و اعتبار صرافی زیر سوال نرود. این حالت خود باعث افزایش اطمینان از سمت کاربران به پلتفرم ارائه شده خواهد شد.

• بعد از آن موضع بازاریابی و تبلیغات است. تیم توسعه دهنده یک پلتفرم باید دارایی مالی خوبی در زمینه ارائه محصول خود داشته باشند. در این حالت احتمال اینکه تیم توسعه از ICO بهره ببرد زیاد است. در غیر این حالت، انتخاب صرافی گزینه مطلوبی خواهد بود. چون در IEO بازاریابی بر عهده صرافی است. از آن جایی که صرافی از سود شریک است. پس در این زمینه کوتاهی نمی‌کند.

• نکته بعدی در مورد واریز ها است که در IEO از طریق ورود به پنل صرافی و در ICO از طریق درگاه مستقیم توسعه دهنگان انجام میشود.

• و در نهایت مسائل هویتی است که صرافی ها در هر حالت نیاز به اهراز هویت توسعه دهندگان و سرمایه گذاران را با دریافت مدارک شناسایی واجب می‌دانند. اما در ICO بسته به نوع پروژه شاید مدارک شناسایی از سرمایه گذاران اخذ و یا بلعکس گرفته شود. همچنین اعتبار خود توسعه دهندگان در ICO مبهم است. و از جایی تایید نمی‌شود.

بررسی تفاوت ها ICO و IEO در یک نگاه

عنوان تفاوت ها	ICO	IEO
اشتراک گذاری پلتفرم برای جذب سرمایه	توسط توسعه دهندگان	توسط صرافی ها
مدیریت و مسئولیت قرارداد هوشمند	بر عهده توسعه دهندگان	بر عهده صرافی ها
احراز هویت مشتری (اخذ مدارک شناسایی)	بسته به نوع پروژه متغیر است	در هر شرایط مدارک شناسایی از سرمایه‌گذاران اخذ می‌شود
بازاریابی	بر عهده توسعه دهندگان	بر عهده صرافی
احراز هویت توسعه دهندگان پروژه	ریسکی بوده و احراز هویت انجام نمی‌شود	از طرف صرافی احراز هویت انجام می‌شود.
نمایش عملکرد فروش	غیر قابل رویت	قابل رویت است.

در نهایت

در هر حال هیچ کدام از روش ها ICO و IEO یکدیگر را نقض نمی‌کنند. انتخاب هر یک از روش ها برای توسعه دهندگان بسته به شرایط آنان و میزان قدرتشان هم از نظر مالی و هم از نظر شناخت عمومی وابسته است. از نگاهی دیگر IEO نیز طرح جالبی است. چون یک استارتاپ میتواند با استفاده از اعتبار یک صرافی دیده شود و به سود دهی دست پیدا کند. سرمایه گذاران نیز بر اساس تجربه خود و عملکرد همکارانشان با استفاده از ابزار های گوناگون در مورد ریسکی بودن سرمایه خود در مورد حمایت از پروژه تصمیم گیری می‌کنند.